Του Φίλιππου Ζάχαρη (filippos.zaharis@yahoo.gr)

Οι πολίτες δεν θέλουν εκλογές, λέει ο πρωθυπουργός, και θα τιμωρήσουν αυτόν που προσπαθεί να τις επιβάλλει. Η δήλωση του Αν. Σαμαρά έρχεται δύο μέρες μετά, αφότου αποφάσισε να επισπεύσει τις διαδικασίες για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας και που όπως αναμένεται, καθώς δεν θα βρει τις πολυπόθητες 180 ψήφους, η χώρα θα βαδίζει αναγκαστικά προς εθνικές εκλογές.

Ποιος, λοιπόν, επιθυμεί πραγματικά τις εκλογές; Ασφαλώς ο ΣΥΡΙΖΑ που προηγείται στις δημοσκοπήσεις και έχει κάθε λόγο να εκμεταλλευτεί τη μοναδική ευκαιρία που του προσφέρεται. Και το κυβερνόν κόμμα, όμως, παίρνοντας την πιο πάνω απόφαση, μάλλον τις εκλογές επιζητά ή απλά να παραδώσει την εξουσία στον ΣΥΡΙΖΑ, φορτώνοντάς του βάρη. Αν ποντάρει βέβαια, στους 180 ο πρωθυπουργός, έχοντας λάβει τις αντίστοιχες διαβεβαιώσεις, τότε το πράγμα αλλάζει. Όμως, από όποια πλευρά και να το εξετάσει κανείς, φαντάζει σχεδόν αδύνατο. Τι θέλει λοιπόν, ο πρωθυπουργός; Να βάλει δύσκολα στον Αλέξη Τσίπρα, κυβερνώντας την χώρα σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, ή απλά να παίξει με τον φόβο των πολιτών; Το σύνθημα «ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει έξοδος από το ευρώ», δονεί ήδη την ατμόσφαιρα και τις αγορές. Η βουτιά του Χρηματιστηρίου αποτελεί το βασικό επιχείρημα της ΝΔ και οι διαβεβαιώσεις του Ευάγγελου Βενιζέλου στον Σόιμπλε ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει να υλοποιεί τις δεσμεύσεις της, δίνουν την εικόνα μιας κυβέρνησης που ποντάροντας στην καταστροφολογία, επιθυμεί να συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο. Ποιος, όμως, είπε στον κο Σαμαρά ότι οι πολίτες δεν θέλουν εκλογές; Πώς και με ποιο τρόπο συμπεραίνει πως θα τιμωρήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ, όταν εδώ και καιρό έχει ισχυρό προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις;

Αυτά δεν είναι παρά ύστατες προσπάθειες του πρωθυπουργού να κρατηθεί στην εξουσία, ποντάροντας αφενός στην εκλογή προέδρου και αφετέρου στον φόβο των πολιτών. Θα του βγει αυτή η τακτική; Δύσκολα. Ήδη στην Κουμουνδούρου ετοιμάζουν το μοίρασμα των υπουργείων, αφού θεωρούν αδύνατον να βρεθούν οι 180 βουλευτές. Ο πρωθυπουργός, από την άλλη, παίζει το τελευταίο του χαρτί, επισπεύδοντας τις διαδικασίες και συνδυάζοντάς τες με την έξωθεν καλή μαρτυρία των εταίρων για την οικονομική πρόοδο της χώρας.  Ποιος θα τιμωρήσει ποιον τελικά; Το πολιτικό σκηνικό είναι πολωμένο λόγω των επικείμενων εκλογών, η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι. Η ΝΔ, όμως, συμπεριφέρεται όπως ο ΣΥΡΙΖΑ που τον κατηγορεί και προκαταβάλλει τις αγορές, μη περιοριζόμενη στην πολιτική αντιπαράθεση, αλλά καλλιεργώντας στο εξωτερικό κλίμα αστάθειας μπροστά στο ενδεχόμενο κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Διαλαλεί σε όλους τους τόνους το πόσο επικίνδυνη θα γίνει η κατάσταση για την Ελλάδα αν αλλάξει κυβέρνηση, μη δεχόμενη το γεγονός ότι μια αριστερή κυβέρνηση θα βρεθεί για πρώτη φορά στην εξουσία. Αυτό είναι δημοκρατική συμπεριφορά; Ανεξαρτήτου τι πιστεύει κανείς, αυτό που μετρά είναι η απόφαση του ελληνικού λαού, που πρέπει να γίνει σεβαστή. Κατά τα άλλα, η ΝΔ θα έχει τον χρόνο να αμφισβητήσει τις όποιες επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση. Και έχει φανεί καθαρά ότι το μήνυμα κινδυνολογίας η Κουμουνδούρου έχει φροντίσει εκ προοιμίου να το ανακόψει. Ήδη μιλά για «ήπιες αλλαγές» και συζητήσεις με τους εταίρους και ουδαμώς για έξοδο από το ευρώ. Οι αγορά πάντως, παραμένει στάσιμη, παρά τη βουτιά του Χρηματιστηρίου. Οι μικρομεσαίοι αξιώνουν μέτρα εδώ και τώρα από την επόμενη κυβέρνηση, γιατί έχουν υποστεί σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή. Αλλά και τα φτωχά κοινωνικά στρώματα αναμένουν με αγωνία την χείρα βοηθείας. Ο ΣΥΡΙΖΑ υποχρεούται να μην αποτύχει ως κυβέρνηση, ως ένα ακόμη κόμμα που θα πάρει πίσω τις υποσχέσεις του. Γιατί τότε, πολύ απλά οι πολίτες θα στραφούν κατά των πάντων, δικαίων και αδίκων. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά όλα τα κόμματα του κοινοβουλίου. Για τον λόγο αυτόν λοιπόν, ο πρωθυπουργός αντί να αναλώνεται σε λόγια του αέρα, καλό θα είναι να σκεφθεί την επόμενη μέρα των εκλογών. Ποιον θα τιμωρήσουν οι πολίτες; Μα φυσικά την επιβαλλόμενη δια της κυβέρνησής του φτώχεια και στέρηση. Τι θα αποφασίσουν; Να δώσουν την ευκαιρία σε ένα άλλο κόμμα να αποδείξει αν και αυτό είναι από τα πράγματα ελλειμματικό. Αν οι υποσχέσεις θα τηρηθούν στο έπακρο. Η ανοχή των πολιτών ξεπερνά πλέον τα επιτρεπτά όρια, τα χρονικά περιθώρια στενεύουν. Αν δεν γίνουν σαρωτικές αλλαγές και η νέα κυβέρνηση περιοριστεί σε ημίμετρα, η αντίδραση του κόσμου θα είναι άμεση. Το γνωρίζουν αυτό όλοι πολύ καλά. Και βάσει αυτού κινούνται  προεκλογικά. Γιατί στο τέλος, αφού η ΝΔ με ΠΑΣΟΚ δοκιμάστηκαν μαζί με την κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, δεν απομένει παρά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είτε να βάλει το κερασάκι στην τούρτα, είτε να σερβίρει κάτι άλλο στον ήδη καταπονημένο λαό, που δεν θα είναι πάντως και τόσο εύκολο να το αποδεχθεί. Παραφράζοντας την αποστροφή του πρωθυπουργού: οι πολίτες θα τους τιμωρήσουν όλους αν ανακαλύψουν πιθανό σικέ παιχνίδι ή νέα τύπου «Καραμανλή σε Παπανδρέου» παράδοση  εξουσίας, που αποτέλεσε το 2010 την απαρχή τόσων και τόσων δεινών για την χώρα.