Του Φίλιππου Ζάχαρη (filippos.zaharis@yahoo.gr)

Το θέμα δεν είναι μόνο το πώς βγαίνει η Ελλάδα από το μνημόνιο στο τέλος του έτους αλλά σε ποια περίοδο εισέρχεται αμέσως μετά, τι προγράμματα λιτότητας έχουν αποφασιστεί και ποιος ο χρονικός ορίζοντάς τους. «Δεν θα υπάρξει νέο πρόγραμμα για την Ελλάδα», διαβεβαιώνει από τη μεριά του  ο επικεφαλής του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, αποσαφηνίζοντας, όμως, ότι η χώρα θα βγει από το πρόγραμμα που λήγει στο τέλος του έτους και δεν θα υπάρξει νέο πρόγραμμα σαν το υφιστάμενο. Αυτό το τελευταίο πρέπει να το προσέξουμε καλά: «όχι νέο πρόγραμμα σαν το υφιστάμενο», αλλά κάποιο άλλο πρόγραμμα είναι στα σκαριά! Με λίγα λόγια, ας μην εφησυχάζουμε πως τα μέτρα λιτότητας ήταν μέχρι εδώ και πως από δω και στο εξής θα αλλάξει η κατάσταση. Ο κ. Ντάισελμπλουμ  είπε επίσης ότι δεν έχει ληφθεί ακόμα απόφαση για το τι θα συμβεί με την Ελλάδα από την 1η Ιανουαρίου. Αυτό τι σας λέει πάλι; Θα αφεθεί στην τύχη της η χώρα, προσπαθώντας να σταθεί από μόνη της στα πόδια της ή θα υπάρξει περαιτέρω επιβάρυνση; Από την μια - το να αφεθούμε στην ησυχία μας - δεν μας διασφαλίζει πως η κυβέρνηση θα κάνει το κάθε τι προκειμένου να ικανοποιήσει τους πολίτες. Από την άλλη, πιθανό νέο πρόγραμμα λιτότητας απλά θα διαλύσει ότι έχει απομείνει. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, αγαπητοί αναγνώστες. Και η ιστορία γίνεται ακόμη πιο τραγική αν σκεφθεί κανείς πως  η ανεργία δεν πέφτει με τίποτε και πως τα νοικοκυριά έχουν καταθέσει τα όπλα. Τι ρυθμίσεις για κόκκινα δάνεια, μας λένε, τι διακανονισμοί και κουρέματα; Η ελληνική οικονομία έχει βυθιστεί στο έλος και αδυνατεί να βρει τρόπο απεγκλωβισμού. 

Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν, και ενώ ο κόσμος παραμιλά από τα χρέη, ο πρωθυπουργός μαζί με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης μιλούν με μια χαρακτηριστική έπαρση, λες και όλα πήραν το δρόμο τους και δεν υπάρχουν πλέον εκκρεμότητες. 

Η Αμφίπολη και η κυπριακή ΑΟΖ έχουν την τιμητική τους στα δελτία των οκτώ, ακριβώς επειδή πρέπει να δοθεί πάση θυσία η εικόνα πως η χώρα είναι ακόμη ζωντανή. Ένας σκελετός στο ταφικό μνημείο και ένα τουρκικό ερευνητικό σκάφος αρκούν για να φέρουν την Ελλάδα και πάλι στο κέντρο της δημοσιότητας. Και φυσικά, κανείς δεν θυμάται πια τους εξαθλιωμένους της ελληνικής επικράτειας, τις φοβερές ιστορίες φτώχειας και απόλυτης στέρησης. Το σύνολο των εγγεγραμμένων ανέργων με κριτήριο την αναζήτηση εργασίας για τον Αύγουστο 2014 ανήλθε, σύμφωνα με τον ΟΑΕΔ, σε 835.844 άτομα. Από αυτά, 446.758 ήταν εγγεγραμμένα στο μητρώο του ΟΑΕΔ για χρονικό διάστημα ίσο ή και περισσότερο των 12 μηνών, και 389.086  για χρονικό διάστημα μικρότερο των 12 μηνών. Αν σε όλους αυτούς προσθέσουμε και τους μακροχρόνια άνεργους, τους υποαπασχολούμενους ή τους απολυμένους, η όλη εικόνα μόνο ευχάριστη δεν είναι για την κυβέρνηση αλλά και την αντιπολίτευση στο σύνολό της, που διατείνεται (το κάθε κόμμα ξεχωριστά) πως υπάρχουν λύσεις, απλά δεν έχουν εφαρμοστεί. Θα επαναλάβω για μια φορά ακόμη όμως τα λόγια του κου Ντάισελμπλουμ, περί της μη γνώσης αφενός για το πώς θα πορευθεί η χώρα από τον Γενάρη και μετά, και αφετέρου περί πιθανών νέων προγραμμάτων λιτότητας, πιο ήπιων σε σχέση με το δυσβάσταχτο μνημόνιο των τελευταίων 6 ετών.

Θα πρέπει λοιπόν να είμαστε προετοιμασμένοι πως θα συμβούν και άλλα πολλά τα χρόνια που έρχονται, πως η στέρηση δεν τελειώνει εδώ και πως οι εποχές πριν το 2010 αποτελούν οριστικό παρελθόν. Αλλά είπαμε, παρά τις καταστάσεις αυτές, παρά το γεγονός ότι κανείς από τους εταίρους δεν μας εγγυάται πως μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας, οι κυβερνώντες δεν ελπίζουν απλά είναι σίγουροι πως βρισκόμαστε ήδη σε μια νέα εποχή! Και αναρωτιέται κανείς: Που να στραφεί και να στηριχθεί; Εκείνη ακριβώς τη στιγμή πατά το κανάλι και νάσου ο περίφημος τάφος της Αμφίπολης, με εύρημα -σκελετό παρακαλώ! Αλλάζοντας το κανάλι δε απολαμβάνει την άνεση του πρωθυπουργού, που μετά τις αλλεπάλληλες συναντήσεις με τους εταίρους δείχνει τρισευτυχισμένος. Αν και κανείς δεν του εξασφαλίζει ανάπτυξη χωρίς κανένα μνημόνιο. Αν και μόλις που χαμογελούν, όταν τον ακούν να μιλά ανερυθρίαστα περί «ανάστασης του νεκρού».