Πρώτη καταδικαστική απόφαση
για δολοφονία από τη Στάζι στο Βερολίνο
Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

To ποια ήταν η περιβόητη μυστική υπηρεσία Στάζι της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, στα περίφημα αρχεία της οποίας βρίσκονταν φακελωμένοι χιλιάδες πολίτες, πολλοί εκ των οποίων εκτελέστηκαν με τον πιο στυγνό τρόπο, το γνωρίζουμε όλοι πλέον πολύ καλά και ιδιαίτερα μετά από την πτώση του τείχους.
Η Στάζι ήταν από τις πιο σκληρές και αδίστακτες μυστικές υπηρεσίες του πρώην ανατολικού μπλοκ και η δράση της έφτανε στα πέρατα της γης.
Αυτά για να θυμούνται οι θαυμαστές του πρώην ανατολικού μπλοκ και νυν Υμνωδοί του Πούτιν και της παρέας του.
Η Στάζι όπως και η ΚGB  έδρασαν με τον πλέον βρώμικο τρόπο και άφησαν πίσω τους αμέτρητους δολοφονημένους.
Και αυτό χωρίς καμία διάθεση υποτίμησης της CIA ή άλλων δυτικών χωρών για την εξίσου καταστροφική τους δράση.
Απλά οι «σύντροφοι» είχαν πάντα άλλες μεθόδους εξόντωσης των αντιφρονούντων, που τότε στο ανατολικό μπλοκ δεν ήταν παρά φυλακισμένοι και καταδικασμένοι ή «εξαφανισμένοι».
Αυτά για να θυμούνται οι παλιότεροι και ειδικά αυτοί που ανήκαν στην «άλλη αριστερά» και τον αυτόνομο χώρο που κυνηγήθηκαν όσο ποτέ άλλοτε από τα σταλινικά καθεστώτα.
Μια από αυτές τις πικρές ιστορίες, είδαν πριν λίγες ημέρες το φως της δημοσιότητας, με την επιβολή ποινής σε 80χρονο, φερόμενο ως πρώην εκτελεστή της Στάζι.
Η ελευθερία λοιπόν, ήταν μόλις λίγα μέτρα μακριά για τον Czesław Kukuczka, όταν ένας άνδρας βγαίνει από ενέδρα και τον  πυροβολεί στην πλάτη. Ο 38χρονος τότε Πολωνός καταρρέει. Η δολοφονία έγινε μέρα μεσημέρι στο συνοριακό πέρασμα της ΛΔΓ στο σταθμό Friedrichstrasse στο Ανατολικό Βερολίνο, μπροστά σε μαθητές από σχολείο της τότε Δυτικής Γερμανίας.
Περίπου 50 χρόνια αργότερα, ήρθε η ετυμηγορία: ένας πρώην αξιωματικός της Στάζι καταδικάστηκε για πρώτη φορά για φόνο σε δέκα χρόνια φυλάκιση.
«Δεν ήταν η πράξη ενός ατόμου για προσωπικούς λόγους, αλλά σχεδιασμένη και ανελέητα εκτελεσμένη από τη Στάζι», δήλωσε ο προεδρεύων δικαστής στην απόφασή του.
Ο 80χρονος σήμερα από τη Λειψία ήταν αυτός που πυροβόλησε «υπακούοντας στο τέλος μιας αλυσίδας εντολών». Αργότερα τιμήθηκε γι' αυτό με «μετάλλιο μάχης».
Σύμφωνα με την άποψη του δικαστή, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο τότε ανθυπολοχαγός πυροβόλησε τον 38χρονο Πολωνό Kukuczka σε ενέδρα στις 29 Μαρτίου 1974 για λογαριασμό της μυστικής υπηρεσίας της ΓΛΔ.
Ως «ειδική δύναμη» του Υπουργείου Κρατικής Ασφάλειας (MfS), είχε στήσει ενέδρα στον άνδρα, ο οποίος προσπαθούσε να επισπεύσει την αναχώρησή του για τη Δύση με μια εικονική βόμβα.
Το δικαστήριο πείστηκε ότι το αδίκημα ήταν μια «στοχευμένη συνωμοτική ενέργεια».
Η απόφαση δεν είναι τελεσίδικη. Μέχρι να γίνει αυτό, ο 80χρονος δεν θα χρειαστεί να μπει στη φυλακή.
Όπως και τις υπόλοιπες 16 ημέρες της δίκης, ο αθλητικός, ευτραφής κατηγορούμενος με τη λευκή φράντζα στα μαλλιά παρακολούθησε ατάραχος την ετυμηγορία του δικαστή.
Ο Γερμανός είχε παραμείνει σιωπηλός στο δικαστήριο σχετικά με τις κατηγορίες, η συνήγορος υπεράσπισής του είχε δηλώσει στην αρχή της δίκης ότι ο πελάτης της τις αρνείται. «Δεν είχε αποδειχθεί ότι ο κατηγορούμενος ήταν ο δράστης», δήλωσε η δικηγόρος του.
Ωστόσο, το δικαστήριο δεν είχε καμία αμφιβολία γι' αυτό. Ένα από τα σημαντικότερα αποδεικτικά στοιχεία για το ποινικό δικαστήριο ήταν η απονομή ενός «χάλκινου μεταλλίου μάχης».
Επρόκειτο για το όγδοο υψηλότερο παράσημο στη ΛΔΓ και μια ασυνήθιστα υψηλή τιμή για έναν αξιωματικό με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού εκείνη την εποχή, εξήγησε ο δικαστής. «Είχε διαταχθεί να εκτελέσει τον Kukuczka μόλις θα πέρναγε το τελευταίο σημείο ελέγχου».
Σύμφωνα με την απόφαση, ο Σάξονας ανήκε στη λεγόμενη επιχειρησιακή ομάδα του MfS. Την ημέρα του εγκλήματος, το μετέπειτα θύμα είχε προσπαθήσει να εξαναγκάσει την αναχώρησή του στην πολωνική πρεσβεία. Η Στάζι είχε εμπλακεί και τον είχε παρασύρει σε παγίδα με πλαστή εξουσιοδότηση. «Είχε εξαπατηθεί από τη Στάζι και ανυποψίαστος κατευθυνόταν προς τη Δύση», δήλωσε ο δικαστής.
Παρόντες στην δολοφονία ήταν και μαθητές από μια σχολική τάξη από τη Δυτική Γερμανία που έτυχε να παρακολουθήσει το έγκλημα.
Οι νέοι είχαν επισκεφθεί το Ανατολικό Βερολίνο και ήθελαν να επιστρέψουν στο δυτικό τμήμα της τότε διαιρεμένης πόλης. Αρκετές μαθήτριες από την Έσση της εποχής εκείνης έδωσαν μια εντυπωσιακή περιγραφή των όσων συνέβησαν στο δικαστήριο, καθώς και του φόβου και της απορίας τους.
Μετά τους μοιραίους πυροβολισμούς, η Στάζι προσπάθησε να συγκαλύψει το έγκλημα και δημιούργησε έναν αναληθή μύθο αυτοάμυνας, όπως ανασυνέθεσε το δικαστήριο από έγγραφα στο αρχείο αρχείων της Στάζι.