Η Λέσβος όπως αποδεικνύεται από τα βάθη των αιώνων, ήταν και εξακολουθεί να είναι η γέφυρα -χέρσα ή θαλάσσια- που ακολουθούσαν όσες υπάρξεις και όσα ζωντανά, ήθελαν να μετοικήσουν, να μεταναστεύσουν.

Η Νένα Γαλανίδου, αναπληρώτρια καθηγήτρια της Προϊστορικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, πρωτεργάτης της αρχαιολογικής σκαπάνης στο Λισβόρι, θα παρουσιάσει τα γεγονότα στο πέρασμα των χρόνων, τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τις ανασκαφικές εργασίες στη Λέσβο, το όραμα, τους σχεδιασμούς της πανεπιστημιακής ομάδας, την ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας, κατά τη διάρκεια παλαιολιθικού σεμιναρίου που θα πραγματοποιηθεί την ερχόμενη Τετάρτη 23 τρεχ. στο αμφιθέατρο «Αλ. Αργυριάδης» στο κεντρικό κτήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών, στις 7 το απόγευμα.

Το Παλαιολιθικό Σεμινάριο με τίτλο «Η Λέσβος πριν μισό εκατομμύριο, χρόνια Οι αρχαιολογικές μαρτυρίες από τα Ροδαφνίδια στο Λισβόρι», έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς δίνει απαντήσεις για τις μεταναστεύσεις των ανθρωπιδών από τη διεπιστημονική αυτή έρευνα στα Ροδαφνίδια.

Όπως επισημαίνει η Ν. Γαλανίδου:

«Η χρονιά που πέρασε σημαδεύτηκε από μια έκρηξη μετανάστευσης πληθυσμών από χώρες της Ασίας και της Αφρικής, οι οποίοι αναζητούν ένα καλύτερο αύριο στην Ευρώπη μακριά από το φάσμα της πείνας, του πολέμου και της εξαθλίωσης. Κομβικής σημασίας στις μεταναστευτικές διαδρομές είναι η Λέσβος, το μεγαλύτερο και πλουσιότερο σε φυσικούς πόρους νησί του Ανατολικού Αιγαίου, που βρίσκεται πολύ κοντά στην Ασιατική ακτή. Στο σεμινάριο αυτό θα μιλήσω για τις απαρχές των μεταναστευτικών ροών στα βάθη της προϊστορίας, την Κατώτερη Παλαιολιθική Εποχή και για την πρώιμη κατοίκηση στο ανατολικό άκρο της Ευρώπης. Τα Ροδαφνίδια στο Λισβόρι Λέσβου είναι μια υπαίθρια θέση με κατάλοιπα Παλαιολιθικής δραστηριότητας από το Μέσο Πλειστόκαινο. Η συστηματική έρευνα που πραγματοποιεί το Πανεπιστήμιο Κρήτης από το 2012 έχει φέρει στο φως αρχαιολογικές μαρτυρίες σε μια αλλουβιακή πεδιάδα κοντά στις θερμές πηγές του Κόλπου της Καλλονής. Χειροπελέκεις, κοπείς, άλλα μεγάλα κοπτικά εργαλεία, λιάνιστρα και ξέστρα σε τεράστια αποκρούσματα αποσπασμένα από γιγάντιους πυρήνες ηφαιστειακών πετρωμάτων έρχονται κάθε χρόνο στο φως από το υπέδαφος του Λισβορίου. Συγκροτούν το μεγαλύτερο σύνολο της Αχελαίας τεχνοπολιτισμικής παράδοσης στη νοτιοανατολική Ευρώπη. Ο εντοπισμός του στις όχθες μικρών ποταμών και χειμάρρων στις παρυφές μιας μεγάλης λίμνης καθιστά τα Ροδαφνίδια θέση όμοια με άλλες στην Αφρική, τη Συροπαλαιστίνη, την Ανατολία και την Ινδία.

Η έρευνα στα Ροδαφνίδια είναι διεπιστημονική και τροφοδοτεί με υλικό και ερωτήματα την παγκόσμια συζήτηση για τις μεταναστεύσεις των ανθρωπιδών που έζησαν πριν από μισό εκατομμύριο χρόνια. Σήμερα η Λέσβος είναι νησί, ωστόσο η κλιματική αλλαγή και η ταπείνωση της θαλάσσιας στάθμης κατά τις παγετώδεις περιόδους του Πλειστοκαίνου είχαν ως αποτέλεσμα την ένωσή της με την Ανατολία για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Ήταν τότε που μεγάλα τμήματα του Αιγαίου Πελάγους μετατρέπονταν σε χέρσο, διευκολύνοντας τη μετακίνηση πληθυσμών ζώων και ανθρωπιδών. Σε αντίθεση με τους σημερινούς μετανάστες, οι οποίοι για να προσεγγίσουν την Ευρώπη ακολουθώντας πανάρχαιες διαδρομές διασχίζουν θαλάσσιους δρόμους, οι μετανάστες της Κατώτερης Παλαιολιθικής Εποχής περπατούσαν στο Αιγαίο μεταφέροντας τον πολιτισμό και τις τεχνολογικές κατακτήσεις της εποχής τους».

Η είσοδος στο σεμινάριο είναι ελεύθερη, για το οποίο υπεύθυνες είναι τόσο η Γεωργία Κουρτέση Φιλιππάκη, αναπλ. καθηγήτρια Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, όσο και η Νένα Γαλανίδου, αναπλ. καθηγήτρια Πανεπιστημίου Κρήτης.