Με αφορμή την εκδήλωση των εκπροσώπων του ΣΕΤΕ για την εθνική στρατηγική για τον ελληνικό τουρισμό το 2030, ο Π. Αντωνίου, απευθυνόμενος στον Πρόεδρο του ΔΣ του ΣΕΤΕ, Γιάννη Ρέτσο, και την Γεν. Δ/ντρια του Μαρία Γάτσου, κάνει λόγο για την μεγάλη αντίφαση που παρατηρείται και καταγράφεται μεταξύ των αναπτυγμένων και μη, προορισμών, με αποτέλεσμα να διευρύνεται αντί να αμβλύνεται το χάσμα, χωρίς να επιτυγχάνεται το θεμιτό και να στηρίζονται οι μικροί και αδύναμοι. 

Δεδομένης της κατάστασης που βιώνει το νησί μας, αλλά και της δυστοκίας και αδυναμίας κοινής αποδοχής του τουριστικού σχεδιασμού για το πρόγραμμα προώθησης του τουριστικού προϊόντος από το Περιφερειακό Συμβούλιο Β. Αιγαίου και με δεδομένα τα παρακάτω στοιχεία, διερωτάται τονίζοντας:

«Ρόδος και Ηράκλειο στη 10άδα των Ευρωπαϊκών πόλεων, στην 4η θέση με 21 επισκέπτες ανά κάτοικο και στην 7η θέση με 13 επισκέπτες ανά κάτοικο, αντίστοιχα!

*Λέσβος/Μυτιλήνη, με οροφή, που δεν ξεπέρασε ποτέ τους 0,9 επισκέπτες ανά κάτοικο και τα τελευταία χρόνια στους 0.4-0.5 επισκέπτες ανά κάτοικο!!!, σε ποια άραγε θέση είναι;

Ως Λέσβος και ως Βορ. Αιγαίο, ήμασταν και είμαστε ...μακράν!.

Η προβολή και η ανάπτυξη του νησιού μας και όχι μόνο η τουριστική, εδώ και χρόνια, μένουν «μετεξεταστέες»!

Και τούτο, διότι, μεταξύ άλλων, όσο η πολιτεία θα αρκείται σε οριζόντιες πολιτικές, μη αναγνωρίζοντας ή και μη... «κατανοώντας», τις μειονεξίες, τη διαφορετικότητατα, τις ιδιαιτερότητες και τα ιδιαίτερα προβλήματά μας, τόσο το χάσμα μεταξύ αναπτυγμένων και μη προορισμών-περιφερειών θα διευρύνεται.

Προβλήματα, όπως π.χ. μικρό μέγεθος επιχ/σεων, απαγορευτικά ναύλα και περιορισμένες γραμμές-δρομολόγια (κυρίως με Βόρ. Ελλάδα, που είναι ο ζωτικός μας χώρος, με Βόλο, αλλά και με τη αναβαθμισμένη Αλεξανδρούπολη), πολύ μικρή τουριστική περίοδο, χαμηλές πληρότητες και ακόμα χαμηλότερες τιμές, τζίρους, οριακή επισκεψιμότητα, «προβληματική» αναγνωρισιμότητα, μονοψήφιο αριθμό CHARTERS και αυτά όχι γεμάτα, ποτέ και καθόλου χαμηλού ναύλου πτήσεις, ανεπαρκείς υποδομές και προβληματικές υφιστάμενες, δραματική συρρίκνωση αφίξεων κρουαζιερόπλοιων και εκ Τουρκίας επισκεπτών, περιορισμένα μέσα, πόροι, ρευστότητα, υψηλά κόστη και επιβαρύνσεις, αναντίστοιχες με τη φέρουσα πλουτοδοτική μας ικανότητα, που επιδεινώθηκαν με τις τελευταίες κρίσεις ακρίβειας, αλλά και επισιτιστικής ενεργειακής, κλιματικής, Ελληνοτουρκικής κ.α.

Κρίσεις, που ακολούθησαν τις προηγούμενες (10ετη ύφεση, προσφυγικό, μεταναστευτικό, υγειονομική), βιώνοντας απανωτές, πρωτόγνωρες, έκτακτες καταστάσεις, κάθε άλλο παρά κανονικές και ομαλές, προσομοιάζουσες με μη ...«ειρηνικές».

Ας δουν τα δεδομένα αυτά οι «ιθύνοντες» και ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους, για το ποιοι προορισμοί χρειάζονται περισσότερο την υποστήριξη της Πολιτείας και ποιοι τη χρειάζονται λιγότερο (αν όχι και καθόλου).

Ας αφουγκραστούν, τουλάχιστον, τον Κοινωνικό μας Εταίρο (ΣΕΤΕ), αλλά και το ΞΕΕ, που σε κάθε ευκαιρία, στις κατά καιρούς αναφορές τους, επισημαίνουν την ανάγκη εφαρμογής στοχευμένων, εξειδικευμένων πολιτικών, για τις οικογενειακές-μικρές Ξενοδ. Επιχ/σεις, «μειονεκτικών» Προορισμών.

Ας μην επαίρονται οι εκάστοτε υπεύθυνοι, πιστώνοντας στις δικές τους πρωτοβουλίες, την υψηλή αναγνωρισιμότητα και επισκεψιμότητα των λίγων 10άδων, αναπτυγμένων τουριστικών προορισμών, αφήνοντας σχεδόν στην τύχη τους 100δες άλλους «απάτητους» Προορισμούς, πλούσιους, (αν όχι πλουσιότερους των αναπτυγμένων), σε Φυσικούς και Ανθρωπογενείς Πόρους και Αξίες, με ισάριθμες μορφές Εναλλακτικού Τουρισμού.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»