Γνωρίζω ότι στενοχωρώ τους Μακεδόνες αναγνώστες μου. Όσο και εκείνους, εκτός Μακεδονίας, οι οποίοι δεν μπορούν να χωνέψουν την πορεία που πήρε το «μακεδονικό», μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και την κατάληξή του, με την συμφωνία των Πρεσπών. Κατανοώ και τους μεν και τους δε. Πώς να το «καταπιεί» αυτό το τέλος, ένας Κρητικός, που οι πρόγονοί του μάτωσαν πολεμώντας στα βουνά της ελληνικής Μακεδονίας, εναντίον των Βουλγάρων κομιτατζήδων;

Όσο, όμως και αν κατανοώ τις δικές τους αντιδράσεις, άλλο τόσο αρνούμαι να αποδεχτώ την υποκρισία εκείνων, οι οποίοι είτε ασκούσαν εξουσία, όλα αυτά τα χρόνια, μετά το 1990, είτε διαμόρφωναν κοινή γνώμη και τώρα παριστάνουν ότι πέφτουν από τα σύννεφα. Και περιβάλλονται στολήν οψίμου μακεδονομάχου, ενώ είναι πλήρως συνυπεύθυνοι για την εξέλιξη και την κατάληξη αυτού του προβλήματος.

Γέμισαν οι εφημερίδες, τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης από ...θυμωμένους, επειδή ο Ντόναλντ Τραμπ, σε μήνυμά του προς τον σκοπιανό ομόλογό του, χρησιμοποίησε έξι φορές, τον όρο «Μακεδονία».

Φαίνεται ότι είχα λάθος εντύπωση, πως τα εθνικά μας ζώα είναι τα γαϊδουράκια, οι γίδες, τα πρόβατα. Αιφνιδίως ανακαλύπτω ότι η ελληνική επικράτεια είναι γεμάτη από στρουθοκαμήλους.

Τώρα το ανακαλύψατε, μερικοί, ότι οι άλλοι την αποκαλούν «Μακεδονία»; Πού κρύβατε το κεφάλι σας, όταν η χώρα του Τραμπ, η μεγάλη φίλη και σύμμαχος κλπ, κλπ, επί προεδρίας του Μπους του νεωτέρου και πρωθυπουργίας του δικού μας Καραμανλή του νεωτέρου, αναγνώρισε την πΓΔΜ ως «Μακεδονία»; Πού βόσκατε, όταν το ίδιο έκαναν η Ρωσία, η Κίνα, όλοι οι γείτονές μας στην Βαλκανική και δεκάδες άλλες χώρες;

Αν υπάρχουν κάποιοι έτοιμοι να δώσουν καλύτερη λύση με τα όπλα, ας με γράψουν και μένα στους υποψήφιους εθελοντές. Έστω και σε αυτή την ηλικία, κάτι θα μπορώ να προσφέρω, ακόμη και ως βοηθητικός. Αλλά χωρίς πόλεμο, να επιβάλαμε την θέλησή μας, να «σβηστεί» το όνομα που χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι αυτής της περιοχής της Γιουγκοσλαβίας και το οποίο αποδεχόμασταν σιωπηρώς, χάριν των στρατηγικών σχεδίων των συμμάχων μας, από το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου, ως την κατάρρευση του Ανατολικού Μπλοκ, δεν γίνεται.

Τη μάχη τη χάσαμε στις αρχές της δεκαετίας του '90. Με ευθύνες πολλών. Πρωτίστως δε, του Αντώνη Σαμαρά. Βγάλτε λοιπόν, τα κεφάλια από την άμμο.

 Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr