Η Ένωση Ξενοδόχων Λέσβου, με επιστολή της στα Υπουργεία Οικονομικών, Τουρισμού, Οικονομίας Υποδομών Ναυτιλίας και Τουρισμού, Εξωτερικών, στο Γ.Γ. Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, καθώς και στους βουλευτές της Περιφέρειάς μας, διερωτάται για τον ουσιαστικό ρόλο των ευρωπαϊκών θεσμών σε βάρος του Κοινοτικού Κεκτημένου και της Κοινωνικής Συνοχής.

«Για πόσο καιρό θα συνεχίζουν να ενεργούν κόντρα στη Συνθήκη προσχώρησης των κρατών μελών της ΕΕ, που μεταξύ άλλων προέβλεπε ειδικά καθεστώτα μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στην έκφραση της νησιωτικότητας και στις διατάξεις περί εφαρμογής της ρήτρας νησιωτικότητας στην ΚΟ 2006/112/EC, βάσει της οποίας το ειδικό καθεστώς μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ αφορά σε συγκεκριμένες νησιωτικές περιοχές και νομούς στην ΚΟ/2009/49EC που ενθάρρυνε την εξαίρεση από τον υψηλό συντελεστή ΦΠΑ της εστίασης στην αρχή της αναλογικότητας και ανταποδοτικότητας στο ολικό ισοζύγιο στα θετικά αποτελέσματα του πρόσφατου παρελθόντος από τη μείωση των συντελεστών ΦΠΑ στη διαμονή και εστίαση, καθώς και της υπό συζήτηση επέκτασής τους στους ναύλους κλπ.»

Βάσει των παραπάνω και άλλων πολλών, αναρωτιέται η Ένωση Ξενοδόχων Λέσβου;

«Αν και σε ποιο βαθμό η λειτουργία των Θεσμών είναι συμβατή με το Ευρωπαϊκό κεκτημένο, υπέρ της Κοινωνικής Συνοχής και της Ευημερίας των Πολιτών της Ε.Ε.

Πρότασή μας οι συντελεστές ΦΠΑ στη Διαμονή, Εστίαση, Ναύλους, να μη ξεπερνούν τους αντίστοιχους που ισχύουν στη γείτονα, άμεσα Ανταγωνίστριά μας Χώρα (Τουρκία), διατηρώντας συγχρόνως το Ειδικό Καθεστώς των μειωμένων συντελεστών τουλάχιστον  στα νησιά του Βορείου Αιγαίου και πατάσσοντας συγχρόνως την Παραοικονομία, διεκδικώντας απ' την Ε.Ε. στην αντίθετη περίπτωση Ειδική Ρήτρα εξισορρόπησης των απωλειών μας και εγγυήσεις  προοπτικής εξόδου μας απ' την ύφεση.

Άλλωστε, η επιμονή των Θεσμών ν' αρθούν, επιτεινόμενης της ύφεσης, τα  όποια προνόμια / ελαφρύνσεις κλπ, των ευαίσθητων προορισμών και κλάδων, θα ταν λογική και δίκαιη, αν προηγείτο η μέριμνά τους για ν' αρθούν οι όποιες ανισότητες, ιδιαιτερότητες, αδυναμίες κλπ τούτων, σε βάρος των προορισμών μας και των κατοίκων τους, Πολιτών (κι όχι υπηκόων) Κράτους Μέλους της Ε.Ε.».

Η Ένωση αναφέρεται και σε στατιστικά συγκριτικά στοιχεία, προτείνοντας τελικά την εφαρμογή της ειδικής οικονομικής ζώνης της ΕΕ για την Ελλάδα.

«Σύμφωνα με τα στοιχεία της Γεν. Γραμμ. Πληροφ. Συστημάτων (Πίνακας Α2 Δηλώσεις ΦΠΑ για Φυσικά Νομικά Πρόσωπα) το συνολικά ετήσιο ποσό ΦΠΑ των Νομικών Προσώπων, στην περίοδο 2007-2011, της Περιφ. Βορείου Αιγαίου κυμαίνετο από 24 μέχρι 33 εκατομμ. Ευρώ, της Περιφ. Νοτίου Αιγαίου από 61 μέχρι 89 εκατομμ. Ευρώ και της Κρήτης από 206  μέχρι 236 εκατομμ. Ευρώ, σε σύνολο Χώρας 10 δις Ευρώ περίπου, που πρακτικά σημαίνει ότι η αύξηση συντελεστών ΦΠΑ στην Περιφέρειά μας, θα προκαλέσει πολλαπλάσιες «εκροές» απ' τις προσδοκώμενες «εισροές» πόρων, Απασχόλησης κι Ανταγωνιστικότητας.

Μήπως, αντί των επιδιωκόμενων αυξήσεων ή κουρέματος / διαγραφής του χρέους ή άλλων μικρόνοων / μικρόψυχων προσεγγίσεων Πολιτικών ή και Τεχνοκρατών της Ε.Ε., η λύση του Ελληνικού προβλήματος βρίσκεται στην πρόταση του Γάλλου Οικονομολόγου Τόμας Πικέτι «μετατροπής της Χώρας μας (ή και πιλοτικά της Περιφέρειάς μας) σε Ειδική Οικονομική Ζώνη της Ε.Ε.», πρακτική που εφαρμόσθηκε με θεαματικά αποτελέσματα στην πόλη Σέντσεν της Κίνας, προσελκύοντας επενδυτές, Know how, κεφάλαια, βγάζοντας εμάς και τη Γηραιά ΄Ηπειρο απ' τ' αδιέξοδά της;».