H εφημερίδα «Δημοκράτης» κυκλοφόρησε στις 5 Αυγούστου 1928 με σκοπό την  υποστήριξη του Γεωργίου Παπανδρέου, στις εκλογές της 19ης Αυγούστου 1928. Τότε είχαν σχηματιστεί δύο ψηφοδέλτια του κόμματος των Φιλελευθέρων στη Λέσβο, συνηθισμένο γεγονός τα χρόνια αυτά και ο Παπανδρέου είχε λάβει το επίσημο χρίσμα από τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Η έκδοση του «Δημοκράτη» οφείλεται στον «αντιπαπανδρεϊσμό» των υπόλοιπων βενιζελικών, κατά μαρτυρία του διευθυντή του, Τέρπανδρου Αναστασιάδη. Με αυτόν τον τίτλο κυκλοφόρησε ως τις 29 Σεπτεμβρίου 1936. Τότε αναγκάστηκε από τη δικτατορία του Μεταξά να αλλάξει τίτλο και από την 1η Οκτωβρίου μετονομάστηκε σε  «Πρωινή».

Με την κατάληψη της Λέσβου από τους Γερμανούς, στις 4 Μαΐου 1941, η «Πρωινή» κυκλοφόρησε για λίγες μέρες. «Επί γερμανικής κατοχής συνέχισε μετ' εμποδίων την έκδοσιν του, μέχρι της 26ης Μαΐου του 1941», γράφει ο Τ. Αναστασιάδης. Ήταν γράφει «κωμική ομολογουμένως η ολιγοήμερος έκδοσίς μας επί γερμανικής κατοχής, όσον αφορά εις την αρθρογραφίαν μας, η οποία ως θέματα είχε την καταπολέμησιν των κουνουπιών, την καθαριότητα των δρόμων, την καταστροφήν του γόνου της κάμπιας εις τα τσαμάκια του Κιοσκιού, και τα παρόμοια!».

Στις 27 Μαΐου η γερμανική διοίκηση διατάζει τη διακοπή της κυκλοφορίας της «Πρωινής». Ο Γερμανός Στρατιωτικός Διοικητής Φον Σέλβιτς εκδίδει τη σχετική διαταγή και καλείται η Νομαρχία Λέσβου να την εφαρμόσει:

Προς τον κ. Νομάρχην Λέσβου

«Η επί του παρόντος υπάρχουσα έλλειψις χάρτου και η δύσκολος προμήθεια αυτού εξαναγκάζει ώστε επί της Νήσου Λέσβου να αφεθή να εκδίδεται μόνον μία εφημερίς.

Εκ του λόγου τούτου παρακαλώ όπως προκαλέσητε, ώστε η εφημερίς Πρωινή να παύση αμέσως την έκδοσίν της. Ως μόνη εφημερίς και φύλλον ανακοινώσεως διά τας επισήμους δημοσιεύσεις πρέπει να θεωρηθή η εφημερίς Φως.

Ο υπάρχων εν τω εκδοτικώ οίκω της εφημερίδος Πρωινή ακόμη χάρτης θα παραληφθή αγοραζόμενος υπό του εκδοτικού οίκου του Φωτός».

Η διαταγή κοινοποιείται στις εφημερίδες «Πρωινή», «Φως», «Εφημερίς των Λεσβίων», «Τρίβολος», «Λεσβιακή Ηχώ» και «Βήμα της Γέρας». Για την κοινοποίηση έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής: οι εφημερίδες Πρωινή και Φως ήταν ημερήσιες, όλες οι άλλες εβδομαδιαίες. Η «Εφημερίς των Λεσβίων» ήδη είχε διακόψει την κυκλοφορία της στις 15 Απριλίου 1941. Η «Λεσβιακή Ηχώ» κυκλοφόρησε άλλον ένα μήνα, μέχρι τις 18 Ιουνίου 1941. Το «Βήμα της Γέρας» θεωρείται ότι διέκοψε την κυκλοφορία του μέσα στο 1940. Ο δε «Τρίβολος» διέκοψε την κυκλοφορία του στις 29 Αυγούστου 1941 και συνέχισε να κυκλοφορεί μόνο το «Φως». Η κυκλοφορία του «Τριβόλου» για πέντε μήνες περίπου οφείλεται στο σατιρικό του περιεχόμενο. Ίσχυσε η ρήση ότι όλα μπορείς να τα πεις με χιούμορ και σάτιρα. Αυτό ως τις 29 Αυγούστου. Το επόμενο φύλλο λογοκρίθηκε σχεδόν ολόκληρο και διέκοψε την κυκλοφορία του. Σ' αυτό το φύλλο ο Παπανικόλας έγραφε, στο έμμετρο κύριο άρθρο «Καπούτ!», για την απαγόρευση ακρόασης ραδιοφώνου:

«Είσουνα το φως/κάθε ελπίδας μας τροφός/Είσαι τώρα «νυξ».//Ραδιόφωνό μου πλάνο/πούξερες βιολί και πιάνο,/και τσεφτε-τελί και ουτ/τώρα γένηκες καπούτ».

Κι ο Κώστας Δειλινός στο ποίημά του «Το γουδί το γουδοχέρι» γράφει:

«Όλοι θαρρείς αλλάξαμε μέσα σε δυο τρεις μήνες/καθώς μας αμολάρανε στης πείνας το μερά,/άλλοι τιτάνες βγήκαμε μασώντας βιταμίνες/κι άλλοι φωστήρες στο βιολί κι άσσοι στο νταμπουρά».

Το «Φως» συνέχισε την κυκλοφορία του μέχρι την απελευθέρωση της Λέσβου, στις 9 Σεπτεμβρίου 1944. Ήταν φιλοναζιστική εφημερίδα, επαινούσε τον Χίτλερ και τα γερμανικά στρατεύματα Κατοχής. Ήταν «το θλιβερό προνόμιο» της Λέσβου γράφει ο Αντώνης Πλάτων στη μελέτη του για τον Τύπο της Λέσβου.