Το μέλος του δικηγορικού συλλόγου Αθηνών Λ. Πατρικοπούλου που έχει αναλάβει την υπόθεση υπεράσπισης της Χορωδίας Μυτιλήνης, στο θέμα της έξωσής της από το χώρο όπου στέγαζε την καλλιτεχνική της περιουσία και παράδοση, ξεκινά την αποστολή εξωδίκων προς κάθε αρμόδιο, ζητώντας όπως λένε πληροφορίες- ποινικές και αστικές ευθύνες για την μη υλοποίηση της βούλησης του διαθέτη. Τα εξώδικα μεταξύ άλλων, πιθανόν να έχουν παραλήπτες και τον δήμαρχο Λέσβου αλλά και την επιβλέπουσα αρχή, την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου

-Μπορεί ένα από τα πρώτα μελήματα της δημοτικής αρχής, για τον ευπρεπισμό της πόλης να ήταν η απομάκρυνση των εγκαταλειμμένων αυτοκινήτων, όμως ακόμα υπάρχουν πολλά στους δρόμους της πόλης, που δεν έχουν σημανθεί με το κίτρινο ειδοποιητήριο απομάκρυνσής τους. Απαιτείται νέος γύρος ελέγχου και καταγραφής, τόσο για τα εναπομείναντα που «ξέφυγαν», όσο και για εκείνα που οι ιδιοκτήτες τους ξεκόλλησαν το χαρτί της υποχρεωτικής απόσυρσης, αγνοώντας ότι τα οχήματα που έχουν εντοπιστεί, έχουν επιπλέον φωτογραφηθεί

Δεν είναι λίγα τα αγάλματα της πόλης μας που είναι κακοποιημένα και ασυντήρητα. Ενδεικτικά μπορούμε να κάνουμε λόγο για το άγαλμα του Β. Παπαγιάννη στο πάρκο του Αγ. Ευδοκίμου, που αν και ήταν σε γνώστη της απελθούσας δημοτικής αρχής  και παρά το γεγονός ότι είχαν δοθεί υποσχέσεις περί αποκατάστασης, αρκέστηκε στο να στερεώσει την προτομή, χωρίς όμως να αποκαταστήσει τους «τραυματισμούς» του αγάλματος. Επίσης το άγαλμα των Φωκαίων, που αμφιβάλλουμε αν γνωρίζουν πού βρίσκεται και τι όψη έχει, του Δημ Βερναρδάκη στο πάρκο της Αγ. Ειρήνης, που έχει χάσει τη μύτη του, το άγαλμα της Μικρασιάτισσας Μάνας στην Επάνω Σκάλα που παρουσιάζει σημάδια διάβρωσης και άλλα που χρήζουν φροντίδας

Αμισθί ζητά να εργαστούν άνεργοι εκπαιδευτικοί, με αντάλλαγμα εξτρά μόρια για την πρόσληψή τους στη δημόσια εκπαίδευση μετά από διαγωνισμό ΑΣΕΠ, εάν και όποτε αυτός γίνει.

Η τακτική αυτή εξοργίζει τους εκπαιδευτικούς, και χαρακτηρίζεται ως δήλωση-εμπαιγμός, ενταγμένη σε ένα σχέδιο καταρράκωσης της αξιοπρέπειας του εκπαιδευτικού και εκμετάλλευσης της παρατεταμένης αδιοριστίας-ανεργίας.

Κάτω από άλλες συνθήκες, η αντίδραση θα ήταν κάθετη. Καταρχάς κανένας δεν θα μπορούσε να ξεστομίσει τέτοιου είδους εκβιασμό. Σήμερα όμως όλοι έχουμε ανάγκη από δουλεία, τόσο για το προς το ζειν και τις καθημερινές ανάγκες, όσο και για το απώτερο μέλλον.

Επομένως, ας μην φανεί παράξενο σε κανέναν, η παρουσία εθελοντών καθηγητών.