Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Tι ακριβώς έχει συμβεί στη Γαλλία μετά την επικράτηση της λεπενικής ακροδεξιάς; Πώς θα συνέλθει η χώρα μετά από την αναμενόμενη αλλά μη αποδεκτή επικράτηση της γαλλικής ακροδεξιάς, που ναι μεν δεν αναμένεται να έχει απόλυτη πλειοψηφία αλλά έχει ήδη προετοιμάσει το έδαφος για μελλοντική οριστική και σταθερά διαχρονική επικράτηση;

Μπορεί την επόμενη Κυριακή ο συνασπισμός κατά της Λεπέν να έχει οριακή πλειοψηφία, μπορεί η χώρα να ανασάνει προσωρινά από την εν λόγω λαίλαπα, εντούτοις η Ευρώπη και δη η καρδιά της –η Γαλλία– δέχεται ένα από τα πιο σκληρά χτυπήματα στην δημοκρατική της ιστορία.

Όπως αναφέρει και το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων σε σχετικό του άρθρο - ανταπόκριση, ο Εμανουέλ Μακρόν έπαιξε στοίχημα και έχασε. Η κατανομή των εδρών στην Εθνοσυνέλευση δεν έχει ακόμη οριστικοποιηθεί, αλλά το ακροδεξιό κόμμα Rassemblement National (RN) βρίσκεται πιο κοντά από ποτέ στο κατώφλι της εξουσίας.

Ο φιλελεύθερος, ενεργητικός και υπερβολικά γεμάτος αυτοπεποίθηση πρόεδρος θα μπορούσε να μείνει στην ιστορία ως το πρόσωπο που άνοιξε το δρόμο στην ακροδεξιά για να γίνει επικεφαλής της κυβέρνησης.

Η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη ιστορική καμπή από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Το αν η Rassemblement National (Εθνική Ένωση) της Λεπέν θα κερδίσει μια σχετική ή ακόμη και απόλυτη πλειοψηφία θα κριθεί το βράδυ της 7ης Ιουλίου.

Προς το παρόν, είναι βέβαιο ότι οι δεξιοί λαϊκιστές και οι σύμμαχοί τους έλαβαν μακράν το μεγαλύτερο ποσοστό ψήφων στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών φτάνοντας το 33%. Τουλάχιστον 37 βουλευτές του RN εξελέγησαν απευθείας στην Εθνοσυνέλευση στον πρώτο γύρο της ψηφοφορίας, μεταξύ των οποίων και η Λεπέν.

Αυτό από μόνο του συνιστά άμεση απειλή για την δημοκρατία, θα έλεγα εγώ. Την 1η Ιουλίου 2024, όπου την προεδρία της ΕΕ αναλαμβάνει ο έτερος ρωσόφιλος και ακραίος αντιευρωπαϊστής Ορμπάν, αναμένεται να προκαλέσει σοβαρούς τριγμούς στις εναπομείνασες (ψευδο)δημοκρατίες και να ταρακουνήσει σοβαρά το υπάρχον σύστημα εξουσίας.

Οι δε ανακατατάξεις σε όλη την Ευρώπη μετά και την ευθεία ανάμιξη του Κρεμλίνου που έχει πλέον σοβαρούς υποστηρικτές εντός της -και από την ακροδεξιά αλλά και την αριστερά- αναμένεται να αλλάξει άρδην τα δεδομένα.

Το άρθρο του AFP αναφέρει χαρακτηριστικά ότι μιας και η Γαλλία έχει πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα, πολλά εξαρτώνται από το πόσοι υποψήφιοι θα αποσυρθούν στον επαναληπτικό γύρο για να μην κερδίσει ένας υποψήφιος του ακροδεξιού RN.

Λόγω της υψηλής συμμετοχής των ψηφοφόρων που έφθασε το 67%, τρεις υποψήφιοι προκρίθηκαν για τον δεύτερο γύρο σε κάθε μία από τις περίπου 300 από τις 577 εκλογικές περιφέρειες. Ο υπουργός Οικονομίας Bruno Le Maire αρνήθηκε τη Δευτέρα να ζητήσει την εκλογή αριστερών λαϊκιστών υποψηφίων.

Το γεγονός ότι το RN κατέκτησε μαζική εκλογική νίκη για δεύτερη φορά μέσα σε τρεις εβδομάδες είναι πρωτίστως ευθύνη του Μακρόν. Δεν υπήρχε κανένας επιτακτικός λόγος να προκηρυχθούν νέες εκλογές μετά τις ευρωεκλογές, αναφέρεται χαρακτηριστικά. Ήθελε να δημιουργήσει "σαφήνεια", υποστήριξε ο Μακρόν, ο οποίος έχει έφεση στις μεγάλες χειρονομίες, τονίζεται χαρακτηριστικά.

Το αντίθετο, όμως, συνέβη, επισημαίνεται στο σχετικό άρθρο, καθώς η κατάσταση είναι πιο ασαφής από ποτέ. Ο Μακρόν μπορεί να έτρεφε την ελπίδα ότι οι ψηφοφόροι θα ψήφιζαν διαφορετικά αν επρόκειτο για εθνικές εκλογές. Στην πραγματικότητα, το RN έχει σημειώσει ακόμη και ελαφρά κέρδη σε σχέση με τις ευρωεκλογές.

Ο Μακρόν κατέβηκε το 2017 με την υπόσχεση να εξαλείψει από τους Γάλλους τους λόγους για να ψηφίσουν την ακροδεξιά. Επτά χρόνια αργότερα, το σενάριο στο οποίο ο Μακρόν θα πρέπει μια μέρα να παραδώσει το αξίωμά του στη Λεπέν -συμπεριλαμβανομένης μιας δεξίωσης με κόκκινο χαλί μπροστά από το Μέγαρο των Ηλυσίων και τους κωδικούς των πυρηνικών- έχει έρθει πιο κοντά.

Η Λεπέν έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν στοχεύει μόνο την κυβέρνηση, αλλά και την προεδρία.

Οι ευσεβείς πόθοι της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς θέλουν να πιάσουν τόπο. Με αυτά τα αποτελέσματα επιχαίρουν και οι δικοί μας εγχώριοι ακροδεξιοί. Το μέλλον φυγείν αδύνατον, όπως έλεγαν και οι πρόγονοί μας, ή αλλιώς η ακροδεξιά ρητορική εντός ευρωπαϊκού εδάφους είναι στα καλύτερά της.

Στα γερμανικά ΜΜΕ εκφράζονται ήδη σοβαροί φόβοι, καθώς η ίδια η Γερμανία κινδυνεύει στην κυριολεξία από το ακροδεξιό AfD, τις ύποπτες διασυνδέσεις στελεχών του με τη Ρωσία και την Κίνα, και με δηλώσεις του τύπου «κανένα μέλος των διαβόητων SS των Ναζί δεν ήταν αυτόματα εγκληματίας», προκαλεί ήδη οργή και αγανάκτηση από τον δημοκρατικό κόσμο.

Το RN, πάντως είχε ήδη αποστασιοποιηθεί από το AfD μετά από δημοσιεύματα που εμφανίστηκαν τον Ιανουάριο ότι το γερμανικό κόμμα είχε συζητήσει την απέλαση μεταναστών και «μη αφομοιωμένων» πολιτών σε συνάντηση με εξτρεμιστές.

Τέλος και από το «Spiegel» εκφράζονται φόβοι για τη Γαλλία, ενώ επισημαίνεται πως το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου φανερώνει ποια κληρονομιά αφήνει ο Μακρόν, δηλαδή μια διασπασμένη χώρα με ακροδεξιά και ακροαριστερά στοιχεία.

Αλλάζουν λοιπόν, τα πράγματα και οι καιροί. Απομένουν ακόμη λίγες ημέρες πριν τον δεύτερο γύρο στη Γαλλία. Ο χρόνος για την Ευρώπη κυλά αντίστροφα.

Και η μαύρη μπότα του εθνικοσοσιαλισμού, ενίοτε συγκαλυμμένη από εθνικισμό και πατριωτισμό, ηχεί και πάλι έντονα. Ας ελπίσουμε πως την ύστατη στιγμή θα επικρατήσει η σύνεση στην Ευρώπη και δεν θα συρθεί στο έλεος της βαρβαρότητας. Σε έναν χορό που ξεκίνησε η Ρωσία, με αρωγό την Κίνα.