*Εδώ και μήνες πολύ πριν την θερινή τουριστική περίοδο, είχαμε αναφερθεί στο κακό χάλι του φάρου της Φυκιότρυπας. Αυτού του εμβληματικού χώρου που έλκει την προσοχή όσων διέρχονται από τον περιφερειακό δρομο του κάστρου και μπαίνει στο κάδρο του φωτογραφικού φακού πολλών τουριστών.
Είναι το λιγότερο ντροπή, να κραυγάζει η εγκατάλειψη, η αδιαφορία, η έλλειψη σεβασμού στον περιβάλλοντα χώρο και όχι μόνο, το σύνδρομο της καταστροφής, που ισοπεδώνει τα πάντα, χωρίς να γνωρίζουν το γιατί, που φωλιάζει στους νεολαίους,  που αισθάνονται ότι αποκτάν δύναμη και κυριαρχική θέση στα μάτια των παρεών τους, ή ακόμα και στην κοινωνία, που προσπαθεί να τους εντάξει.
Τα παραθυρόφυλλα ξεχαρβαλωμένα, οι τοίχοι «γραμμένοι και εικονογραφημένοι». Ένα σημεία αναφοράς, που έχει καταντήσει ερείπιο. Κατά τα άλλα είναι κλειδωμένο και ταιριάζει το λαϊκό «Κλειδώνω , μανταλώνω, και κλέφτη βρίσκω μέσα , τι είναι». Το μόνο βέβαιο, ότι δεν είναι ο ήλιος.
Επιτέλους κάποιος θα πρέπει να ενδιαφερθεί  και όποιος είναι αυτός, περιφέρεια; Πολεμικό ναυτικό, δημος, η αρχαιολογία, ή σε όποιο είναι (αν είναι )παραχωρημέρωνο. Όποιος κι αν είναι , ας ξεκινήσει τις επιδιορθώσεις, για να είναι το μικρό αυτό κτίριο ανάλογο της περιοχής.

Εκτός από το θέμα της Φυκιότρυπας, στην περιοχή υπάρχει και κα΄τι άλλο που λόγω θέσης και υλικού αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα. Ο λόγος για τον μεγάλων διαστάσεων , μεταλλίκο σταυρό, που τοποθετήθηκε πριν χρόνια, την περίοδο των αφίξεων των αλλοδαπών, μετά από μεγάλη προσπάθεια ομάδας Μυτιληνιών, που πέρασε και από τις δικαστικές αίθουσες. Τώρα όμως ύστερα από τόσα χρόνια εκτεθειμένος στην αλμύρα και στον βοριά, τα σημάδια της καταπόνησης είναι εμφανή. Η σκουριά φαίνεται και η φθορά πρέπει να αποκατασταθεί. Όμως η παρέμβαση, και η χρήση γεναροφόρου οχήματος στοιχίζει και οι εμπνευστές της ιδέας που την υλοποίησαν με δικά τους έξοδα, δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πράξουν τα δέοντα.
Ίσως η εκκλησία, η Μητρόπολη, ίσως ο δήμος, ή το Λιμενικό ταμείο ή ακόμα και η αρχαιολογία καθότι βρίσκεται εντός αρχαιολογικής ζώνης, ή και όλοι μαζί να βοηθούσαν για την συντήρησή του, τον ευπρεπισμό και την καλαισθησία του χώρου