«Ο κ. Τσίπρας ουδέποτε συνάντησε τον κ. Φρουζή, είτε με την ιδιότητα του Πρωθυπουργού, είτε του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης». Με αυτή την ανακοίνωση «κυβερνητικών κύκλων», το Μαξίμου θεωρεί ότι «καθάρισε» με τα νέα «ευρήματα» των εισαγγελέων, για την υπόθεση του σκανδάλου  «Novartis». Παριστάνοντας ότι δεν καταλαβαίνει πως αυτές οι κατηγορίες για «αίτημα συνάντησης» του αντιπρόεδρου της συγκεκριμένης πολυεθνικής φαρμακευτικής εταιρίας, έχουν ακριβώς την ίδια «αξία» με τα «στοιχεία» επί των οποίων στήθηκε η παράσταση της προανακριτικής επιτροπής σε βάρος κορυφαίων στελεχών της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ.

Υποθέτω ότι σε άλλο χρόνο θα έχουμε ανάλογες διαψεύσεις και για τις αναφορές σε συναντήσεις του κ. Φρουζή με τους συντρόφους Γιάννη Δραγασάκη, Ευκλείδη Τσακαλώτο και Γιάννη Μηλιό. Αλλά, ας βάλουμε τα πράγματα σε μια λογική σειρά. Ακόμη και να είχε συναντηθεί ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας, ή ο Δραγασάκης, ο Τσακαλώτος και ο Μηλιός, με τον εκπρόσωπο μιας μεγάλης πολυεθνικής, που δραστηριοποιείται και στην Ελλάδα, ποιο θα ήταν το ...τεκμήριο ενοχής; Είναι παράλογο να δέχονται υπουργοί, πρωθυπουργοί εν ενέργεια ή «εν δυνάμει» να ακούσουν τον εκπρόσωπο μιας μεγάλης εταιρίας, είτε ξένης, είτε εγχώριας, ιδίως σε μια χώρα που έχει ασφυκτική ανάγκη για επενδύσεις;

Το να ποινικοποιείται απλώς μια συνάντηση, ή να θεωρείται καταλυτικό στοιχείο μια εγγραφή στο ημερολόγιο οποιουδήποτε, για μια αιτούμενη ή και πραγματοποιηθείσα συνάντηση, δεν είναι από μόνο του ούτε αποδεικτικό στοιχείο ενοχής οιουδήποτε, ούτε καν «αποχρώσα ένδειξις» Το θέμα είναι τι αποφάσεις παίρνει ο καθένας μετά από μια τέτοια συνάντηση. Και απ' όσα έχω διαβάσει ως τώρα, σε καμία περίπτωση, από το «κατηγορητήριο» των Συριζανέλ κατά των πολιτικών τους αντιπάλων, δεν περιέχεται ούτε μια περίπτωση που να δείχνει ότι π.χ. ο Γεωργιάδης ή ο Σαλμάς πήραν την άλφα ή βήτα απόφαση που ευνόησε την συγκεκριμένη εταιρία.

Αφού λοιπόν οι απλές αναφορές για αιτήσεις συναντήσεων, ή για πιθανές συναντήσεις, είναι κατά τους κυβερνητικούς καθαρτήρες του δημοσίου βίου αρκετό «στοιχείο» για την παραπομπή οποιουδήποτε, ακόμη και σε ειδικό δικαστήριο με «γουνάκια», γιατί δεν περίμεναν και τα λοιπά στοιχεία των εισαγγελέων και ανακριτών;  Γιατί έκλεισαν την υπόθεση με βιαστική παραπομπή των συγκεκριμένων, παραλείποντας τον Παναγιώτη Κουρουμπλή και τώρα τους Δραγασάκη και Τσακαλώτο;

Οι απαντήσεις δικές σας.

 

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr