Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

O νέος κόσμος στην Ελλάδα εξακολουθεί να έχει ανησυχίες σε πολλά επίπεδα και θέματα και να ευαισθητοποιείται ισότιμα σε πολλούς τομείς. Και αυτό σε πείσμα όσων έχουν βαλθεί να ταυτίσουν τον κάθε νέο με το κινητό, το Tik Tok και το instagram, σκυμμένους τάχα όλη την ώρα πάνω στα smartphones, που πρώτες οι παλαιότερες γενιές και οι νέοι γονείς φροντίζουν να  δίνουν τα φώτα με το facebook και το twitter. 

Οι νέοι άνθρωποι έχουν και άποψη και θέση παρά τα όσα τους προσάπτουν περί αδιαφορίας και παθητικότητας.

Αυτό ακριβώς φαίνεται και πιο κάτω στη συγκεκριμένη έρευνα.

Πρόκειται για την έρευνα Next Generations Study 2023 του Allianz Foundation, η οποία πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το SINUS Institute, με τη συμμετοχή 10.000 νεαρών ενηλίκων, ηλικίας 18-39 ετών, σε Γερμανία, Ελλάδα, Ιταλία, Πολωνία και Ηνωμένο Βασίλειο. 

Οι νέοι ενήλικες στην Ελλάδα θεωρούν την οικονομική σταθερότητα και ασφάλεια, τη δίκαιη και φιλική κοινωνία και τους ισχυρούς δημοκρατικούς θεσμούς ως τους ακρογωνιαίους λίθους για μια ποιοτική ζωή και ένα μέλλον με ευημερία.

Όπως και οι συμμετέχοντες στις υπόλοιπες χώρες, οι νεαροί Έλληνες προβληματίζονται για το μέλλον της χώρας τους, με το 66% να είναι απαισιόδοξοι σχετικά με αυτό, και να δείχνουν έλλειψη εμπιστοσύνης στο κατεστημένο και τους θεσμούς συνολικά.

Σαν γενικό συμπέρασμα, οι νεαροί ενήλικες σε όλες τις χώρες μοιράζονται μια βαθιά αίσθηση ανησυχίας για το μέλλον: 8 στους 10 αμφισβητούν ανοιχτά το εάν η γενιά τους πρέπει να κάνει παιδιά, καθώς αναμένουν ότι οι κοινωνίες θα γίνουν λιγότερο βιώσιμες στα επόμενα χρόνια. 

Σχεδόν τρεις στους τέσσερις νέους συμφωνούν απόλυτα ότι ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος και ένα ανεξάρτητο δικαστικό σύστημα θα έπρεπε να είναι το θεμέλιο για τις μελλοντικές κοινωνίες και δίνουν μεγάλη προτεραιότητα στους ισχυρούς δημοκρατικούς θεσμούς.

Επίσης, οι νεαροί Έλληνες ανησυχούν για τα fake news και τη χειραγώγηση των μέσων ενημέρωσης, αλλά και για τη διάβρωση του συστήματος δικαιοσύνης, καταλήγει.   

Οι νέοι ενήλικες στην Ελλάδα εκφράζουν πιο εμφατικές προτεραιότητες από ό,τι οι νέοι ενήλικες στις άλλες χώρες που συμμετείχαν στην έρευνα, εστιάζοντας στη φιλικότητα προς τα παιδιά, στις ευκαιρίες για υψηλόμισθες θέσεις εργασίας και στην ισχυρή οικονομική ανάπτυξη ως απαραίτητες για την καθημερινή διαβίωση και την οικονομική βιωσιμότητα.

Θεωρούν επίσης, ότι η φιλικότητα προς το κλίμα και η χαμηλή ανισότητα είναι πολύ σημαντικές για το μέλλον, στο οποίο θέλουν να ζήσουν.

Στην Ελλάδα, οι νέοι έχουν πολύ χαμηλό βαθμό εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και τα ΜΜΕ, με μόλις το ένα τρίτο (σε αντίθεση με το 45% κατά μέσο όρο) να πιστεύει ότι η κυβέρνησή τους θα αναλάβει ηγετικό ρόλο στην επίλυση κοινωνικών και περιβαλλοντικών ζητημάτων.

Αυτή η πεποίθηση έχει οδηγήσει πολλούς από τους νέους να συμμετέχουν σε διαμαρτυρίες, περισσότερο από ό,τι σε άλλες χώρες που συμμετείχαν στην έρευνα. Εκτός αυτού, το 38% δείχνει πολύ μεγάλη δυσπιστία στους πολιτικούς (σε σύγκριση με το 20% κατά μέσο όρο σε σύνολο χωρών) και ένα εντυπωσιακό 58% είναι απόλυτα πεπεισμένο ότι τα μέσα ενημέρωσης προωθούν και εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα αντί να καταγράφουν και να παρουσιάζουν τα γεγονότα.

Επίσης, οι νέοι Έλληνες φαίνεται να είναι προνοητικοί απέναντι στα κοινωνικά προβλήματα και τα εργασιακά ζητήματα, με μεγαλύτερο ποσοστό από τους συνομηλίκους τους στις υπόλοιπες χώρες να αναλαμβάνουν ατομικές δράσεις, όπως η προσαρμογή της χρήσης ή κατανάλωσης ενέργειας, η υπεράσπιση εργασιακών θεμάτων (58% έναντι 44% κατά μέσο όρο) ή ακόμη και η επιλογή ή η αλλαγή του χώρου εργασίας τους για ηθικούς λόγους (37% έναντι 22% κατά μέσο όρο).

Η δωρεά χρημάτων ή αγαθών (78%) και το μποϊκοτάζ κοινωνικά και περιβαλλοντικά ανεύθυνων προϊόντων (54%) συναντώνται επίσης, πιο τακτικά στην Ελλάδα απ' ό,τι στο σύνολο του δείγματος (63% και 45%, αντίστοιχα).

Συμπερασματικά, στο ερώτημα κατά πόσον οι νέοι ενήλικες είναι πραγματικά οι «διαμορφωτές του αύριο», η απάντηση είναι δυνητικά ναι, ωστόσο δεν μπορούν να αλλάξουν την πορεία των κοινωνιών μόνοι τους. Οι νέοι ενήλικες απαιτούν από την κοινωνία των πολιτών και τους δημόσιους και ιδιωτικούς χρηματοδότες της να λάβουν τις ανησυχίες και τα εμπόδιά τους πιο σοβαρά υπόψη απ' αυτό που ισχύει σήμερα.