Κάθε πρωτοχρονιά, από τα δύσκολα χρόνια στα οποία ανδρώθηκε η γενιά μου, είχαμε συνηθίσει να ευχόμαστε ελπίζοντας. Να αισιοδοξούμε. Άλλοι καταφεύγοντας σε «γούρια», όπως κρεμμύδες, γκι, πέταλα αλόγων κλπ. Άλλοι καταφεύγοντας στα θεία. Και άλλοι με προσωπική πίστη ότι, παλεύοντας, επιστρατεύοντας τον καλύτερο εαυτό τους, θα τα καταφέρουν.

Είναι μερικά χρόνια τώρα που εκείνο που λείπει από τους Έλληνες, κάθε πρωτοχρονιά, είναι αυτή η αισιοδοξία. Η ελπίδα για το καλύτερο. Φτάσαμε πια να ευχόμαστε να μη δούμε τα χειρότερα. Μακάρι αυτή να είναι η τελευταία πρωτοχρονιά που πορευόμαστε με αυτό το πνεύμα. Μακάρι όλα να αλλάξουν προς το καλύτερο. Να αρχίσουμε πάλι να ελπίζουμε. Να αισιοδοξούμε. Γιατί η ελπίδα είναι κινητήρια δύναμη. Και την έχουμε απόλυτη ανάγκη.

Μόνο μάγοι μπορούν να προβλέψουν ποιες πραγματικές εξελίξεις θα φέρει το αποτέλεσμα των εκλογών που δρομολογήθηκαν. Δεν ξέρω ποιοι και πόσο, από κάθε κομματικό στρατόπεδο, θα εμφανίζονται, ως είθισται, ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα που θα προκύψει. Κατανοώ μόνο μια αδήριτη ανάγκη της πατρίδας. Να καταφέρουν, μετά τις εκλογές, οι πολιτικές μας δυνάμεις, να συνεννοηθούν. Να αναζητήσουν με υπευθυνότητα τον ελάχιστο κοινό παρανομαστή, αντί να μεγιστοποιούν τις διαιρέσεις ενός έθνους που έχει πληρώσει ακριβά τη διχόνοια, και στο απώτερο αλλά και το πρόσφατο παρελθόν του.

Το να υπάρξει ένας και μοναδικός νικητής, είναι μια εκδοχή. Αλλά η ιστορία της μεταπολίτευσης, γραμμένη αποκλειστικώς από μονοκομματικές αυτοδύναμες κυβερνήσεις, δεν είναι δα και η καλύτερη παρακαταθήκη του πολιτικού μας συστήματος. Γι' αυτό και ελπίζω το αποτέλεσμα να αναγκάσει πολιτικούς ηγέτες και κόμματα να προσέλθουν στην προσπάθεια εθνικής συνεννόησης, αφήνοντας κατά μέρος την κομματική αλαζονεία.

Ζούμε σε μια κοινότητα λαών, την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου οι κυβερνήσεις συνεργασίας είναι καθεστώς για τις περισσότερες χώρες. Και δεν πιστεύω ότι ενθάδε αφθονούν οι «μάγκες» και οι «ξύπνιοι» που μπορούν να τα καταφέρουν όλα μόνοι τους. Που έχουν κάποιο «χάρισμα» του οποίου στερούνται οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι. Δεν έχω πια να ελπίσω πολλά πράγματα. Παρά μόνον ετούτο. Να ανακαλύψουμε επιτέλους την αρετή και τη δύναμη της συνεργασίας.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr