Του Φίλιππου Ζάχαρη (filippos.zaharis@yahoo.gr)

Κρίσιμα αποτελέσματα αναφορικά με τις συνθήκες διαβίωσης και κυρίως την πρόσβαση των ασθενών με καρκίνο στις υπηρεσίες υγείας, προκύπτουν από την έρευνα με τίτλο «Επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στη ζωή των καρκινοπαθών», παρουσιάστηκε πριν από λίγες ημέρες σε σχετική συνέντευξη τύπου στην Αθήνα. Η έρευνα διεξήχθη από τον Επίκουρο Καθηγητή Πολιτικής Υγείας  Κυριάκο Σουλιώτη, του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, για λογαριασμό του Συλλόγου Καρκινοπαθών Εθελοντών Φίλων & Ιατρών Αθηνών (Κ.Ε.Φ.Ι.), στο πλαίσιο της εκστρατείας «Δικαίωμά μου!». Η πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας αποδεικνύεται πολύ δύσκολη, ενώ η όλη κατάσταση επιδεινώνεται και από την παρατεταμένη οικονομική κρίση που επιβαρύνει σημαντικά τους ασθενείς, όχι μόνο με καρκίνο, αλλά και άλλες παθήσεις. Το 30,5%  των ερωτηθέντων καρκινοπαθών, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, δηλώνει ότι αντιμετωπίζει εμπόδια στην πρόσβαση στον γιατρό, ενώ το 25,4% ότι αντιμετωπίζει εμπόδια και στη θεραπεία. Ποσοστό 68% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι έχει περιορίσει δραστικά τις δαπάνες του σε είδη πρώτη ανάγκης, με τους μισούς εξ αυτών να καταφεύγουν στον δανεισμό από τον κοινωνικό τους περίγυρο.

Η εκστρατεία με τίτλο «Δικαίωμά μου!» περιλαμβάνει μια σειρά από επικοινωνιακές ενέργειες ενημέρωσης, οι οποίες στόχο έχουν αφενός να προσεγγίσουν το κοινό στους χώρους των νοσοκομείων και των φαρμακείων, αλλά και μέσω του διαδικτύου και των ΜΜΕ, αφετέρου να αναζητήσουν, να καταγράψουν και να κωδικοποιήσουν όλα τα δικαιώματα των καρκινοπαθών, όπως αυτά απορρέουν από το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο, ούτως ώστε ο κάθε καρκινοπαθής να έχει πρόσβαση σε έγκαιρη και έγκυρη πληροφόρηση για τα ζητήματα που τον αφορούν και να είναι σε θέση να διεκδικήσει όλα τα δικαιώματά του. Αυτά, όμως, τα χάνει με τον καιρό και η συμμετοχή του στα φάρμακα παίρνει την ανιούσα. Έτσι ο ασθενής με καρκίνο έχει από τη μια να αντιμετωπίσει την ίδια την ασθένεια, και από την άλλη την ελλιπή πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας. Η κατάσταση, με λίγα λόγια επιδεινώνεται δραματικά.

Η πρόεδρος του Κ.Ε.Φ.Ι., Ζωή Γραμματόγλου, ανέφερε χαρακτηριστικά ότι τα άκρως ανησυχητικά αποτελέσματα της έρευνας για τις συνθήκες διαβίωσης των καρκινοπαθών, ενισχύουν την ανάγκη για ενέργειες όπως η εκστρατεία «Δικαίωμά μου!», που στόχο έχει τη διεκδίκηση μιας καλύτερης ποιότητας ζωής και προοπτικής θεραπείας για τους ασθενείς. Ο Κ. Σουλιώτης δήλωσε ότι με δεδομένο ότι πάνω από το 60% των ασθενών με καρκίνο παρακολουθούνται από γιατρούς του δημόσιου τομέα, το βασικό εμπόδιο στην πρόσβαση αφορά στην καθυστέρηση στο κλείσιμο του ραντεβού, με επιπρόσθετα εμπόδια την απόσταση και τη δυσκολία μετακίνησης. Ενώ σε ότι αφορά τη θεραπεία, ως μεγαλύτερο εμπόδιο στην πρόσβαση παρουσιάζεται η δυσκολία εύρεσης του προϊόντος, και εν συνεχεία η δυσκολία συνταγογράφησης ή χορήγησης της απαιτούμενης γνωμάτευσης από γιατρό δημόσιου νοσοκομείου.

Η πρόσβαση λοιπόν, των καρκινοπαθών στις υπηρεσίες υγείας έχει δυσκολέψει κατά πολύ. Από τη μια η οικονομική κρίση, και από την άλλη η εγκατάλειψη των ασθενών στην τύχη τους, δημιουργούν ένα ασφυκτικό κλοιό για όλους όσοι αντιμετωπίζουν την ασθένεια αυτή. Θεωρείται μάλλον πολυτέλεια η κανονική λήψη φαρμάκων, αλλά και η συνέχιση της κατάλληλης θεραπείας, αφού ολοένα και περισσότερο τα ασφαλιστικά ταμεία εξαιρούν φάρμακα και θεραπείες που κοστίζουν ακριβά. Αποτέλεσμα, οι καρκινοπαθείς να βρίσκονται διαρκώς σε μεγάλο κίνδυνο. Ποιους νοιάζει  αυτό; Μήπως την τρόικα ή την κυβέρνηση που έχει βάλει πλώρη για εκλογές; Και σε τελική ανάλυση, πόσο επίκαιρα θεωρούνται όλα αυτά τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι καρκινοπαθείς, όταν η ημερήσια ατζέντα κρύβει πολλές άλλες ειδήσεις, που σε καμία περίπτωση δεν σχετίζονται με τα βάσανα των ασθενών με καρκίνο;

Πριν από λίγο καιρό είχα μια κατ΄ ιδίαν συνομιλία με την πρόεδρο του Κ.Ε.Φ.Ι, Ζ. Γραμματόγλου. Μου επεσήμανε αυτά ακριβώς τα προβλήματα και την τραγική κατάσταση που επικρατεί. Μου μίλησε για τη μεγάλη πλέον συμμετοχή σε φάρμακα και θεραπείες που κάποτε ήταν δωρεάν. Τα δεδομένα έχουν λοιπόν, αλλάξει. Και όλος αυτός ο κόσμος στην κυριολεξία βασανίζεται χωρίς ελπίδα για το αύριο. Έχοντας ήδη πίσω του μια μαύρη σελίδα με το πρόβλημα υγείας. Έχοντας να αντιμετωπίσει ένα αβέβαιο αύριο και να αντιπαλέψει τις διακυμάνσεις της ασθένειας. Ας ελπίσουμε ότι το τοπίο θα αλλάξει. Και αν μη τι άλλο κάποιος άλλος υπουργός υγείας θα ενσκήψει στα προβλήματα. Μέχρι τότε η αγωνία των καρκινοπαθών παραμένει στο κατακόρυφο. Μοναδική εξαίρεση οι πραγματικά πολύ σοβαρές πρωτοβουλίες, τα προγράμματα και οι δράσεις, όπως αυτές του Κ.Ε.Φ.Ι. Μια όαση στη θολή καθημερινότητα.