Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Ακόμη και αν ήθελαν να παρομοιάσουν την χώρα με παράδεισο, δεν θα το τολμούσαν, παρά τις ιδανικές κλιματολογικές συνθήκες και την κατακόρυφη αύξηση του τουρισμού, που, όμως, δεν αρκεί για να καλύψει τα τεράστια κενά στην κοινωνία και την οικονομία.

Έστω ότι επιθυμούσαν να επιδείξουν μια εικόνα της χώρας που αν μη τι άλλο προσελκύει τον μέσο Ευρωπαίο, δεν θα μπορούσαν τελικά να το πράξουν γιατί οι ταχύτητες ανάπτυξης διαφέρουν από την μια ευρωπαϊκή χώρα στην άλλη. Και όμως: δεν είναι και λίγες οι φορές που επιχειρούν να ταυτίσουν την Ελλάδα -με γνώμονα την υποτιθέμενη αυξητική αναπτυξιακή τροχιά- με τις χώρες αυτές όπου τα κοινωνικά συστήματα λειτουργούν από δεκαετίες με ορθό τρόπο.

Στην προσπάθειά τους αυτή, αρωγός είναι κάθε πόρισμα της ΕΛΣΤΑΤ που καταδεικνύει ποσοστιαία μεταβολή τα χρόνια της κρίσης. Λες και όλα αλλάζουν μονομιάς προς το καλύτερο τις εποχές των περικοπών και της λιτότητας. Δεν είναι, όμως, καινούργιο το στοιχείο. Και οι παλαιότερες κυβερνήσεις χρησιμοποιούσαν τα στοιχεία αυτά για να "αποστομώσουν" τις αντιπολιτευτικές φωνές.

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ οργάνωσαν κατά τέτοιο τρόπο την διακυβέρνηση της χώρας από το 2010 και μετά, έτσι ώστε και τα μνημόνια να φαντάζουν λιγότερο απειλητικά και οι πολιτικές να δείχνουν ανάπτυξη από στατιστικής πλευράς. Ποιος ξεχνά άραγε, τις ρήσεις των υπουργών μνημονιακών κυβερνήσεων πως τάχα η λιτότητα αυτή θα ήταν η τελευταία; Ποιος λησμονεί τα εκάστοτε briefing με τις απαντήσεις περί μη περαιτέρω επιδείνωσης της κρίσης;

Η εξαπάτηση καλά κρατεί. Και να είστε σίγουροι πως το κακό θα κρατήσει ακόμη για καιρό. Τα στατιστικά στοιχεία αν κάπου δείχνουν ανοδική τάση, είναι γιατί κάποιοι βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, επειδή τα στοιχεία αυτά πρέπει να γίνουν αντικείμενο νέας εκμετάλλευσης του μέσου πολίτη. Αν δεν το έχετε αντιληφθεί, καλό θα ήταν να αρχίσετε να υποψιάζεστε.

Δεν είναι τυχαίο, που τώρα τελευταία δεν συζητούν και πολύ για την γιγάντωση της φτώχειας, παρά αναμασούν τα στοιχεία περί μείωσης της ανεργίας, που μέχρι και η ΝΔ κατάλαβε πως αυτό προκύπτει από τις "ελαστικές" μορφές απασχόλησης. Και λέω πως ακόμη και η συντηρητική παράταξη το κατάλαβε, διότι λίγα χρόνια πριν σφύριζε αδιάφορη, όταν γινόταν λόγος για την ανεργία. Άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς; Μάλλον.

Ένα είναι σίγουρο: Και να ήθελε κανείς να τους πιστέψει, δεν μπορεί να το κάνει. Επιχειρούν, όμως και πάλι οι κυβερνώντες να παρουσιάζουν την χώρα ως παράδεισο, σε πείσμα της πλειοψηφίας  που έχει αντίθετη γνώμη. Και όχι μόνο αυτό: Οι εκλογές, λένε, θα γίνουν το φθινόπωρο του 2019. Ναι, δεν διστάζουν να υποθηκεύσουν για δύο ακόμη χρόνια το μέλλον της χώρας, δεν πτοούνται καν από την αποθαρρημένη κοινή γνώμη.

Όμως, ο σκοπός τους από την αρχή δεν ήταν να παρουσιάσουν την ιδανική εικόνα, παρά να ξεγελάσουν τον κάθε υποψιασμένο. Τα εκάστοτε στατιστικά στοιχεία έρχονται ως Μάννα εξ ουρανού για να πείσουν και τον τελευταίο δύσπιστο πως "η ανάπτυξη είναι εδώ". Το λένε αυτό βέβαια, ήδη από το 2011, ότι τάχα την επόμενη χρονιά η Ελλάδα θα βρίσκεται σε αναπτυξιακή πορεία. Με αυτό τον τρόπο κρατούν τις μάζες σε εφησυχασμό, αφού και πάλι τα στοιχεία είναι θετικά. Μέχρι να πιάσει πάτο η οικονομία, όχι από την λιτότητα και την φτώχεια που πλήττει αποκλειστικά τους πολίτες, αλλά από τα θλιβερά ποσοστά και την καθήλωση των επενδύσεων, που τόσο έχουν τα μνημονιακά κόμματα της επταετίας ποντάρει.

Γιατί πρώτος ο ξένος επενδυτής είναι αυτός που θα αποσύρει τα σχέδιά του, όταν η γάγγραινα της υποαπασχόλησης εξολοθρεύσει ολοσχερώς το εργατικό δυναμικό. Γιατί κανείς δεν μπορεί να ζήσει για πάντα με ελάχιστα. Γιατί η χώρα αυτή, με λίγα λόγια, που παρουσιάζουν, μοιάζει πολύ περισσότερο με κόλαση, όσο και αν θέλουν κάποιοι να την ωραιοποιήσουν με τα εκατομμύρια των τουριστών που την επισκέπτονται, αλλά που μάλλον φεύγουν με τις πιο δυσάρεστες αναμνήσεις.