πολλές φορές έχουμε μιλήσει για τα απορριμματοφόρα που διασχίζουν την κεντρική αγορά τις μεσημβρινές ώρες και μαζεύουν τα σκουπίδια της ημέρας. Έχουμε αναφερθεί και στην απαράδεκτη κατάσταση με τα σκουπίδια των ιχθυοπωλείων που από την φύση τους έχουν ιδιαίτερη οσμή, αποκρουστική στους περισσότερους, πόσο μάλλον όταν είναι στάσιμα καιόταν επικρατούν τέτοιες υψηλές θερμοκρασίες.

Έτσι χθες – που θεωρητικά το δρομολόγιο που ακολουθεί το όχημα καθαριότητας του δήμου είναι ίδιο καθημερινά-μετά την πλατεία Σαπφούς  όπου το συναντήσαμε, και αφού διέσχισε όλη την παραλιακή, την Καβετσου την Αγ. Ειρήνης και με πολύ κόπο την Οδ. Ελύτη καθώς η κίνηση ήταν ανυπόφορη, άφησε πίσω μια λίμνη από βρωμόνερα , που είχαν κατασταλάξει κάτω από το όχημα, για όση ώρα προσπαθούσε ν' απεγκλωβιστεί από τα αυτοκίνητα των συμπολιτών μας .

Μια διαδρομή που ήταν ανυπόφορη για όποιον κινούντο στα σημεία απ΄ όπου πέρασε το απορριμματοφόρο, καθώς η βρώμα που αναδυόταν  ήταν το λιγότερο τραγική και «θανατηφόρα», πόσο μάλλον για τον ταλαίπωρο οδηγό του οχήματος αλλά και για τον συνάδελφό του που ήταν μόνος στην πίσω καρότσα και «έτρωγε» κατάμουτρα όλη την μπόχα. Κατάσταση το λιγότερο τριτοκοσμική, που θα μπορούσε να αλλάξει.

Πώς ; με το να σταματήσουν οι επαγγελματίες να ρίχνουν ό,τι πιο βρωμερό υπάρχει, να πλε΄νονται να καθαρίζονται και να απολυμαίνονται οι κάδοι αλλά και τα ίδια τα απορριμματοφόρα, για να είναι έτοιμα για την επόμενη αποκομιδή.

*Από το παλαιό Δημαρχείο έως και το ύψος της στάσης της πλατείας Σαπφούς φαίνονται οι φθορές που έχει υποστεί το νέο πεζοδρόμιο, από την επαγγελματική δραστηριότητα των ψαράδων που κάπως θα πρέπει και αυτοί να κάνουν την δουλεία τους, αφού τα σκάφη τους δένουν στην προβλήτα. Πέραν αυτού όμως, συναντάμε και το σύνδρομο της τσιχλόφουσκας. Κάθε βήμα και μαστίχα, κολλημένη, πατημένη, που αλλοιώνει την όψη του πεζοδρομίου και ταλαιπωρεί τους περιπατητές και τους χρήστες του.

Όσο γραφική κι αν είναι η εικόνα των ψαροκάικών, είναι καιρός να σκεφτούμε σοβαρά την δημιουργία ιχθυόσκαλας και την εύρεση ενός άλλου σημείου να δένουν οι βάρκες.

Κάποια στιγμή θα πρέπει να μάθουμε να σεβόμαστε την περιουσία μας και τα υπάρχοντα του τόπου, όποια κι αν είναι αυτά

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ "Δ"