*Απογοήτευση για το φιλοθεάμον κοινό που θέλησε να παρακολουθήσει τις κινηματογραφικές ταινίες στο κτήριο Γεωργιάδη. Τα σχόλια δυσμενέστατα και οι εντυπώσεις, οι χείριστες. Κάθε άλλο παρά απόλαυσαν και χάρηκαν για την απόφασή τους να δουν τα επιλεγμένα έργα. Αντίθετα, ο έντονος εκνευρισμός ήταν διάχυτος, σε σημείο που να μην άντεχαν οι περισσότεροι να φτάσουν μέχρι το τέλος. Οι αποχωρήσεις σε όλες τις προβολές ήταν μαζικές, και ελάχιστοι ήταν εκείνοι που κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια, και ενεργοποίησαν όλους τους μηχανισμούς της υπομονής τους για να καταλάβουν τι μέρους του λόγου ήταν αυτό που έβλεπαν και μήπως τελικά δεν είχαν τόσο λάθος στην αρχική τους εκτίμηση.

Ακόμα και τα καθίσματα που καθόταν οι θεατές ήταν προβληματικά και αναγκαζόταν ν' αλλάζουν θέσεις, καθώς σχιζόταν από την πολυκαιρία και την παλαιότητα τους. Προφανώς δεν θα συμπεριλαμβανόταν στον εξοπλισμό που ειπώθηκε πως ανανεώθηκε.

*Υποφέρουν οι κάτοικοι του Συνοικισμού και της Επ. Σκάλας, καθώς δεν μπορούν ν' αφήσουν τίποτα από είδη ρουχισμού, ένδυσης και υπόδησης, είτε στις απλώστρες των σπιτιών τους, είτε στην αυλή τους, είτε στο κατώφλι τους.

Οι επιδρομές των αθιγγάνων, είναι διαρκείς, καθημερινές και πλέον εκτός ορίων, που αναγκάζουν τους ιδιοκτήτες να κλειδομπαρώνουν και να μην αφήνουν το παραμικρό αφύλαχτο. Τίποτα δεν τους εμποδίζει να μπαίνουν στα σπίτια και ν' απλώνουν τα «μακριά» τους χέρια. Ανοίγουν τις αυλόπορτες και αρχίζουν τον διαλεγόνα. Δεν νοιάζονται πρωί είναι, απόγευμα είναι, μεσημέρι, τους βλέπουν, δε τους βλέπουν. Όλα γίνονται με τόσο ήρεμο και «φυσιολογικό» τρόπο, σα να πρόκειται για το σπίτι τους. Και αν ζοριστούν, όπως έγινε πριν από δύο ημέρες όταν ο δράστης έγινε αντιληπτός από τον ιδιοκτήτη του σπιτιού, παίρνουν όλη την απλώστρα παραμάσχαλα και τρέχουν.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»