*Ωραία η ζωή στο χωριό, ήρεμη, με τους δικούς της ρυθμούς και ενίοτε μακριά από τα τόσα μεγάλα άγχη και τις πιέσεις της καθημερινότητας. Όμως κάποιοι νομίζουν ότι επειδή ζουν σε ρυθμούς πιο χαλαρούς, θα πρέπει και να μην απολαμβάνουν τις αυτονόητες παροχές των κατοίκων της πρωτεύουσας ή ακόμα και των κεφαλοχωρίων.

Έτσι για παράδειγμα, στο Πέραμα , τον Αυλωνα, την Ευρειακή, τους Πύργους Περάματος, αν δεν περάσει η βάρκα, οι κάτοικοι  των περιοχών αυτών είναι απομονωμένοι 100% από συγκοινωνία εδώ και τέσσερα χρόνια.

Κάποιος όμως πρέπει να μεριμνήσει, καθώς όλοι δεν διαθέτουν οχήματα, δεν έχουν συγγενείς να τους ανεβοκατεβάσουν όποτε εκείνοι επιθυμούν ή έχουν ανάγκη. Τα μέσα μαζικής μεταφοράς υπάρχουν για να εξυπηρετούν τους πολίτες, σε κάθε μέρος, σε τακτά διαστήματα, καθώς επιτελούς κοινωνικό έργο. Όλοι πληρώνουν φόρους, τις εισφορές τους και κάθε τι που οφείλουν έναντι του κράτους, όμως κι εκείνοι έχουν το δικαίωμα να απολαμβάνουν έστω τα στοιχειώδη.

*Παράπονα εκφράζουν και οι γονείς των παιδιών που μένουν στην περιοχή του Χάλικα. Δέκα περίπου μαθητές κατηφορίζουν και ανηφορίζουν καθημερινά στο 5ο γυμνάσιο με τα πόδια, αφού και στην διαδρομή αυτή λείπουν τα λεωφορεία. Με κρύο και με χιόνι, με αέρα και βροχή, κάνουν το δρομολόγιο καθημερινά. Το μόνο σίγουρο ότι φτάνουν στο σχολείο καλά ξυπνημένοι, έχοντας κάνει και την πρωινή τους γυμναστική και το μεσημέρι, γυρίζουν γεμάτοι όρεξη, χωρίς να παραπονιούνται ποτέ για το φαγητό που ετοιμάστηκε στο σπίτι.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»