Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Οι φήμες διαδίδονται ως αληθινές ειδήσεις, την ίδια στιγμή που οι υποθέσεις μετατρέπονται σε βεβαιότητες χωρίς το παραμικρό στοιχείο παρά μόνο επειδή η φήμη πρέπει να πιάσει τόπο και η σιγουριά να βρει απάγκιο ή ασφαλές καταφύγιο.

Αυτό συμβαίνει είτε όταν αφορά την πανδημία και την υποτιθέμενη επικινδυνότητα των εμβολίων, που όπως λένε κάποιοι δαιμόνιοι «όψιμοι γιατροί» παρασκευάστηκαν άρον άρον, χωρίς την συμμετοχή επιστημόνων, ή κάποιοι πονηροί άλλοι που ισχυρίζονται πως κάποια «αόρατη ομάδα» ανθρώπων αποφάσισε να εξοντώσει την ανθρωπότητα.

Οι εν λόγω ισχυρισμοί είναι του ίδιου βεληνεκούς με τις εκφοβιστικές θεωρίες πως ερήμην των λαών σχεδιάζεται τάχα μια παγκόσμια τάξη για να τους αποκλείσει από κάθε πρόσβαση στην αληθινή πληροφορία, και όλα αυτά λες και οι λαοί δεν είναι αυτοί που εντέλει επιλέγουν ποιοι θα τους κυβερνήσουν ή δεν ξέρουν πως οι ανάγκες τους πλέον είναι τεχνητές, ανάγκες από τις οποίες θα μπορούσαν να απαλλαγούν καταφεύγοντας στην γνώση, που αν εξαιρέσει κανείς τις συνήθεις χώρες τύπου Ρωσίας, Ιράν, Βορείου Κορέας και λοιπών, είναι ελεύθερη.

Οι θεωρίες συνωμοσίας, όπως τις λένε σήμερα, εκπορεύονται από την ακροδεξιά και από την κομφορμιστική αριστερά, που κατά τα άλλα, ενώ μιλούν για τον «δαίμονα των Βρυξελλών και της ΕΕ», με τον έναν ή τον άλλο τρόπο εκεί φωλιάζουν οι ευρωβουλευτές τους.

Στη θεωρία όλα καλά, στην πράξη, όμως, μετρά το χρήμα. Και οι κοινωνίες που βιώνουμε είναι απόλυτα καταναλωτικές, και σε αυτού του τύπου τις κοινωνίες συμβάλλουν τα μάλα και κάποιοι γνωστοί εθνικόφρονες, αλλά και οι όψιμοι «προοδευτικοί» της χαλκευμένης  αριστεράς. Το σύνθημα είναι «έξω από την ΕΕ», «κάτω τα ολιγοπώλια». Δεν μας λένε, όμως, ποια κοινωνία οραματίζονται. Γιατί αν μας παραπέμπουν στον θαυμαστό αντι-δυτικό άξονα με τις χώρες που προανέφερα, οι σκοποί τους είναι προφανείς.

Θεωρίες φαντασιοκοπίας που κάνουν τις συντηρητικές κυβερνήσεις να φαντάζουν στα μάτια πολλών ως το «μη χείρον βέλτιστον». Έμελλε να το ζήσουμε και αυτό. Η αντίληψη αυτή βέβαια, είναι το ίδιο επικίνδυνη, καθώς δεν αναπτύσσεται ποτέ μια πραγματικά δημοκρατική τάση, παρά αντί του σκοταδισμού, επιλέγεται η ιταμή σοσιαλδημοκρατία ή τα δεξιά κόμματα.

Τα μηνύματα ήταν ξεκάθαρα ήδη από την αρχή της πανδημίας: «Τα εμβόλια είναι θάνατος και ο Πούτιν μεγάλος ήρωας. Έννοιες όπως «Πατρίς Θρησκεία Οικογένεια» επανέρχονται δριμύτερες, πασπαλισμένες ασφαλώς με πολλές άλλες φοβίες, ρατσισμό και διακρίσεις κατά των ομοφυλοφίλων, των Ρομά, και άλλων κοινωνικών μειοψηφιών, που πρέπει να αποκλειστούν από παντού. Το κλασικό πια σύνθημα που συμφωνούν ακροδεξιοί με σταλινικούς είναι ότι «για όλα φταίει η Δύση και οι Εβραίοι». Πολύ σωστά, αυτά έλεγε και ο Χίτλερ με τον ομογάλακτό του Στάλιν.

Επειδή, όμως, η συνωμοσιολογία δεν έχει όρια, οι «συμμαχίες» που συνάπτονται κάτω από το τραπέζι είναι ευρείας σημασίας. Χρειάζεται η παραπληροφόρηση και ο σκοταδισμός. Τα εμβόλια είναι «έργο του διαβόλου», όπως κάποτε θεωρούνταν ο ηλεκτρισμός και το τηλέφωνο. Είναι η επιστήμη που δολοφονεί πλέον, είναι «όλοι συνεννοημένοι» για να μειωθεί ο πληθυσμός της γης, και σε αυτό συμμετέχουν πολλά κεφάλια, έτσι μας λένε.

Αυτό που σκέπτομαι, όμως, είναι το γιατί δεν επιλέγουν οι πολίτες αυτοί σε κάθε εκλογική αναμέτρηση να απομονώσουν αυτή την  μυστηριώδη φονική «κλίκα». «Δεν καταλαβαίνουν οι πολίτες», μας απαντούν. Άρα οι λαοί είναι ανίκανοι, υποθέτω. Άρα σε ποιους απευθύνονται; Τα λένε μήπως μεταξύ τους για να τα πιστέψουν; Αφού δεν υπάρχει επιστήμη και όλοι είναι «δολοφόνοι», να μην επισκέπτονται τα νοσοκομεία. Οι δε άλλοι που μισούν την Δύση, ας ζητήσουν άσυλο για να αποφύγουν το βρόγχο της ΕΕ στην Ρωσία, το Ιράν, την Κίνα, ή τη Βόρειο Κορέα. Είναι μια λύση αυτό και όχι να στέλνουν τα παιδιά τους σε αγγλικά, γερμανικά ή αμερικανικά πανεπιστήμια, αλλά εκ του ασφαλούς να ανεμίζουν λάβαρα και σφυροδρέπανα από την «διεφθαρμένη Δύση».

Όχι ότι στην Ευρώπη ή τις ΗΠΑ υπάρχει δημοκρατία, αλλά απλά λες ό,τι έχεις να πεις. Και για τους αντιεμβολιαστές μια φιλική σύσταση: μην επισκέπτεστε ούτε γιατρούς ούτε νοσοκομεία. Εμπιστευθείτε την αστρολογία και τα μερομήνια.

Η επιστήμη είναι ξεκάθαρη, παρά τα όποια ενίοτε μεγάλα λάθη και αν έχουν γίνει. Η φιλοσοφία το ίδιο, όταν απομάγευε το ρητό βιασμό της γλώσσας. Όταν ακόμη και σήμερα οι μεγάλοι ποιητές και λογοτέχνες καταδεικνύουν το μεγαλείο της ζωής. Μιας ζωής που δεν έχει σχέση ούτε με φήμες, ούτε με δοξασίες, ούτε με θεϊκά θαύματα. 

Γιατί αν ήταν έτσι, δεν θα συνέβαινε ως γεγονός, ούτε θα ερχόμασταν στη ζωή για να την χάσουμε γινόμενοι μάρτυρες, επειδή υφίσταται κάποιο διαμεσολαβημένο δια των θρησκειών προπατορικό αμάρτημα, και κάποιοι χριστιανοί, μουσουλμάνοι ή βουδιστές επιδιώκουν με πάθος την επιστροφή τους στον Παράδεισο. Γιατί Παράδεισος είναι μόνο η ζωή αυτή που μας δίδεται για λίγο και πρέπει να την ζήσουμε.