Το χθεσινό σημείωμα της στήλης κατέληγε με την επισήμανση ότι δεν λειτουργούν, όπως θα έπρεπε και όπως είναι ανάγκη, οι υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών. Το ότι φτάσαμε στο σημείο, ένας από τους «βαρόνους» των Μέσων Ενημέρωσης να συλληφθεί και να υποχρεωθεί να καταβάλει 1,8 εκατομμύρια, για να γλιτώσει τα χειρότερα, ως εκ της συμμετοχής του στην περίφημη «Λίστα Λαγκάρντ», είναι ασφαλώς μια θετική εξέλιξη. Την οποία δικαίως επικαλεσθήκατε στη συνέντευξή σας στον «Ενικό» κ. Πρόεδρε. Αλλά είναι σταγόνα στον ωκεανό.

Για να σχηματίσουμε μια ιδέα για το εύρος και το βάθος αυτού του «ωκεανού», έναντι του οποίου η «Λίστα Λαγκάρντ» είναι μικρή λιμνοθάλασσα, χρειάζεται να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή σε μια γραπτή απάντηση που έδωσε ο υπουργός Διαφάνειας Παναγιώτης Νικολούδης, απαντώντας σε ερώτημα βουλευτή που ζητούσε κατάθεση εγγράφων για το περιεχόμενο μιας άλλης «λίστας», της γνωστής ως «λίστας Νικολουδη», από τότε που ο σημερινός υπουργός ήταν ακόμη πρόεδρος της Αρχής για την καταπολέμηση του «μαύρου χρήματος».

Αφού ξεκαθαρίζει ότι δεν είναι πια στην αρμοδιότητά του αυτός ο κατάλογος, ο κ. Νικολούδης μας ενημερώνει ότι σε αυτόν περιέχονται τα ονόματα ογδόντα πέντε χιλιάδων συμπατριωτών μας, οι οποίοι, από το «φούντωμα» της κρίσης το 2010, έως τις εκλογές του Ιανουαρίου, ειχαν βγάλει στο εξωτερικό εμβάσματα άνω των 200.000 έκαστος. Πολλοί από αυτούς έβγαλαν εκατομμύρια.

Πάρτε χαρτί και μολύβι και λογαριάστε. Επιεικώς ο μέσος όρος ανά κεφαλή για αυτά τα εμβάσματα είναι τριακόσια χιλιάρικα. Έχουμε μια φυγή καταθέσεων που ξεπερνά τα είκοσι πέντε δισεκατομμύρια. Προσθέστε και αυτά που έφυγαν και φεύγουν μετά τις εκλογές και υπολογίζονται γύρω στα πέντε δισεκατομμύρια. Προσθέστε όσα είχαν φύγει πριν από το 2010 ιδίως την διετία 2008-2009 - αλλά και τον ωκεανό των αμέτρητων «μικρών» που έβγαλαν ποσά κάτω των διακοσίων χιλιάδων.

Ακόμη και αν πούμε το γνωστό «πέτα τα μισά στη θάλασσα», επειδή ενδεχομένως είναι «νόμιμα», δηλαδή έχουν φορολογηθεί, η φορολογητέα ύλη από τα υπόλοιπα αρκούσε για να αντιμετωπίσουμε τις άμεσες ανάγκες μας και να μη μας σφίγγει την θηλιά ο σινιόρ Ντράγκι. Ποιος μηχανισμός υπάρχει αυτή την ώρα για να ελέγχει, εξονυχιστικώς, έστω χίλιες τέτοιες περιπτώσεις την εβδομάδα; Και τι πιο άμεσο περιμένει μια χώρα από τον υπουργό των Οικονομικών της;

giorgis@massavetas.gr