Ντροπή. Ο μέγας εξευτελισμός. Η χείριστη διπροσωπία. Αυτό απέδειξαν για μια ακόμα φορά οι Λέσβιοι που άλλαξαν τα ρούχα του βρωμιάρη Μανωλιού τους, τον έπλυναν, τον καθάρισαν, τον στόλισαν, τον αρωμάτισαν και τον έστησαν για να τον δει η νύφη.

Μια εικόνα που άφησε άναυδους τους πολίτες, ιδιαίτερα των περιοχών που εισέρχονται καθημερινά εκατοντάδες λαθρομετανάστες, με δεκάδες λαστιχόβαρκες.

Η επιχείρηση «γυάλισμα», ξεκίνησε από προχθές τα ξημερώματα. Όλα τα πυροσβεστικά οχήματα έπλυναν και καθάρισαν όλους τους δρόμους, τα κεντρικά σημεία, τα σημεία που συχνάζουν και συνωστίζονται οι λαθρομετανάστες.

Μέσα σε λίγες ώρες, μέχρι τη 1 το μεσημέρι που αναμενόταν η άφιξη του Πρωθυπουργού με τον Αυστριακό, τα πάντα έλαμπαν. Σίφουνας είχε περάσει από παντού. Όχι λαθρομετανάστης δεν υπήρχε πουθενά, όχι πλαστικό μπουκάλι, όχι σκουπίδι, ούτε γόπα στους δρόμους. Όλα τα συνεργεία και οι υπηρεσίες επί ποδός, για να εμφανιστούμε καθωσπρέπει μπροστά στους πολιτικούς Άντρες που μας τίμησαν, για να μας δωρίσουν ένα από τα κέντρα διαλογής που προγραμματίζονται να λειτουργήσουν τάχιστα στα νησιά του Αιγαίου και φυσικά και στο δικό μας.

Δεν υπήρξε ούτε ένα ψεγάδι, που να μαρτυρά την πολύμηνη ταλαιπωρία των Λεσβίων, που έφτυσαν αίμα από τη λαίλαπα των κυμάτων λαθρομετανάστευσης, οδηγήθηκαν στην οικονομική κατάρρευση και καταστροφή και βρίσκονται μέχρι σήμερα σε απόγνωση, δέσμιοι των κυκλωμάτων που στηρίζονται και συντηρούνται εμμέσως πλην σαφώς και από... ευρωπαϊκά κονδύλια.

Η σημερινή «πρωθυπουργική» εικόνα του νησιού μας, εξόργισε τους πάντες. Από τον πιο απλό πολίτη, τον πιο φτωχό, τον πιο αδιάφορο, τον απολίτικο, μέχρι και τον επιχειρηματία, τον πλούσιο, τον πολιτικοποιημένο. Όλοι ήθελαν να φωνάξουν στους υψηλόβαθμους κυρίους που ήρθαν (γιατί άραγε;): «Ψεύτικα. Όλα είναι ψεύτικα. Σας κοροϊδεύουν».

Πού είναι η βρωμιά και η σπιρτάδα της αφόδευσης στην πύλη εισόδου της πόλης; Πού είναι το σκουπιδομάνι; Πού είναι τα αντίσκηνα; Πού είναι οι πεταμένες χαρτόκουτες και οι απλωταριές στα αγάλματα και τις προτομές; Πού είναι οι στρατιές των αλλοδαπών που βρίσκονται κατά μήκος του δρόμου και πνίγουν τον κοινωνικό ιστό των πόλεων; Όλα τακτοποιήθηκαν και εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας;

Και να ήταν μόνο η πόλη της Μυτιλήνης που ξύπνησε, χωρίς τίποτα να θυμίζει το δράμα; Χωρίς να βλέπει αλλοδαπό, χωρίς ούτε μία από τις ψευτόβαρκες και τα πορτοκαλί σωσίβια να πλέουν στις ακτές της; Ήταν και όλες οι άλλες πολύπαθες περιοχές - σημεία άφιξης: Η Μήθυμνα, ο Μανταμάδος, η Κάγια, η Εφταλού...

Χθες όλα ήταν υπό απόλυτο έλεγχο. Τα κυκλώματα άρτια οργανωμένα και αυτά, έδωσαν το σύνθημα: Καμία κίνηση μέχρι τις 3:30 το μεσημέρι. Καμία βάρκα δεν θα πλεύσει από τα απέναντι παράλια.

Και ω, του θαύματος! Το ζήσαμε κι αυτό. Ενώ όλες τις προηγούμενες ημέρες μέχρι το μεσημέρι, οι κάτοικοι των περιοχών της Β. Λέσβου (εκτός των νοτιόχωρων φυσικά) μετρούσαν περί τις 12 βάρκες των 60 ατόμων η καθεμία και γέμιζε ο τόπος ποικιλοτρόπως, χθες δεν φάνηκε ούτε μία! Τυχαίο; Δε νομίζουμε!!!

Εκτός λοιπόν, του ότι καταλάβαμε ποιοι κινούν τα νήματα, διαπιστώσαμε και πώς λειτουργεί το σύστημα.

Εκείνο, όμως, που δεν μπορέσαμε να πράξουμε, ήταν το πιο απλό. Το πιο αυτονόητο. Να φωνάξουμε. Να πούμε ότι δεν θέλουμε hotspot στο νησί. Ότι δεν θα γίνει η αποθήκη για την επιλογή των καλύτερων από τους ισχυρούς της Ευρώπης, για να μείνει στη χώρα και γιατί όχι στο νησί, ό,τι πιο ύποπτο, ό,τι πιο επικίνδυνο και ποικιλοτρόπως πεινασμένο ον ξεβράσει η θάλασσα και ο υποτιθέμενος πόλεμος.

Ότι είμαστε επιτέλους Έλληνες Ευρωπαίοι πολίτες. Ότι πληρώνουμε περισσότερο από τον καθέναν τους φόρους μας και απαιτούμε να μας αντιμετωπίζουν με ισονομία.

Και όμως...

Τόση και τέτοια κατάντια! Δυστυχώς. Είμαστε άξιοι της τύχης μας και της θέσης που μας κατέταξε η Ευρωπαϊκή οικογένεια, θεωρώντας μας ως το υιοθετημένο αποπαίδι, που προορίζεται για τις βρώμικες δουλειές της.