Ακριβώς σε αυτό το σημείο βρισκόμαστε σήμερα. Διότι έχουμε να κάνουμε με δυο «καβαλημένα καλάμια» που απειλούν την παγκόσμια ειρήνη, το ένα σε ευρύτερο, σε διηπειρωτικό επίπεδο και το άλλο σε πιο τοπικό. Στην Ανατολική Μεσόγειο. Δυο επηρμένους εραστές της εξουσίας που γυαλίζει εξίσου το μάτι τους.

Η απειλή που εκτοξεύει ο, κατά τις ονειρώξεις του, νέος «Τσάρος Πασών των Ρωσιών», Βλαντιμίρ Πούτιν, για καταφυγή ακόμη και σε πυρηνικό πόλεμο, προκειμένου να μην τσαλακωθεί το προσωπικό του μεγαλείο, το οποίο και βαφτίζεται ως «εθνικό», είναι πραγματική. Πράγματι δεν μπλοφάρει, όπως διαβεβαιώνει. Άλλωστε, ακόμη και η πραγματική του πρόθεση να ήταν να κάνει μια μπλόφα, ελάχιστη σημασία έχει. Διότι δεν χρειάζεται παρά ένα  ...μικρό λάθος, ώστε, από κεκτημένη ταχύτητα, να εκτοξευθεί ένας πύραυλος με πυρηνική κεφαλή, με ό,τι είναι δυνατόν να προκαλέσει κάτι τέτοιο.

Ας ελπίσουμε ότι, εκείνοι που φαίνονται να είναι συνασπισμένοι απέναντί του, δεν «ποντάρουν» στην «μπλόφα». Και ότι εργάζονται, αθορύβως αλλά μεθοδικώς, ώστε να είναι έτοιμοι «δια παν  ενδεχόμενον». Διότι ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις ποια στιγμή, ένα επηρμένο καλάμι που αισθάνεται ότι χάνει, μπορεί να επιλέξει την πρακτική του «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων».

Αν, όμως, υπάρχουν σχέδια για την αντιμετώπιση του ενός παράφρονος, ο οποίος με την δράση του έχει ήδη αλλάξει την ζωή όλων των λαών της Ευρώπης, δεν βλέπω να ισχύει το ίδιο και για τον άλλον. Για τον γιαλαντζί σουλτάνο της Άγκυρας. Ο οποίος είναι τόσο στριμωγμένος στο εσωτερικό της χώρας του, με την παταγώδη αποτυχία της οικονομικής του πολιτικής, ώστε να αναζητά διέξοδο σε μια επίδειξη «εθνικού μεγαλείου», με στρατιωτική δράση κατά του ελληνισμού.

Εκτός αν θεωρήσουμε ότι την κατάσταση θα σώσει το ...ΝΑΤΟ του Στόλτενμπεργκ. Ούτε ψύλλος στον κόρφο μας.

Γ.Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgismassavetas@gmail.com