Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Πώς μεταδίδονται ή διαρρέουν οι πληροφορίες; Κυρίως μέσα από τα ΜΜΕ και τα social media. Ενίοτε, όμως, μέσα από ημι-επίσημους κυβερνητικούς κύκλους ή αξιωματούχους, τις μυστικές υπηρεσίες, αλλά και πολλούς άλλους που έχουν προφανή συμφέροντα για την διασπορά τους. Στην περίφημη ρωσο-ουκρανική διένεξη που ήδη απασχολεί την επικαιρότητα εδώ και πολλές ημέρες, οι πληροφορίες για τις κινήσεις του ρωσικού τακτικού στρατού δίδονται μέχρι και από δορυφορικές εικόνες, την ίδια στιγμή που ξένοι αναλυτές προβληματίζονται για την τελική απόφαση του Πούτιν.

Ήδη εδώ και αρκετές εβδομάδες λαμβάνει χώρα ένα συνεχές πόκερ αλληλοσυγκρουόμενων πληροφοριών για το τι τελικά θα γίνει, για το αν δηλαδή όλη αυτή η μετακίνηση των 100.000 ρώσων στρατιωτών γίνεται για να εκβιαστεί το ΝΑΤΟ, ώστε να μην διευρύνει περαιτέρω την εμβέλειά του, ή μόνο για να προκληθεί αναστάτωση στις ευρωπαϊκές και διεθνείς αγορές μπροστά στο ενδεχόμενο μιας ακόμη ενεργειακής κρίσης, με δεδομένο ότι η ΕΕ εξαρτάται από ενεργειακής άποψης και από Ρωσία και από Ουκρανία.

Η ουκρανική αγορά είναι ήδη βαθιά ανήσυχη και οι επιχειρήσεις εκεί που σχετίζονται με την ενέργεια και όχι μόνο, δηλώνουν ανήμπορες να ανταπεξέλθουν στον προκληθέντα φόβο. Την ίδια στιγμή, η παροχή στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία από ΗΠΑ και Βρετανία σε συνδυασμό με τις παράλληλες δηλώσεις ουκρανών αξιωματούχων ότι η Ρωσία θα πρέπει να φοβάται την Ουκρανία λόγω του ότι διαθέτει ισχυρό στρατό και έχει μια άνευ προηγουμένου στρατιωτική βοήθεια, προκαλούν έκπληξη, αλλά πάνω απ' όλα δεν δείχνουν απαραίτητα διάθεση υποβάθμισης της έντασης, καθώς λειτουργούν ως «βούτυρο στο ψωμί» αναφορικά με τις διαθέσεις του Ρώσου προέδρου.

Αν η εν λόγω ένταση και κρίση είναι οικονομικής φύσης, παρόλο που και στην περίπτωση αυτή θα υπάρχουν σοβαρότατες παρενέργειες και επιπτώσεις, εντούτοις αποφεύγεται η πρόκληση μιας γενικότερης στρατιωτικής ανάφλεξης που θα έχει ολέθριες συνέπειες στα γειτονικά κράτη, χώρια το προσφυγικό τσουνάμι που θα πυροδοτήσει και που θα έχει τεράστιες επιπτώσεις στην Ευρώπη.

Οι αναλυτές δεν μπορούν να προβλέψουν με ευκολία τι έχει στο μυαλό του ο Πούτιν, για τον λόγο του ότι οι Ρώσοι είναι πάντα απρόβλεπτοι και παραδοσιακά δίνουν πληροφορίες με το σταγονόμετρο.

Από την άλλη, αυτή η βλακώδης αμερικανική προπαγάνδα περί ασφαλούς και απόρρητης δήθεν πληροφόρησης ότι ο Πούτιν θα εισβάλλει τελικά στην Ουκρανία, μια προπαγάνδα συνοδευόμενη από δορυφορικές εικόνες των κινήσεων του ρωσικού στρατού, λες και οι Ρώσοι δεν διαθέτουν ανάλογους στρατιωτικούς δορυφόρους που θα μπορούσαν να περιπλέξουν την κατάσταση, όλο αυτό το πολεμικό σκηνικό που στήνεται και που θυμίζει άλλες εποχές, μάλλον δεν θα κρατήσει για πολύ.

Ο λόγος είναι διότι καμία κρίση πλέον -και ειδικά στρατιωτική- δεν μπορεί να διαρκέσει για καιρό, ειδικά σε μια περιοχή όπου τα ενεργειακά αποθέματα είναι μεγάλα και τα οικονομικά συμφέροντα ακόμη μεγαλύτερα. Γιατί λοιπόν, δεν βρίσκουν λύση εδώ και τώρα; Πολύ απλά γιατί ο πόλεμος εντυπώσεων είναι ακόμη μεγαλύτερος. Η Ρωσία θέλει να θυμίσει σε όλους ότι το παιχνίδι με την πρώην ΕΣΣΔ δεν έχει χαθεί και πως μετά την προσέγγιση με τους Κινέζους, οι ισορροπίες αλλάζουν τάχιστα. Χωρίς την Ρωσία, δηλαδή, δεν μπορεί κανείς να λογαριάζει.

Από την άλλη, κυρίως οι ΗΠΑ θέλουν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στις γειτονικές με την Ρωσία χώρες, καθώς το παιχνίδι στην Συρία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν έχει χαθεί, στην Τουρκία προς το παρόν δεν μπορούν να ελπίζουν, και οι Κινέζοι ολοένα και πλησιάζουν απειλητικά στις σφαίρες επιρροής τους.

Η ρωσο-ουκρανική κρίση είναι όντως σοβαρή. Οι πληροφορίες μπορεί να υπάρχουν, όμως στην πραγματικότητα η διπλωματία είναι κρυφή και οι προθέσεις εκατέρωθεν άγνωστες. Μέχρι να λάμψει η αλήθεια, μπορεί να προκύψουν έκτακτα γεγονότα.

Οι προθέσεις θέλω να πω μπορεί να γίνουν πιο σαφείς, μετά από μία πιθανή εισβολή και ό,τι αυτή προκαλέσει. Αυτό που δεν θα μάθουμε προς το παρόν, είναι ποιοι υποκίνησαν την δημιουργία αυτής της κρίσης και για ποιο λόγο διαρκεί τόσο πολύ η στρατιωτική προετοιμασία. Αν πρόκειται πραγματικά για το ενδεχόμενο εισβολής ή απλά πρόκληση αναταραχής στις αγορές με προφανείς ή αφανείς στόχους.