Του Φίλιππου Ζάχαρη (filippos.zaharis@yahoo.gr)

Είναι φανερό ότι στην κυβέρνηση αρχίζουν να εκδηλώνονται οι πρώτες αντιδράσεις για τη συμφωνία του Eurogroup, αντιδράσεις πάντως, που μέχρι στιγμής αν εξαιρέσουμε τον Μανώλη Γλέζο περιορίζονται σε κάποια στελέχη μόνο. Από την άλλη βέβαια, θα έλεγε κανείς, πως νωρίς-νωρίς στην κυβέρνηση άρχισαν οι μουρμούρες, που αν μη τι άλλο δεν θα έπρεπε να εκδηλωθούν μέσα στον πρώτο κιόλας μήνα.

Βέβαια, η συμφωνία του Eurogroup ανησύχησε -και δικαίως πολλούς ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και έβαλε σε σκέψεις άλλους τόσους αναφορικά με τις προεκλογικές υποσχέσεις και τις υποχωρήσεις που αναγκάστηκε να κάνει η κυβέρνηση. Από την πλευρά της, βέβαια, τα επιχειρήματά της είναι ισχυρά, καθώς θεωρεί πως οι εταίροι συμφώνησαν με την κυβέρνηση σε μια σειρά από ζητήματα, όπως στον διαχωρισμό δανειακής σύμβασης και απεμπλοκή από μνημόνια, ενδιάμεση συμφωνία 4μηνης διάρκειας που δίνει χώρο για διαπραγματεύσεις χωρίς πίεση, στην αποφυγή ενός σχεδίου που στόχευε στην οικονομική και δημοσιονομική ασφυξία και ουσιαστικά απέβλεπε σε «αντιμνημονιακή παρένθεση» της κυβέρνησης, αλλά και  στο τέλος των εξωπραγματικών πρωτογενών πλεονασμάτων.

Για το 2015 προβλεπόταν πλεόνασμα 3% του ΑΕΠ ή 5,5 δισ. ευρώ. Με τη συμφωνία προβλέπεται πρωτογενές πλεόνασμα που θα λάβει υπόψη του τις οικονομικές συνθήκες του 2015, αναφέρουν χαρακτηριστικά από την κυβέρνηση. Πώς, όμως, αντιλαμβάνονται άλλοι τη συμφωνία; Πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν πως από δω και στο εξής θα διαφανεί η άτακτη υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στις πιέσεις των εταίρων και η αθέτηση των δεσμεύσεων της Θεσσαλονίκης. Θεωρούν μάλιστα, ζήτημα χρόνου την εκδήλωση και άλλων πιο σοβαρών διαφωνιών που θα κλονίσουν περαιτέρω την κυβέρνηση.

Τι λένε όμως, κυβερνητικοί κύκλοι για αυτό; Η απάντηση είναι σαφής:  Στο κείμενο της συμφωνίας εμπεριέχεται ο πρώτος πυλώνας της Θεσσαλονίκης για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Συγκεκριμένα:                          

-Δωρεάν ρεύμα σε 300.000 νοικοκυριά που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας.

-Πρόγραμμα επιδότησης διατροφής με κουπόνια σίτισης για 300.000 άπορες οικογένειες.

-Δωρεάν ιατρική περίθαλψη για όλους. 

-Δραστική μείωση συμμετοχής για φαρμακευτική δαπάνη.

-Πρόγραμμα εξασφάλισης στέγης (30.000 διαμερισμάτων σε πρώτη φάση).

-Ειδική κάρτα μετακίνησης με τα μαζικά μέσα μετακίνησης.

Επίσης, αναφέρεται η αποτροπή πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας με ορισμένο ύψος οικογενειακού εισοδήματος, αλλά και η ρύθμιση για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία. Είναι άραγε, αρκετές όλες αυτές οι μεταρρυθμίσεις; Μπορεί η κυβέρνηση με όλα αυτά να πείσει και τον τελευταίο διαφωνούντα πως υλοποιούνται όλες οι προεκλογικές δεσμεύσεις; Κάποιοι θεωρούν πως οι διαφωνίες είναι πρόσκαιρες και πως όλα θα λήξουν ομαλά. Η ρήση όμως, Γλέζου πως δεν μπορούμε να βαφτίζουμε το ψάρι κρέας και η συγγνώμη του απέναντι στους ψηφοφόρους, ηχεί περισσότερο από το αναμενόμενο και δημιουργεί εσωκομματικές αναταράξεις. Είναι πάντως, γεγονός ότι η κυβέρνηση προσπάθησε εξαρχής να ισορροπήσει ανάμεσα σε ακραίες απόψεις, είτε αυτές αφορούσαν τους ίδιους τους εταίρους, είτε άλλες φωνές εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Η προσπάθειά της ήταν ορατή από την αρχή και για όσους έβλεπαν τις κινήσεις της πριν το τελικό Eurogroup, δεν αποτέλεσαν έκπληξη.

Οι πιο ακραίοι βέβαια, ενδεχομένως δεν θα πειστούν, καθώς κατά την άποψή τους η γραμμή θα έπρεπε να είναι εξαρχής, αλλά και να παραμείνει μέχρι τέλους, σκληρή. Απομένει να δούμε από δω και στο εξής, πώς θα κρατηθούν και οι ισορροπίες εντός του κυβερνητικού στρατοπέδου. Ήδη στη σύγκλιση της κοινοβουλευτικής ομάδας δεν ήταν και λίγοι οι διαφωνούντες, μεταξύ αυτών και η πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Όλα τα μέτωπα λοιπόν, είναι ανοιχτά. Η ίδια η τετράμηνη παράταση, δεν φαίνεται να διασφαλίζει τη συνέχεια σε ότι αφορά τη χρηματοδότηση, ούτε πείθει τις αγορές. Από την άλλη, οι συζητήσεις για επικείμενο Grexit όχι απλά δεν έχουν σταματήσει, αλλά συνεχίζονται ακατάπαυστα στον ξένο τύπο. Αυτό από μόνο του αποτελεί κακό σημάδι για την κυβέρνηση, που προσπαθεί να κρατήσει λεπτές ισορροπίες. Οι μουρμούρες όμως, έχουν ήδη αρχίσει. Η αοριστία σχετικά με το μέλλον της συμφωνίας του Eurogroup, προκαλεί παρατεταμένη ανησυχία. Αν πιστέψει κανείς τα ξένα δημοσιεύματα, οδεύουμε σύντομα προς αδιέξοδο. Με μια πιο ψύχραιμη ματιά όμως, απλά κερδίζεται χρόνος για νέες προτάσεις μετά από τέσσερις μήνες, ενώ επιδιώκεται παράλληλα και ο κατευνασμός των αντιδράσεων εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Και να σκεφθεί κανείς ότι ακόμη οι αντιδράσεις της αντιπολίτευσης είναι σχετικά χαλαρές. Πολύ γρήγορα θα διαφανεί αν υπάρχουν τα κατάλληλα αντίβαρα για την τήρηση των ισορροπιών. Ή αν οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ αλλάξουν σύντομα και πάλι κομματικό λημέρι.