Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Οι γυναίκες δεν απολαμβάνουν την πλήρη ισότητα με τους άνδρες παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια εξακολουθεί να σημειώνεται πρόοδος. Οι άνδρες συνεχίζουν να κατέχουν καίρια εργασιακά πόστα, ενώ οι γυναίκες επωμίζονται σε μεγάλο ποσοστό τις εργασίες του νοικοκυριού αλλά και την ανατροφή των παιδιών.

Αποτέλεσμα είναι συνολικά να αναβαθμίζεται με αργό ρυθμό ο ρόλος της γυναίκας και οι άνδρες να απολαμβάνουν τα συνήθη προνόμια στο όνομα μιας υποτιθέμενης και μάλλον στα χαρτιά «εξελιγμένης» εποχής.

Οι γυναίκες εξακολουθούν να βρίσκονται σε μειονεκτική θέση όσον αφορά τη φτώχεια και την εκπαίδευση συγκριτικά με τους άνδρες.

Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, η πρόοδος προς την κατεύθυνση της ισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών είναι αργή.

Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας πρόσφατα δημοσιευμένης έκθεσης της γυναικείας οργάνωσης του ΟΗΕ «UN Women». Σύμφωνα με την έκθεση, με τους σημερινούς ρυθμούς, η ισότητα των φύλων στα κοινοβούλια παραμένει ένα μακρινό όνειρο που μπορεί να μην επιτευχθεί πριν από το 2063, αναφέρθηκε πριν λίγες ημέρες στη Νέα Υόρκη.

Επιπλέον, θα χρειαστούν άλλα 137 χρόνια μέχρι όλες οι γυναίκες και τα κορίτσια να απαλλαγούν από τη φτώχεια. Και περίπου ένα στα τέσσερα κορίτσια θα συνεχίσει να παντρεύεται όντας ακόμη παιδί.

Η έκθεση επισημαίνει το κόστος της ανισότητας των φύλων. Για παράδειγμα, το ετήσιο παγκόσμιο κόστος των χωρών που αποτυγχάνουν να εκπαιδεύσουν επαρκώς τους νεαρούς πληθυσμούς τους ανέρχεται σε περισσότερα από 10 τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ (σχεδόν 8.990 δισεκατομμύρια ευρώ).

Έχει σημειωθεί πρόοδος παγκοσμίως στην ενίσχυση του ρόλου των γυναικών και των κοριτσιών, συνεχίζει η έκθεση.

Μία στις τέσσερις κοινοβουλευτικές έδρες καταλαμβάνεται από γυναίκες - μια σημαντική αύξηση σε σύγκριση με μια δεκαετία πριν.

Το ποσοστό των γυναικών και των κοριτσιών που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας έχει μειωθεί σε λιγότερο από 10%.

Με τα κατάλληλα μέτρα, θα μπορούσε να επιτευχθεί πρόοδος στην ισότητα των φύλων, συνεχίζει η έκθεση. Σε αυτά περιλαμβάνονται νόμοι κατά της ενδοοικογενειακής βίας και μεγαλύτερες επενδύσεις σε προγράμματα για τις γυναίκες.

Στην Γερμανία, το Ίδρυμα Hans Böckler ερευνά εδώ και πολύ καιρό το θέμα της ισότητας των φύλων και των ίσων ευκαιριών για άνδρες και γυναίκες και αναλύει την ισότητα και την ανισότητα των φύλων.

Το WSI GenderDataPortal προσφέρει ένα ευρύ και τακτικά ενημερωμένο φάσμα στατιστικών στοιχείων σχετικά με το θέμα του φύλου και της ισότητας.

Το 2020, οι γυναίκες εργάζονταν κατά μέσο όρο 7,9 ώρες λιγότερες από τους άνδρες. Από το 2005, το χάσμα χρόνου μεταξύ των φύλων, το οποίο ορίζει τη διαφορά στις ώρες εργασίας μεταξύ ανδρών και γυναικών, μειώνεται κάθε χρόνο. Ωστόσο, σχεδόν μία στις δύο γυναίκες (46%) και μόνο το 11% των ανδρών εξακολουθούν να εργάζονται με μερική απασχόληση.

Οι γυναίκες συνέχιζαν να φέρουν το κύριο βάρος της φροντίδας των παιδιών στο τέλος του 2023.

Υπήρξαν μικρές αλλαγές κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού, καθώς περισσότεροι πατέρες ανέλαβαν προσωρινά τις ευθύνες φροντίδας των παιδιών.

Χωρίς παιδιά, το 63% των γυναικών από νοικοκυριά ζευγαριών με δύο εργαζόμενους εργάζονταν με πλήρη απασχόληση (93% των ανδρών).

Εάν υπάρχουν παιδιά, αυτό ισχύει μόνο για το 29% των γυναικών (αλλά εξακολουθεί να ισχύει για το 94% των ανδρών).

Στα περισσότερα νοικοκυριά, οι γυναίκες είναι αυτές που οργανώνουν την καθημερινή ζωή - ανεξάρτητα από το αν εργάζονται με μερική ή πλήρη απασχόληση. Να φτιάχνουν λίστες με ψώνια, να προγραμματίζουν τα δείπνα, να παίρνουν τα παιδιά από τον παιδικό σταθμό, να κλείνουν ραντεβού για εξετάσεις στον παιδίατρο, να τηλεφωνούν στον άρρωστο πεθερό και να θυμούνται τα έγγραφα για τη φορολογική δήλωση. Η οργάνωση της καθημερινής ζωής μπορεί να απορροφήσει πολύ χρόνο και νεύρα παράλληλα με την επικερδή απασχόληση.

Τα στοιχεία αυτά είναι μια σαφής εικόνα της σημερινής πραγματικότητας. Οι γυναίκες σε όλο τον κόσμο ενώ αναλαμβάνουν ολοένα και περισσότερο ευθύνες, δεν έχουν την δυνατότητα να ελιχθούν είτε εργασιακά είτε κοινωνικά, όπως οι άνδρες.

Και αυτό παρά το γεγονός ότι έχουν καταβληθεί σημαντικές προσπάθειες από αρκετά κράτη. Στον αντίποδα βέβαια, είναι και η κατώτατη θέση της γυναίκας στις μη δημοκρατικές και υποβαθμισμένες κοινωνίες. Εκεί τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά,  δηλαδή σε θεοκρατικά και δικτατορικά καθεστώτα.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, το πρόβλημα παραμένει. Και αν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις του ΟΗΕ, έχουμε να διανύσουμε πολύ χρόνο μέχρι να μιλάμε για πραγματική ισότητα και με στατιστικά στοιχεία. Τουλάχιστον στις ανεπτυγμένες κοινωνίες. Γιατί εκεί που υπάρχει μεγάλη φτώχεια ή καταπίεση, η θέση της γυναίκας εξακολουθεί να είναι προδιαγεγραμμένη.