Εγκρίθηκε ο στρατηγικός σχεδιασμός της Περιφέρειας Β. Αιγαίου για την καταπολέμηση της φτώχειας, με εξασφαλισμένες πιστώσεις ύψους 30 εκ. ευρώ, οι οποίες, όμως, θεωρούνται ανεπαρκείς, δεδομένου ότι η υλοποίησή του απαιτεί τουλάχιστον 50 εκ. Τα ποσά θ' αναζητηθούν από άλλες πηγές.

Ιδιαίτερα επικριτικά στάθηκαν οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, που έχουν ήδη καταθέσει προτάσεις για αξιοποίηση των πόρων των εν λόγω προγραμμάτων.

ΑΠΟΥΣΑ Η ΙΕΡΑΡΧΗΣΗ

«Με βασικές αναφορές στο γενικό κυβερνητικό σχεδιασμό για την αντιμετώπιση της φτώχειας, ακολουθείται η πεπατημένη της συμπλήρωσης πεδίων, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα πολύ τελευταία στοιχεία, αλλά και η δυναμική του φαινομένου της φτωχοποίησης», τόνισε η Αγ. Κυρίτση στην τοποθέτησή της, δικαιολογώντας τη λευκή ψήφο.

«Απουσιάζει μια σαφής ιεράρχηση προτεραιοτήτων και στοχευμένων παρεμβάσεων, που θα απαντά στις πραγματικές ανάγκες. Γι' αυτό μιλάμε για διεκπεραιωτική συμπλήρωση πεδίων, ώστε να προλάβουμε χρόνους και προθεσμίες για την απελευθέρωση πόρων.

Η στόχευση, η ιεράρχηση και η αποτελεσματική παρέμβαση θα απαιτούσαν έναν άλλον σχεδιασμό, ο οποίος θα ήταν φανερός και θα προέκυπτε από το σχέδιο που συζητάμε, κάτι που, δυστυχώς, δεν συμβαίνει.

Από την άλλη, κατά τη γνώμη μας πρέπει να γίνει μια διεξοδική και αναλυτική συζήτηση για το ρόλο των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, πώς εμπλέκονται στην όλη διαδικασία, πώς διαχειρίζονται τεράστια ποσά, πόσο είναι πιστοποιημένες για τη δουλειά που κάνουν και κυρίως πώς ελέγχονται».

Μιλώντας με παραδείγματα, έκανε λόγο «ενδεικτικά σε δύο ΜΚΟ, που κυριολεκτικά πρωταγωνιστούν στη διαχείριση κονδυλίων. Αναφέρομαι στην Ηλιαχτίδα και στην Κυψέλη και ξαναλέω ότι είναι απλά δυο ενδεικτικά παραδείγματα. Η μεν πρώτη φαίνεται να προτείνεται να διαχειριστεί για την εξαετία 2015-2020 6.341.224 ευρώ, η δε δεύτερη 4.632.000 ευρώ.

Προτείνονται σε τέσσερις δράσεις, με τα ίδια ακριβώς νούμερα και ως προς τους ωφελούμενους και ως προς τους αντίστοιχους προϋπολογισμούς. Επίσης, ενώ η Ηλιαχτίδα προτείνεται για 2.047 ωφελούμενους να διαχειριστεί 1.585.306 ευρώ, η Κυψέλη για την ίδια ακριβώς δράση προτείνεται να διαχειριστεί 1.158.000 ευρώ για μόλις 23 ωφελούμενους.

Αντίστοιχα παραδείγματα και ερωτήματα, προκύπτουν για όλες σχεδόν τις δράσεις και τις εμπλεκόμενες ΜΚΟ».

Επίσης, αναφέρθηκε και στη δράση για τους βρεφονηπιακούς σταθμούς σε ορισμένα μόνο νησιά, της Σάμου, της Λήμνου και της Ικαρίας. «Τι γίνεται στα υπόλοιπα νησιά;» διερωτήθηκε.

Κλείνοντας την τοποθέτησή της, η Αγ. Κυρίτση έθεσε τα παρακάτω ερωτήματα:

-Υπάρχει ιεράρχηση και συγκεκριμένες στοχεύσεις στο πρόγραμμα;

-Υπάρχει κάποιο χρονοδιάγραμμα;

-Γιατί και πώς επιλέγονται οι ΜΚΟ και οι φορείς που υλοποιούν τα έργα; Πώς επιμερίζεται το ποσό που διατίθεται;

-Πώς παρακολουθείται και ελέγχεται η υλοποίηση;

ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Από την πλευρά του, ο Γ. Σπιλάνης επανέλαβε ότι χρειάζεται να εκπονηθεί και να εφαρμοστεί ολοκληρωμένη νησιωτική πολιτική, όπου η φορολογική πολιτική αποτελεί μία μόνο παράμετρο που θα πρέπει να ενισχύει την αναπτυξιακή δυναμική και την κοινωνική δικαιοσύνη και όχι το αντίθετο. Οι νησιωτικοί φορείς με επικεφαλής τις Περιφέρειες, τους Δήμους και τα Επιμελητήρια, καλούνται να εκπονήσουν μια πολιτική που να μην στοχεύει απλά σε επιδοτήσεις, αλλά στην ενδυνάμωση του παραγωγικού ιστού, ενώ καλείται η κυβέρνηση να ενεργοποιήσει το Συμβούλιο Νησιωτικής Πολιτικής και τη ρήτρα νησιωτικότητας, όπως δεσμεύθηκε στις προγραμματικές δηλώσεις.

Αυτή είναι η μόνη βιώσιμη στρατηγική για να ανατραπεί η ιδιαίτερα αρνητική δημογραφική εξέλιξη στην Περιφέρεια, που ειδικά στις ορεινές και απομονωμένες περιοχές όπου υπάρχει έλλειψη εργασίας και εισοδήματος, οδηγούν σε φτώχεια και αποκλεισμό όλο και μεγαλύτερες ομάδες του πληθυσμού, όπως έδειξε η μελέτη. Προφανώς η παρέμβαση για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης είναι αναγκαία και επείγουσα, αλλά δεν μπορεί από μόνη της να αναστρέψει την πορεία.

Η παντελής έλλειψη εμπλοκής των αρμόδιων υπηρεσιών και δομών της Περιφέρειας όπως η Διεύθυνση Αναπτυξιακού Σχεδιασμού, η Δ/νση Πρόνοιας, το ΚΕΚΑΠΕΛ, στο σχεδιασμό των δράσεων, η «διάλυση» της αναπτυξιακής εταιρείας της Περιφέρειας και η μη εμπλοκή των δημοτικών αναπτυξιακών εταιρειών ή άλλων δομών στον όλο σχεδιασμό των δράσεων, αποτελεί ένα ακόμη στοιχείο της ουσιαστικής αδυναμίας της Περιφερειακής Αρχής να παρέμβει αποτελεσματικά και με σχέδιο για να αντιμετωπίσει τα οξυμένα προβλήματα που αναφέρει η μελέτη. Πόσο μάλλον να διεκδικήσει πρόσθετους πόρους από τα εθνικά προγράμματα του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου ή και οριζόντιες ευρωπαϊκές δράσεις.

Ταυτόχρονα, ο τρόπος με τον οποίο εφαρμόζεται εδώ και χρόνια η κοινωνική πολιτική από την κεντρική διοίκηση δεν επιτρέπει να διοχετευθούν τα χρήματα εκεί που πρέπει, ώστε να μειωθούν φτώχεια και κοινωνικός αποκλεισμός.

Η παράταξη Συμβόλαιο Ζωής με το Αιγαίο, καλεί για μια άλλη φορά την Περιφερειακή Αρχή να εκπονήσει ολοκληρωμένο σχέδιο οικονομικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής ανάπτυξης και να σταματήσει να φέρνει για ψήφιση επιμέρους σχέδια που εκπονούνται, όχι γιατί αποτελούν τμήμα ενός σχεδίου αλλά τυπικό προαπαιτούμενο, για να ανοίξουν οι χρηματοδοτήσεις.

Η παράταξη Συμβόλαιο Ζωής με το Αιγαίο, κάλεσε την Περιφερειακή Αρχή να φέρει προς συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο το Επιχειρησιακό της Σχέδιο, αφού το θέσει σε δημόσια διαβούλευση και συζήτηση στην Περιφερειακή Επιτροπή Διαβούλευσης πριν την 1η συνεδρίαση της Επιτροπής Παρακολούθησης του ΕΣΠΑ που θα γίνει υποχρεωτικά μέχρι τέλος Ιουνίου, με σκοπό την εξειδίκευση του προγράμματος.  

ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΣ ΠΟΡΟΙ

Η παράταξη «Ανταρσία στο Αιγαίο» με τον Αν. Μπάλλα καταψήφισε την Περιφερειακή Στρατηγική για την αντιμετώπιση της φτώχειας και την κοινωνική ένταξη, κάνοντας λόγο για:

-Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις με ιδιαίτερα προνομιακή μεταχείριση, όπως η «Ηλιαχτίδα»,

-τις μητροπόλεις του Β. Αιγαίου να λαμβάνουν δημόσιο χρήμα

Επίσης, ότι οι πόροι που διατίθενται και οι τρόποι με τους οποίους διοχετεύονται στην κοινωνία είναι εντελώς ανεπαρκείς για να αντιμετωπίσουν τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, για να αντιμετωπίσουν στοιχειώδεις βιοποριστικές ανάγκες όσων έχουν περισσότερο πληγεί από την καπιταλιστική κρίση.

«Απουσιάζει βασικά το κύριο που θα όφειλε μια πολιτεία να διεκδικήσει για τους πολίτες της, οι θέσεις εργασίας, μόνιμης και σταθερής, με αξιοπρεπή μισθό και ασφάλιση, που είναι το εφαλτήριο για μια ζωή με αξιοπρέπεια», κατέληξε.