Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Ατέρμονες είναι οι εκκλήσεις για Παιδεία, μόρφωση, γνώση και κάθε τι άλλο που θα μπορούσε να βοηθήσει αυτή τη χώρα, αλλά και την Ευρώπη στο σύνολό της, να εξέλθει από τον υφιστάμενο πνευματικό βούρκο.

Όσο, όμως, γίνονται εκκλήσεις, τόσο περισσότερο ο πολιτικός λόγος υποβαθμίζεται, καθώς η φρασεολογία είναι φτηνή και ορισμένοι δήθεν πολιτικοποιημένοι συνεχίζουν να σκέφτονται με γνώμονα τον αποτυχημένο μαρξισμό ή την φιλελεύθερη αδιέξοδη κοινωνική μετεξέλιξη που δημιουργεί αδρανείς και λάτρεις του υλισμού πολίτες και που εδράζεται σε συστήματα, τα οποία τείνουν να αυτοκαταστραφούν.

Πρόκειται για ιδεοληπτικές αγκυλώσεις και διαιώνιση θεωριών, που στην πράξη αποδείχθηκαν τερατουργήματα, με ολοκληρωτικά και λίαν αυταρχικά καθεστώτα από τη μια και με νεοφιλελεύθερες πρακτικές που στρώνουν το χαλί στην άκρα δεξιά, από την άλλη.

Το γεγονός δηλαδή ότι και στην Ευρώπη δημιουργήθηκαν και εξακολουθούν να δημιουργούνται αργά αλλά σταθερά, όλα αυτά τα ακροδεξιά αποστήματα, αυτό δεν είναι παρά το αποτέλεσμα της ψευτο-αριστερής προπαγάνδας που ενίοτε συντάσσεται με την ακροδεξιά (Ρωσία, Κίνα, Βόρειος Κορέα, αλλά και Ουγγαρία, Σλοβακία στην Ευρώπη), για κόμματα που διακηρύττουν το μίσος τους στην ΕΕ, αλλά κατά τα άλλα δεν διστάζουν να ζητούν την ψήφο των πολιτών για μια θέση ευρωβουλευτή στην κατά τη γνώμη τους «ρίζα του κακού» της ευρωπαϊκής Βουλής των Βρυξελλών.

Βλέπετε, ο μισθός δεν είναι ποτέ αδιάφορος και κανείς δεν μπορεί να τον απαρνηθεί. 

Η διγλωσσία αυτή έχει βάση, είναι κατευθυνόμενη αντιευρωπαϊκή αγκιτάτσια, μια ωμή αρπαγή των ψήφων του λαού, για τον οποίο τόσο κόπτονται.

Η Παιδεία, όμως, εξακολουθεί να υπάρχει στην Ευρώπη, καθώς παραμένει ανέγγιχτη από τα προαναφερόμενα τυραννικά καθεστώτα τύπου Ρωσίας, Κίνας, Βορείου Κορέας, Ιράν και άλλων τινών που δημιουργούν και συντηρούν ποικιλοτρόπως τρομοκρατικές ομάδες και στρατούς τύπου Χαμάς ή Χεσμπολάχ, που το μόνο που ζητούν δεν είναι το Παλαιστινιακό κράτος, αλλά ο αφανισμός του ισραηλινού λαού, που στο μεγάλο μέρος του δεν έχει καμία σχέση με τις αυταρχικές πολιτικές Νετανιάχου.  

Η Ευρώπη λοιπόν, που συνέχισε τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό και την δημοκρατία, που μέσω του Διαφωτισμού, του γερμανικού Ιδεαλισμού, και της Αναγέννησης ανέδειξε αριστουργήματα της Τέχνης, της Φιλοσοφίας, της Λογοτεχνίας και της Ποίησης, εκεί όπου μετά τον φεουδαρχισμό ξεπήδησαν οι πρώτες αυτόνομες και αυτοκυβερνούμενες μεσαιωνικές πόλεις, αυτή η Ευρώπη που πρόσφερε τόσα πολλά στην ιστορία του Πολιτισμού, αυτή η Ευρώπη πρέπει να προστατευθεί με κάθε τρόπο.

Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο αν οι φωνές της οπισθοδρόμησης, της πολιτικής κακοποίησης, της ανιστορικότητας και της μίζερης κακεντρέχειας, του κομματικού σεχταρισμού και των «αριστερών» εξαπατητικών ονειρώξεων, αλλά και οι παρατάξεις που καλλιεργούν τον ακροδεξιό εθνικισμό, τον ρατσισμό και τις διακρίσεις σε κάθε επίπεδο της κοινωνικής ζωής, απομονωθούν και καταδικαστούν.

Η Παιδεία, η μόρφωση και το ανοιχτό μυαλό ανήκουν σε αυτούς που θέλουν να επαναπροσδιορίσουν τις αξίες του ευρωπαϊκού πολιτισμού, που αντιτίθενται στα προαναφερόμενα βάρβαρα και συλλήβδην απολίτιστα καθεστώτα που εξαφανίζουν και βασανίζουν τους λαούς τους, σε όλους εκείνους που θέλουν να ζήσουν σε καθεστώς ελευθερίας και διανοητικής αυτονομίας.

Οι ευρωεκλογές είναι προ των πυλών. Οι αντι-ευρωπαϊκές φωνές εντείνονται και η ρωσική προπαγάνδα, που στοχεύει στην διάλυση της Ευρώπης, βρίσκεται στο ζενίθ.

Χρέος του κάθε ευρωπαίου σκεπτόμενου πολίτη είναι πώς να αναδείξει και πάλι τις ευρωπαϊκές αξίες, αλλά πάνω απ' όλα να βρει τους τρόπους να επαναφέρει στο προσκήνιο όλα αυτά που πρέσβευαν οι μεγάλες επαναστάσεις του παρελθόντος.

Το έργο είναι δύσκολο, οι απολιθωματικές φωνές κερδίζουν συνεχώς έδαφος. Κινδυνεύουν, με λίγα λόγια, πολλά από τα κεκτημένα των λαών της Ευρώπης και γενικότερα του κόσμου της εναπομείνασας έστω και προσχηματικής δημοκρατίας.

Μπορεί να φαίνεται υπερβολικό, αλλά δεν απέχει και πολύ από το να είναι αληθινό σενάριο. Η Παιδεία, η κουλτούρα και η βαθιά εμπεριστατωμένη αναλυτική σκέψη διατρέχουν τον κίνδυνο να αντικατασταθούν από φτηνές απόψεις και θεωρίες, απολιθωμένες φωνές και κιτς θεάματα από φτωχοποιημένα θεοκρατικά και απολυταρχικά καθεστώτα που πλαισιώνονται στην Ευρώπη από ψευτοαριστερές από την μια και ακροδεξιές φωνές από την άλλη.

Η Ευρώπη επιβάλλεται να προστατευτεί από όλα αυτά. Ο χρόνος μετρά ανάποδα και η πίεση είναι ασφυκτική. Οι ευρωεκλογές δίνουν την δυνατότητα στους ευρωπαίους πολίτες να συσπειρωθούν και να αποφασίσουν για το μέλλον τους. Πάντα με γνώμονα την Παιδεία και την μόρφωση, για τα οποία τόσο πολύ αίμα χύθηκε στο παρελθόν, για να κατακτηθούν.