-Σιγά - σιγά η πόλη στολίζεται. Οι δρόμοι γεμίζουν χρωματιστά λαμπιόνια, τα μαγαζιά βάζουν τα γιορτινά τους, κρεμάν γιρλάντες και τοποθετούν διάφορες πρωτότυπες κατασκευές που παραπέμπουν στην ελπιδοφόρα Θεία γέννηση, όμως κατά ένα περίεργο τρόπο, στην ατμόσφαιρα αιωρείται μια παγωνιά, που δεν φαίνεται να μαλακώνει με τίποτα. Μια νεκρική σιγή, μια ιδιόμορφη σιωπή, σαν κάτι κακό να περιμένουμε να συμβεί. Σαν κάτι να περιμένουμε, που δύσκολα θα μπορέσουμε να σηκώσουμε στους ώμους μας.

Και είναι φυσικό. Όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας, με το χνώτο του πολέμου ολοένα να μας πλησιάζει, καθώς τα πάντα είναι τεταμένα και έκρυθμα, με τα πολιτικά δρώμενα και τις εξελίξεις να μας πιέζουν αφόρητα, δεν υπάρχει καμία διάθεση ούτε για τον εορτασμό των Χριστουγέννων, ούτε για τη νέα χρονιά.

Όλα είναι μίζερα και σκοτεινά. Τα πάντα απογοητευτικά και απειλητικά. Και περισσότερο απ' όλα, η διάθεση και η ψυχή των ανθρώπων.

Τούτη τη φορά το πνεύμα των Χριστουγέννων, δεν θα μπορέσει να μας γαληνέψει. Ο φόβος κυριαρχεί και η αβεβαιότητα βασιλεύει.

-Χθες το μεσημέρι, παραλίγο, όλοι οι μαγαζάτορες και η πελατεία τους άλλα και οι περαστικοί από την πλατεία Σαπφούς, την Αρχιπελάγους, την Ικαρία, Α. Μητρέλια και μέχρι τα Λαλάδικα, στην Βερναρδάκη, να πάθουν ασφυξία.

Μια αφόρητη βρώμα που προφανώς προερχόταν από τις εγκαταστάσεις του βιολογικού, έπνιξε την περιοχή. Οι άνθρωποι έτρεχαν σαν τα ποντίκια, χωρίς να ξέρουν ούτε από πού προέρχεται, ούτε αν θα διαρκέσει πολύ, ούτε πώς να ξεμυρίσουν τους χώρους τους. Το μαρτύριο κράτησε μια ώρα περίπου, και όπως ήταν φυσικό τα σχόλια πήραν κι έδωσαν περί της υποψηφιότητάς μας  για πολιτιστική πρωτεύουσα 2021

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»