Το καλοκαίρι είναι η κατ' εξοχήν εποχή όπου αναπτύσσονται οι ερωτοτροπίες. Άλλως πως τα «φλερτάκια». Που οδηγούν κυρίως σε παροδικές ερωτικές σχέσεις και σπανίως σε κάτι μονιμότερο.

Είναι ένας κανόνας, που δεν ισχύει μόνον ως προς την ιδιωτική ζωή μας. Επεκτείνεται και στον δημόσιο βίο μας. Στην πολιτική. Ιδίως εκείνα τα καλοκαίρια που προηγούνται των εκλογών. Όπως αυτό το θέρος, την κορύφωση του οποίου ζούμε. 

Είναι η περίοδος, κατά την οποία οι «επαρχιώτες» της Βουλής βρίσκονται πιο κοντά στην περιφέρεια και τους ψηφοφόρους τους. Οπότε γραδάρουν τις διαθέσεις τους. Πράγμα ιδιαιτέρως κρίσιμο για όσους έχουν βρεθεί, μετά από μια διαγραφή ή μια αποχώρηση από το κόμμα με το οποίο εξελέγησαν, να είναι «ξεκρέμαστοι». Οπότε αρχίζει να λειτούργει το άγχος της επανεκλογής. Ένα άγχος για την αντιμετώπιση του οποίου η συνιστώμενη ...θεραπεία είναι η επιβίβαση σε άλλο σκάφος, με άλλη σημαία. Σημαία ευκαιρίας.

Αλλά τώρα δεν έχουμε μόνον πολιτευτές με άγχος, που αναζητούν σημαία ευκαιρίας για να διασωθούν. Έχουμε και δυο κόμματα εξουσίας με μεγάλο άγχος να καταφέρουν να πιάσουν μια πρωτιά που θα τους εξασφαλίζει είτε την διατήρηση είτε την επανάκτηση της εξουσίας. Οπότε τα φλερτ εξελίσσονται σε αμφίδρομα. Με τα δυο μεγαλύτερα κόμματα να προσφέρουν σε ανεξάρτητους βουλευτές, αλλά και βουλευτές άλλων κομμάτων, που αμφιβάλλουν για την προοπτική επανεκλογής τους, ένα «σύμφωνο συμβίωσης». Επί το ακριβέστερον σύμφωνο ...επιβίωσης. Για να κρατηθούν ζωντανές οι ελπίδες των πολιτευτών να παραμείνουν βουλευτές. Και των διεκδικητών της εξουσίας να πετύχουν τον στόχο τους.

Θα μπορούσα να αναφέρω εκατοντάδες περιπτώσεις μετακινήσεων, ενίοτε φαινομενικώς «αφύσικων» έως και «ανίερων». Ακόμη και ανθρώπων που κάνουν διαδρομές από το  ένα κόμμα στο άλλο, λες και είναι τρόλεϊ. Από την Μάρκου  ως τον Οικονόμου και από την Ραχήλ ως τον Κουρουμπλή. Άλλωστε το φαινόμενο δεν είναι τωρινό. Ακόμη και ο Γεώργιος Παπανδρέου, προκειμένου να μη μείνει μια περίοδο εκτός Βουλής, είχε καταφύγει στο ψηφοδέλτιο του Παπάγου. Έχει γαρ διαχρονική ισχύ το αξίωμα που μου διατύπωσε άλλοτε ο αείμνηστος Γιάννης Αλευράς:  «Η πιο σταθερή ιδεολογία κάθε βουλευτή, είναι το άγχος της επανεκλογής του».

Απλώς εγώ είμαι από εκείνους που δεν αντέχουν τόσο μεγάλες κωλοτούμπες. Δεν μπορώ να φάω αριστερό Ψαριανό σε δεξιά πιατέλα. Με χαλάει βρε αδελφέ.

 

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

www.massavetas.gr