Του Φίλιππου Ζάχαρη (filippos.zaharis@yahoo.gr)

Οι πολίτες κρατούν την αναπνοή τους στην ανακοίνωση των μέτρων της νέας κυβέρνησης, άλλοι γιατί περιμένουν με αγωνία την υλοποίηση των δεσμεύσεων από τον ΣΥΡΙΖΑ, άλλοι επειδή τρέμουν από φόβο μη τυχόν η χώρα πάει στη δραχμή και άλλοι γιατί από τα μέτρα αυτά θα καταλάβουν εάν θα έχουν να κάνουν πραγματικά με μια νέα κυβέρνηση ή απλά για έναν ακόμη ελιγμό της πολιτικής εξουσίας.

Οι απορίες για τη συνύπαρξη ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ πολλές, η αριστερή προοπτική - ελπίδα για πολλούς, αλλά και κόλαφος για άλλους. Η νέα σελίδα για τη χώρα μόλις άλλαξε. Το θέμα όμως, είναι αν η καινούργια αυτή σελίδα θα φωτίσει πραγματικά τούτο τον τόπο ή απλά θα τραβήξουν για λίγο την κουρτίνα και έπειτα θα την κλείσουν βεβιασμένα.

Οι εξηγήσεις γι' αυτό μπορεί να είναι πολλές, τόσες πολλές, που να καλύψουν την ενδεχόμενη αποδοκιμασία του 37% που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές. Αλλά ας μην προκαταβάλλω το αποτέλεσμα της νέας ασκούμενης πολιτικής, αφού η κυβέρνηση μόλις ορκίστηκε. Θα παραμείνω μόνο στο γεγονός ότι το νέο κυβερνητικό σχήμα, πιο συγκεντρωτικό εκ πρώτης όψεως, με συγχώνευση υπουργείων και υπερυπουργεία, στοχεύει στην ευέλικτη και γρήγορη λήψη αποφάσεων για ένα πιο θετικό αποτέλεσμα.

Οι επιλογές των προσώπων, προσεκτικές και στοχευμένες όπως αυτή του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Βαρουφάκη, που αντιμετωπίστηκε με φόβο από τους ευρωπαίους συντηρητικούς, ή του Νίκου Κοτζιά ως υπουργού εξωτερικών -δύο προσώπων που θα πολυσυζητηθούν- αναμένεται να αποτελέσουν την Αχίλλειο πτέρνα της μελλοντικής σύγκρουσης με τη Νέα Δημοκρατία, αλλά και τα άλλα κόμματα της Αντιπολίτευσης λόγω των πραγματικά προχωρημένων απόψεων των προσώπων αυτών.

Ο Γιάννης Βαρουφάκης, για παράδειγμα, στην εισαγωγή του βιβλίου του «Κρίσης Λεξιλόγιο» το 2011, αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «το οπλοστάσιο όρων και εννοιών μετατρεπόταν για χρόνια σε θεωρίες που χάιδευαν τα αυτιά της πραγματικής εξουσίας -εκείνης που τελικά μας έφεραν στην κρίση, που έριξε τη χώρα στον Καιάδα απειλώντας να οδηγήσει την Ευρώπη στην αγκαλιά της μισαλλοδοξίας, της ξενοφοβίας και ενός μοντέρνου χομπσιανού πολέμου εναντίον όλων». Προφητικός και λιτός τότε, καλείται τώρα με τις παρεμβάσεις και συζητήσεις του με τους ευρωπαίους ομολόγους, να αποδείξει κατά πόσο συνεχίζει να πιστεύει αυτά που λέει και από τη θέση του Υπουργού Οικονομικών.

Και δεν είναι μόνο o Γιάννης Βαρουφάκης που έγινε πρωτοσέλιδο στα ξένα μέσα, αλλά και πολλοί άλλοι που θα κληθούν να αποδείξουν στην πράξη κατά πόσο μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα. Οι δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολλές, άλλες τόσες και οι υποσχέσεις. Ένα είναι πάντως σίγουρο, πως η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας δεν θα μπει σε επικίνδυνη τροχιά, καθώς αφενός είναι σχεδόν σίγουρο ότι από καιρό ο νέος πρωθυπουργός έχει συζητήσει με πολλούς ευρωπαίους ηγέτες, και αφετέρου η Ευρώπη μάλλον δεν δείχνει να έχει Plan B σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη.

Η υλοποίηση λοιπόν, των δεσμεύσεων ΣΥΡΙΖΑ ίσως και να είναι πιο εύκολη, καθώς οι περισσότεροι ευρωπαίοι ηγέτες δεν πρόκειται, πιστεύω, να σταθούν απέναντί του, φοβούμενοι αφενός την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, που θα σημάνει αποσταθεροποίηση της ευρωζώνης, αλυσιδωτές αντιδράσεις στον ευρωπαϊκό Νότο, αλλά και στις ίδιες τους τις χώρες. Σύμφωνα με όλα τα δεδομένα, λοιπόν (και ας επιμένει ο Σόιμπλε πως δεν έχει νόημα συζήτηση για κούρεμα του χρέους) οι επόμενοι έξι μήνες αναμένεται να κυλήσουν χωρίς θεαματικές εξελίξεις.

Βέβαια, κανείς δεν αποκλείει να σπάσει η άτυπη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός και οι ευρωπαίοι εταίροι να κινηθούν σε σκληρή γραμμή απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση, αυτό, όμως, θα εξαρτηθεί και από την αθέτηση των υποσχέσεων που έχουν δοθεί αμοιβαία. Πιστεύω εν ολίγοις, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν βάδιζε τόσον καιρό απροετοίμαστος γνωρίζοντας από τις δημοσκοπήσεις ότι σε λίγο καιρό θα είναι  κυβέρνηση, ούτε ο Αλέξης Τσίπρας ταξίδευε τυχαία σε όλη την Ευρώπη. Με λίγα λόγια, η πίστωση χρόνου έχει ήδη δοθεί.

Για τον λόγο αυτό, λέω, οι πολίτες δεν θα πρέπει να κρατούν την αναπνοή τους και να αδημονούν για την αυριανή μέρα. Οι αλλαγές θα γίνουν σταδιακά και η πορεία της χώρας θα κριθεί από το κατά πόσο η συμπόρευση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα έχει διάρκεια. Γιατί εκεί υπάρχουν πραγματικά, πολλά ερωτηματικά.