Παρακολούθησα τις δηλώσεις του νέου υπουργού Προστασίας του Πολίτη Τάκη Θεοδωρικάκου και τις ανακοινώσεις των μέτρων, με τα οποία αισιοδοξεί ότι θα βελτιώσει την αποδοτικότητα της αστυνομίας. Το πιο παρήγορο σημείο είναι η παραδοχή ότι τίποτε δεν λειτούργησε σωστά στην περίπτωση της καταδίωξης των κλεπτών αυτοκινήτου με την τραγική κατάληξη στο Πέραμα. Μια παραδοχή που συνοδεύθηκε με την απόφαση αντικατάστασης της ηγεσίας της Άμεσης Δράσης. Όπως παρήγορη είναι και η αποδοχή της αλήθειας ότι το επίπεδο εκπαίδευσης των νέων αστυνομικών είναι επιεικώς ανεπαρκές.

Όταν δυο από τους επτά αστυνομικούς της ομάδας ΔΙΑΣ ρίχνουν τις 24 από τις 28 σφαίρες που έπεσαν, με αποτέλεσμα έναν νεκρό και έναν τραυματία, οι δε συγκεκριμένοι αστυνομικοί, ηλικίας μόλις 20 ετών, είχαν προσληφθεί τον Ιανουάριο και υπέστησαν ταχύρυθμη εκπαίδευση μόλις 30 ημερών, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα από όσο παραδέχθηκε ο κ. Θεοδωρικάκος.

Έγραφα στο κείμενό μου της περασμένης Τρίτης:

Μια ομάδα τόσων αστυνομικών, που θα ήταν ορθώς εκπαιδευμένη, ακόμη και αν φοβόταν ότι οι καταδιωκόμενοι κλέπτες του αυτοκινήτου ήσαν ένοπλοι, θα έκανε χρήση του δικού της οπλισμού μόνον αν δεχόταν πυρά. Ως αναγκαία αυτοάμυνα. Είτε, επειδή το κλεμμένο όχημα χρησιμοποιήθηκε από τον οδηγό του ως όπλο επίθεσης, εμβολίζοντας τα δίκυκλα των αστυνομικών, μόνο για να πετύχουν την ασφαλή ακινητοποίηση του οχήματος. Με απλά λόγια θα τραβούσαν τα πιστόλια μόνο για να καταστήσουν τα λάστιχα του αυτοκινήτου διάτρητα.

Αν μπορούσε να χωρέσει μια φωτογραφία σε αυτή την στήλη, η φωτογραφία του αυτοκινήτου, μετά την λήξη του περιστατικού, θα δικαίωνε απολύτως την ρήση μια εικόνα μιλά όσο χίλιες λέξεις. Διότι θα βλέπατε καθαρότατα πως τα λάστιχα του κλεμμένου αυτοκινήτου δεν είχαν κάτσει δεν ήταν ξεφούσκωτα, παρά την βροχή από εικοσιοκτώ σφαίρες. Οπότε τίθεται το ερώτημα: Λένε αλήθεια οι νεαροί αστυνομικοί, όταν ισχυρίζονται ότι στόχος τους δεν ήταν να σκοτώσουν, αλλά να ακινητοποιήσουν το όχημα, πυροβολώντας τα λάστιχά του; Αν λένε αλήθεια, τότε πρέπει να απαλλαγούν των καθηκόντων τους ως τραγικώς ανίκανοι σκοπευτές. Και άρα ιδιαιτέρως επικίνδυνοι να φέρουν όπλο. Αν λένε ψέματα, τότε πάλι πρέπει να απομακρυνθούν, διότι ούτε οι πολίτες, ούτε και η ηγεσία τους μπορούν να τους εμπιστεύονται, όταν καταφεύγουν σε ψευδείς αναφορές.

Άρα, το μαχαίρι πρέπει να μπει πιο βαθιά κ. Πρόεδρε.

Γ.Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgismassavetas@gmail.com