Του Σπύρου Αναγνώστου

Η Παπούα Νέα Γουινέα, το Ναούρου και η Ρουάντα, αποτελούν ως γνωστόν τρία από τα πιο φτωχά και αδύναμα κράτη του πλανήτη μας, σε Ωκεανία και Αφρική. Μέχρι και πολύ πρόσφατα ακόμα, ουδείς θα υπήρχε περίπτωση να διανοηθεί καν ότι η Λέσβος μας θα έφτανε μια μέρα να αντιμετωπίζει παρόμοιες «τύχες» με αυτές τις χώρες.

     Ελάτε, όμως, που στον σύγχρονο κόσμο μας όλα είναι δυνατά...

     Ας πάρουμε λοιπόν, τα πράγματα από την αρχή:

     Τον Οκτώβριο του 2001, η Αυστραλιανή κυβέρνηση αποφάσισε να λύσει το πρόβλημα της λαθραίας εισροής ατόμων που έφταναν στις ακτές της με βάρκες, κατασκευάζοντας δυο -όλες κι όλες- «δομές», αποκλειστικά εκτός του εδάφους της, σε άλλες χώρες της Ωκεανίας: Μια στην Παπούα Νέα Γουινέα και μια δεύτερη στο μικροσκοπικό Ναούρου. Άρχισε λοιπόν να στέλνει εκεί τους παράνομους μετανάστες, εγκαινιάζοντας ένα Σχέδιο που ονόμασε «Λύση του Ειρηνικού» (Pacific Solution).

        Αρχικά, αν οι αιτήσεις ήταν επιτυχείς, χορηγούνταν άσυλο στην Αυστραλία. Αυτό ωστόσο άλλαξε τον Ιούλιο του 2013, μετά τον οποίο η Αυστραλία αρνείται πλέον να δεχθεί στο έδαφος της οποιονδήποτε είχε επιχειρήσει παράνομη είσοδο, ανεξάρτητα από την έκβαση του αιτήματός του για άσυλο.

        Από τον Σεπτέμβριο του 2013, η Αυστραλία εφάρμοσε παράλληλα και την επιχείρηση «Κυρίαρχα Σύνορα» (Sovereign Borders), η οποία περιγράφεται ως «στρατιωτική απάντηση για την καταπολέμηση της λαθροδιακίνησης ανθρώπων και την προστασία των συνόρων», και η οποία ενσωμάτωσε τις πολιτικές της «απώθησης» και της «επιστροφής»: Οι «απωθήσεις» (Turnbacks) συνεπάγονται την αναχαίτιση σκαφών στη θάλασσα, ενώ οι «επιστροφές» (Takebacks) συνεπάγονται την επιστροφή ανθρώπων στη χώρα αναχώρησης, μέσω θαλάσσιων ή αεροπορικών μεταφορών.

      Το αποτέλεσμα εντυπωσιακό: Ενώ το 2013 είχαν επιχειρήσει να μπουν με σκάφος στην Αυστραλία 20.600 άτομα, από το 2014 που ξεκίνησε την επιχείρηση «Κυρίαρχα Σύνορα», οι αριθμοί έπεσαν σε κάτω από τους 500. Δηλαδή, πολύ λιγότεροι από αυτούς που βγήκαν  τον τελευταίο χρόνο στη Λέρο!

      Την άκρως αποτελεσματική αυτή πολιτική αποφάσισε πολύ πιο πρόσφατα (Απρίλιο του 2022) να ακολουθήσει και η Βρετανία, στέλνοντας τους παράνομα εισερχόμενους στην Αφρικανική χώρα της Ρουάντα. Η κυβέρνηση της Αφρικανικής αυτής χώρας θα αποφάσιζε για τα αιτήματά τους για άσυλο. Εάν τα αιτήματά τους ήταν επιτυχή, θα τους χορηγούνταν άσυλο στη Ρουάντα, όχι στο Ηνωμένο Βασίλειο.

      Την όλη ιδέα ωστόσο, οι Βρετανοί την «αντέγραψαν» ουσιαστικά από μια χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης!  Από το ήδη προηγηθέν Μνημόνιο Συνεννόησης της Δανίας με τη Ρουάντα. (Τον Ιούνιο του 2021, πρώτη η Δανία είχε ψηφίσει νομοθεσία που θα της επέτρεπε μελλοντικά να μετακινεί αιτούντες άσυλο σε χώρες εκτός της ΕΕ, κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας των αιτήσεών τους).

      Στις 15 Νοεμβρίου 2023, το Ανώτατο Δικαστήριο του Ηνωμένου Βασιλείου κήρυξε την πολιτική παράνομη, επειδή η Ρουάντα δεν ήταν τότε χαρακτηρισμένη «ασφαλής χώρα» στην οποία θα μπορούσαν να οδηγηθούν οι αιτούντες άσυλο. Σε άμεση απάντηση ωστόσο, η κυβέρνηση δημοσίευσε μια νέα συνθήκη με τη Ρουάντα, η οποία προβλέπει πρόσθετες διασφαλίσεις, ενώ εισήγαγε παράλληλα νέα νομοθεσία, που δηλώνει ότι η Ρουάντα είναι μια ασφαλής χώρα για τους αιτούντες άσυλο. Προ διμήνου μόλις, στις 25 Απριλίου του 2024, η νέα αυτή συνθήκη επικυρώθηκε και ο σχετικός νόμος είναι πλέον σε ισχύ. Το Λονδίνο έχει ήδη ανακοινώσει ότι οι πρώτες πτήσεις προς τη Ρουάντα θα απογειωθούν γύρω στα μέσα Ιουλίου 2024.

     Να σημειώσουμε σε αυτό το σημείο ότι, Βρετανία και Δανία είναι δυο από τις Ευρωπαϊκές χώρες με τις βαθύτερες παραδόσεις στις δημοκρατικές ελευθερίες και στον σεβασμό του κράτους δικαίου...

      -«Ωραία όλα αυτά τα ...εγκυκλοπαιδικά», ίσως πει κάποιος. «Αλλά η Λέσβος μας μέσα σε όλο αυτό...;»

      Είναι νομίζω σαφές πως, οι σχεδιασμοί που (σε αγαστή συνεργασία) προωθούν, Βερολίνο, Βρυξέλλες και Αθήνα, έχουν δυστυχώς, μια εντελώς άλλη φιλοσοφία -αλλά βεβαίως και διαφορετικές γεωγραφικές επιλογές- από αυτές της Καμπέρας, της Κοπεγχάγης και του Λονδίνου. Το Μαύρο Σχέδιο τους έχει εδώ και χρόνια «καρφιτσωμένες πινέζες» πάνω στα δικά μας νησιά, στα οποία, χωρίς να μας ρωτήσουν, «αποφασίζοντας και διατάσσοντας», έδωσαν τον ρόλο των μόνιμων λαθρομεταναστευτικών κόμβων και των μεγάλων «ανθρώπινων αποθηκών» για ολόκληρη την Ένωση.

    Με άλλα λόγια, κάποιοι σχεδίασαν (και με συνέπεια επιδιώκουν) τα νησιά μας να γίνουν εφεξής για τις χώρες τους «η Παπούα, το Ναούρου και η Ρουάντα, μαζί»... Εξ ου και οι διαχρονικές προσπάθειές τους να στήσουν «Βάστριες» και να εποικίσουν το Ανατολικό Αιγαίο με ξένους πληθυσμούς. Με πληθυσμούς μάλιστα, για τους οποίους ως γνωστόν, «οι απέναντι» τρέφουν πάντα απέραντο ενδιαφέρον, βαθιά στοργή, και μια άδολη διάθεση να πλασαριστούν ως φύσει και θέσει «προστάτες» τους...

     Και μπορεί, ως συνέπεια σε όλον αυτόν τον σχεδιασμό τους, να έρχεται σήμερα η ίδια η EUROSTAT και επισήμως να «προβλέπει» τον ολοκληρωτικό αφελληνισμό της Λέσβου μας μέσα στις επόμενες τρεις δεκαετίες, ωστόσο κανένα πολιτικάντικο αυτί δεν μοιάζει να ιδρώνει...

     Ας θυμηθούμε, κλείνοντας, την πρώτη αποτυχημένη απόπειρα για να μετατρέψουν μόνιμα και οριστικά το ιστορικό νησί μας σε «Παπούα Νέα Γουινέα των Βρυξελλών». Έλαβε χώρα πριν 4 χρόνια, όταν εξαπολύθηκε στα δυο μεγάλα νησιά του Β. Αιγαίου αυτή η εγκληματική και τραγελαφική συνάμα επιχείρηση που περιγράφηκε σαρκαστικά από τον Αθηναϊκό Τύπο ως, «Σοκ και δέος αλά Χρυσοχοΐδη». Σημειώστε ότι μέχρι σήμερα, κανένα από τα «επίορκα μπουμπούκια» που χρησιμοποίησαν δεν τιμωρήθηκε και δεν αποτάχθηκε. Τι κι αν έπεσαν σαν τις σφήκες πάνω σε δεκάδες αυτοκίνητα πολιτών, σπάζοντας ό,τι μπορούσαν να σπάσουν (ώστε η ζημιά να είναι η βαρύτερη δυνατή για τους ανθρώπους); Τι κι αν αποκάλεσαν «τουρκόσπορους» τους ακραιφνείς Ακρίτες του Αιγαίου; Τι κι αν αυτά τα επανέλαβαν πανομοιότυπα σε Λέσβο και σε Χίο -τεκμηριώνοντας έτσι αλάνθαστα πως είχαν κοινό, άνωθεν δοσμένο «σκονάκι» για το  πώς θα εκτελέσουν το ...«σοκ και δέος» (τρομάρα τους); Τι κι αν υπάρχουν δεκάδες βίντεο (από τα μεγαλύτερα κανάλια της χώρας ως το τελευταίο κινητό) που τα τεκμηριώνουν;

    Στην Παπούα Νέα Γουινέα -πιστέψτε με- όλα αυτά τα αίσχη θα είχαν τιμωρηθεί παραδειγματικά. Και στο Ναούρου, και στη Ρουάντα επίσης...