Το αίτημα για αναστολή καταβολής του Φόρου Διαμονής (Φ.Δ.) στα καταλύματα της Λέσβου ως προορισμού μέχρι να αποκατασταθεί η πληγείσα αναγνωρισιμότητα και επισκεψιμότητα της και έως τότε,  καταβολή του Φ.Δ., μόνο στη διάρκεια της δίμηνης υψηλής τουριστικής περιόδου (Ιουλίου-Αυγούστου), θέτει με επιστολή του ο Π. Αντωνίου στον πρόεδρο του ΔΣ του ΣΕΤΕ Γ. Ρέτσο και την Γ. Δντρια ΣΕΤΕ-ΙΝΣΕΤΕ Μ. Γάτσου.

Όπως τονίζει ο Π. Αντωνίου: «Ο από 1.1.18 επιβληθείς Φόρος Διαμονής (Φ.Δ.):

-Είναι κοινωνικά άδικος, ως οριζόντιος, καθόλου αναλογικός, ενάντια στην Αρχή της Αναλογικότητας και Ανταποδοτικότητας, αφού καθορίζεται ανεξάρτητα γεωγραφικής θέσης και προσβασιμότητας του Προορισμού, Ανάπτυξής του, ετήσιας ή εποχικής λειτουργίας της μονάδος, μεγέθους και είδους δραστηριοτήτων της (πέρα της Διαμονής ή και Εστίασης), ύψους τιμήματος διανυκτέρευσης, πληροτήτων, τζίρων κλπ, εξαρτώμενος (ο Φ.Δ.) αποκλειστικά και μόνο από την κατηγορία, τον αριθμό αστέρων του καταλύματος.

Όσο χαμηλότερο το τίμημα της διανυκτέρευσης, όσα περισσότερα αστέρια είναι το κατάλυμα και όσο απομακρυνόμαστε από την περίοδο αιχμής (και την υψηλή τουριστική περίοδο), τόσο επαχθέστερος καθίσταται ο Φ.Δ.

Μετακυλιόμενος στον πελάτη πλήττεται η ανταγωνιστικότητα, απορροφούμενος δε από το κατάλυμα πλήττεται η Βιωσιμότητά του.

-Δεν είναι μοναδικός, αφού η διαμονή επιβαρύνεται και με το τέλος παρεπιδημούντων υπολογιζόμενο ως ποσοστό 0,5% επί του μισθώματος κλίνης υπέρ των ΟΤΑ, εγείροντας, μεταξύ άλλων και θέμα υπερφορολόγησης, διπλής φορολόγησης και νομιμότητας, επιβαλλόμενος για την ίδια τη Διαμονή.

-Όταν θεσπίστηκε ο Φ.Δ., από 01.01.18, δεν συνοδευόταν, όπως θα έπρεπε και που ισχύει για κάθε ρυθμιστική απόφαση/παρέμβαση, πριν την εφαρμογή της, από ανάλυση κόστους: ωφέλειας, για τις επιπτώσεις του στην οικονομία, ανταγωνιστικότητα, βιωσιμότητα, απασχόληση, προσέλκυση κεφαλαίων/επενδύσεων, ποιότητα ζωής κλπ.

-Είναι τιμωρητικός, καθόλου φιλικός, για τις υψηλότερες κατηγορίες.

-Δεν είναι συμβατός με τη διαφορετικότητα/ μειονεκτικότητα, προσβασιμότητα (βαθμό «αναπηρίας») προορισμού, τη χαμηλή αναγνωρισιμότητα και την ακόμα χαμηλότερη επισκεψιμότητα και περιορισμένους ετήσιους τζίρους.

-Δεν συμβάλλει, στην επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου/ άμβλυνση εποχικότητας, ούτε στην αναβάθμιση ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών, εξασφαλίζοντας το value for money.

-Επενεργεί συσσωρευτικά στην ήδη υπερφορολογούμενη Ξενοδοχειακή επιχείρηση, προβληματικών κυρίως Προορισμών και στη «ξεζουμισμένη» διαμονή, με καθαρά εισπρακτικές λογικές αδικώντας την κατάφορα και ακόμα χειρότερα για τα 12μηνης λειτουργίας καταλύματα, με τιμή διανυκτέρευσης της τάξεως λίγων δεκάδων ευρώ στην ~2μηνη περίοδο της τουριστικής αιχμής  και ακόμα χαμηλότερη στην υπόλοιπη ~10μηνη, επιβιώνοντας με το «λίπος» της υψηλής!

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»