Αν ήταν τα οικονομικά προβλήματα μιας χώρας να λύνονται με «μαγκιές» και «τσαμπουκάδες», θα ήμασταν ζάπλουτοι. Διότι, όπως αποδεικνύεται από την τακτική των ταγών μας  υπάρχει πλήρης επάρκεια, από «μάγκες» και «τσαμπουκαλήδες» στο πολιτικό μας στερέωμα.

«Μάγκικα» πήγε να «ξηγηθεί» η κυβέρνησή μας ανακοινώνοντας ότι ...δεν γουστάρουμε άλλο τους εταίρους-δανειστές μας και τα μνημόνιά τους. Ότι «βγαίνουμε» από την ασπίδα προστασίας που μας πρόσφεραν έναντι της βουλιμίας των «αγορών». Ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας να δανειζόμαστε από τις «αγορές».

Μόλις οι αγορές το άκουσαν, μας απάντησαν με εκτόξευση των επιτοκίων δανεισμού σε απρόσιτα ύψη. Τρίβοντας τα χέρια τους και κράζοντας «ρε καλώς τα, τα παιδιά, που μας έρχονται ξεβράκωτα και χωρίς τον κηδεμόνα τους». Οπότε η κυβέρνηση έσπευσε να κάνει μια ακόμη κωλοτούμπα. Αποδεχόμενη ότι θα παραμείνουμε υπό κάποιο καθεστώς «προστασίας» του μηχανισμού ESM. Και αποδύεται σε αγώνα ώστε, η συμφωνία που θα προκύψει, να μη λέγεται «μνημόνιο» αλλά «κάπως αλλιώς».

«Μάγκικα» και «τσαμπουκαλίδικα» με τη σειρά του «ξηγιέται» και ο ΣΥΡΙΖΑ, δια στόματος Παναγιώτη Λαφαζάνη. Όστις είπε σε εκπομπή του «Μέγκα» ότι η κυβέρνησή του «θα ακυρώσει σε μια νύχτα, με μια μόνο διάταξη, τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους». Αλλά επειδή δεν είναι και βλάκας, ώστε να μη γνωρίζει ποιες θα είναι οι συνέπειες για την οικονομία της χώρας, έσπευσε να μας προετοιμάσει για τις δικαιολογίες που θα ακούμε.

Επειδή λεφτά δεν θα υπάρχουν και οι αριθμοί δεν θα βγαίνουν, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, μετά ή άνευ Καμένου, θα κάνει, λέει, προϋπολογισμό, με ένα έξυπνο κόλπο: «Στον προϋπολογισμό του κράτους θα αρχίσουν να εγγράφονται και οι απαιτήσεις της Ελλάδας από το κατοχικό δάνειο αλλά και τις γερμανικές αποζημιώσεις». Όπερ ξεπερνάει και το «λεφτά υπάρχουν». Αυτό είναι το «τα λεφτά τα βρήκαμε». Αλλά ..στο κουβεντιαστό.

Όταν το 1987 έκανα τη μεγάλη έρευνα για το τραπεζικό μας σύστημα, με τίτλο «ο γίγας με τα πήλινα πόδια», δεν φανταζόμουν ότι μετά από τόσες δεκαετίες μια «εν δυνάμει κυβέρνηση» θα αντέγραφε την τότε απάτη των κρατικών τραπεζών. Που εμφάνιζαν ως «ενεργητικό», όλα τα θαλασσοδάνεια που ήξεραν ότι δεν πρόκειται να εισπράξουν ποτέ.

Με λογιστικά τερτίπια δεν χορταίνουν οι πεινασμένοι. Ούτε ξεγελιέται η ανέχεια μιας χώρας.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr