Πηγή έμπνευσης η ίδια η ζωή

Η συγγραφέας μιλά στη Μαριάνθη Βάμβουρα

Δε χρειάζεται να προχωρήσει κανείς πολύ τις αράδες στην ανάγνωση του μυθιστορήματος « Αόρατος δεσμός» της Νικόλ- Άννας Μανιάτη, για να νιώσει πως συγκλονίζεται από την έντονη, ζωντανή γραφή. Κομμένη ανάσα, αγωνία, συγκίνηση, απορρόφηση πλήρης μπορούμε να πούμε πως είναι οι πρώτες λίγες λέξεις σα θέλουμε να εκφράσουμε τα όσα εμπνέει ακόμη και στον ανυποψίαστο αναγνώστη το νέο μυθιστόρημα της καταξιωμένης συγγραφέα που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.
«Το ποδοβολητό πίσω της δυνάμωνε. Έφτανε στ αυτιά της απειλητικό, επίμονο. Τα βαριά άρβυλα άφηναν έναν οξύ ήχο καθώς χτυπούσαν πάνω στις πέτρες, στο καλντερίμι. Κάπου κάπου ξεχώριζε τις βρισιές που συνόδευαν το θόρυβο και οι απειλές της πάγωναν το αίμα Κάποιο λουκέτο ακούστηκε να μπαίνει στη θέση του και να κλειδώνει. Απέναντι ένα μάνταλο έπεσε βαρύ και σφάλισε μια πόρτα. Το χωριό θα έκλεινε τα μάτια σε ό,τι κι αν γινόταν! Πάσχισε να βρει κάπου να κρυφτεί μα η κοιλιά, που μόλις άρχισε να διαγράφεται, και ο σάκος που είχε κρεμασμένο στον ώμο την εμπόδιζαν. H Αγγελική καταδιώχτηκε, πόνεσε, πείνασε για να φέρει στον κόσμο μια πολύτιμη ζωή. Μια κρίσιμη στιγμή, μια αθώα αλλά άτυχη κίνηση και μια εξήγηση που δόθηκε πολύ αργά, από φόβο, θα σταθούν μοιραίες για τη σχέση μητέρας και παιδιού. Μια αλλόκοτη σχέση αγάπης και μίσους ανάμεσα σε μάνα και γιο με ολέθρια αποτελέσματα!» διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο για μια πρώτη γνωριμία με το μυθιστόρημα που θα το δούμε να εξελίσσεται με έντονες περιγραφές, παλμό, εικόνες που κάνουν τον αναγνώστη να νιώθει πως τις ζει εκείνη τη στιγμή που τις διαβάζει.
«Το τίμημα» « Όταν κλαίνε τ΄αστέρια» αλλά και το συνταρακτικό « Κομμένα λουλούδια» είναι κάποιοι τίτλοι, από τους οποίους γνωρίζουμε τη συγγραφέα που μπορεί και καθηλώνει τον αναγνώστη με τον τρόπο γραφής, το ύφος, την πλοκή στα μυθιστορήματά της.
Στην παρουσίαση της συγγραφέα από τις Εκδόσεις Ψυχογιός διαβάζουμε:
Η Νικόλ- Άννα Μανιάτη γεννήθηκε στην Κύπρο, όπου και έζησε τα παιδικά της χρόνια. Σε πολύ νεαρή ηλικία μετακόμισε με την οικογένειά της στο Λονδίνο. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία και είναι κάτοχος B.A., P.G.C.E και M.A. Ολοκλήρωσε, επίσης, σπουδές νοσηλευτικής τριετούς φοίτησης στο King Edward Memorial Hospital. Το 1978 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου αρχικά εργάστηκε ως καθηγήτρια αγγλικών, ενώ αργότερα άνοιξε δικό της κέντρο ξένων γλωσσών, το οποίο διηύθυνε επί δεκαοκτώ χρόνια. Στο διάστημα αυτό εξέδωσε με επιτυχία τέσσερα εκπαιδευτικά βιβλία, τρία από τα οποία εγκρίθηκαν από το Υπουργείο Παιδείας. Το τέταρτο κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο Longman. Υπήρξε, επίση,ς εισηγήτρια εκπαιδευτικών σεμιναρίων και μέλος εξεταστικών επιτροπών για την ξενόγλωσση παιδεία. Στο ενεργητικό της περιλαμβάνονται και πολλές δημοσιεύσεις εκπαιδευτικών άρθρων.
Στο σημερινό φύλλο έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε τη συγγραφέα με μια συνέντευξη που μας παραχώρησε με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της μυθιστορήματος « Αόρατος δεσμός».
Κυρία Μανιάτη, με ιδιαίτερη τη χαρά και την τιμή για τη συνομιλία μαζί σας, σας καλωσορίζουμε στο «Δημοκράτη».
Αν λάβουμε υπόψη μας πως κάθε συγγραφέας έχει το δικό του μικρό και μακρόκοσμο, γεννιέται το ερώτημα, τι υπήρξε για σας το αρχικό ορμητήριο, ώστε να ξεκινήσετε τη συγγραφή του πρώτου σας μυθιστορήματος.
Η απόλυτη ανάγκη να "βγάλω" από μέσα μου όσα τότε με βασάνιζαν, πίκρα, απογοήτευση, προδοσία φίλων...Έγραψα το βιβλίο και έμεινε 10 χρόνια στα συρτάρια. Όταν η ψυχή μου "καθάρισε" από τις πικρές σκέψεις και βρήκα δύναμη να τα αφήσω όλα πίσω μου, ένιωσα πως μπορούσα πια να το αφήσω να εκδοθεί. Το πιο δύσκολο πράγμα είναι η ειλικρινής συγχώρεση. Το βιβλίο είναι "Το Τίμημα" και φυσικά με αλλαγμένες καταστάσεις και περιστατικά ώστε να μην συνδέεται με αληθινά πρόσωπα.
Κατά πόσον προσωπικά σας βιώματα μπορεί να αποτελέσουν στοιχεία για ένα σας έργο;
Είτε το θέλουμε είτε όχι προσωπικές εμπειρίες συμπεριλαμβάνονται. Προσαρμόζονται, όμως, στους χαρακτήρες που πλάθουμε, αλλαγμένες, τροποποιημένες. Και όχι μόνο βιώματα ή εμπειρίες προσωπικά, αλλά και των ανθρώπων γύρω μας. Η ίδια η ζωή αποτελεί πηγή έμπνευσης και αστείρευτων στοιχείων για δημιουργία.
Αφήνετε να διαφανούν αυτά και να γίνουν αντιληπτά από τον αναγνώστη;
Αν ο αναγνώστης ταυτιστεί ή παρασυρθεί από τους ήρωες, τότε αναγνωρίζει πολλά τέτοια στοιχεία από τη ζωή γύρω του ή ακόμα και τη δική του.
Κυρία Μανιάτη, τι ρόλο έχει για σας η συγγραφή στη ζωή σας ;
Είναι ανάγκη έκφρασης. Όταν άρχισα να γράφω ένιωθα ελεύθερη. Έγραφα για μένα. Είχα 5 βιβλία τελειωμένα, όταν ο κ. Αβραμίδης πρότεινε να εκδοθούν. Το πρώτο που δοκιμάστηκε ήταν το τρίτο που γράφτηκε. Ακολούθησαν τα υπόλοιπα, σύμφωνα με την κρίση του εκδοτικού οίκου και όχι με τη σειρά γραφής.
Αν σας γινόταν πρόταση να μεταφερθεί ένα σας έργο στην οθόνη ποια θα ήταν η θέση σας;
Θα ήθελα να ενημερώνομαι για τις αλλαγές που απαιτεί η οθόνη σε ένα βιβλίο.

Προτού ξεκινήσετε να γράφετε, οι προτιμήσεις σας ως αναγνώστης στρέφονταν περισσότερο στην ελληνική ή ξένη βιβλιογραφία;
Άρχισα με Έλληνες συγγραφείς. Στα παιδικά μου χρόνια οι επιλογές ήταν οι ασύγκριτοι Καζαντζάκης, Καρκαβίτσας, Μυριβήλης, Θεοτόκης, προχώρησα με τα χρόνια στο Σικελιανό, Δασκαλάκη, Μπουκουβάλα... Αργότερα, στο Λονδίνο περιορίστηκα στους ξένους συγγραφείς και όταν ξαναγύρισα στην Ελλάδα είχαν αρχίσει να εμφανίζονται καινούριοι Έλληνες συγγραφείς. Θαυμάζω και σέβομαι αρκετούς από αυτούς και ορισμένους από τη νέα γενιά.
Όταν ολοκληρώνετε τη συγγραφή ενός μυθιστορήματος και το παραδίδετε στον εκδότη ποια είναι η πρώτη σας σκέψη;
Όταν ολοκληρώνω τη συγγραφή νιώθω αγαλλίαση, όταν το παραδίδω φόβο.
Θυμάστε πώς νιώσατε όταν είδατε στις προθήκες των βιβλιοπωλείων το πρώτο σας μυθιστόρημα;
Συστολή! Προσπαθούσα να κρυφτώ, να μην αναγνωριστώ και με συνδέσουν με το βιβλίο. Δεν θεωρούσα ότι έγραψα κάτι άξιο να διαβαστεί. Αυτό συνεχίστηκε και στο δεύτερο που είχε μεγάλη επιτυχία, "Η Κόρη του Φεγγαριού". Μπορώ να πω πως δεν ξεπέρασα ποτέ τη συστολή όταν βλέπω ένα βιβλίο μου στις προθήκες των βιβλιοπωλείων.
Μετά το «Κομμένα λουλούδια» ήρθε « Ο αόρατος δεσμός». Δυνατός δεσμός κορυφαίου αισθήματος θα μπορούσαμε να πούμε. Κοινή συντεταγμένη η σχέση μητέρας- παιδιού. Τυχαία αυτή η επιμονή;
Καθόλου! Με συναρπάζει αυτή η σχέση σε όλες της τις μορφές και τις παραλλαγές και, όπως προείπα, αστείρευτη πηγή έμπνευσης είναι η ίδια η ζωή γύρω μας. Δεν είναι καθόλου απλή αυτή η σχέση. Η διαφορά είναι ότι τα δυο βιβλία δεν γράφτηκαν το ένα μετά το άλλο, απλά εκδόθηκαν μ' αυτή τη σειρά. Το επόμενο που ελπίζω να εκδοθεί δεν αφορά αυτή τη σχέση. Το μεθεπόμενο όμως ναι, αλλά σε μια ασύλληπτη πραγματικότητα της σχέσης αυτής, καθόλου όμοιο, αλλά καθ' όλα πραγματικό και αρκετά συχνό στην κοινωνία.
Η απήχηση που θα έχει κάθε σας μυθιστόρημα στο αναγνωστικό κοινό διαφοροποιεί την προσωπική σας γνώμη για το έργο σας;
Όχι, απεναντίας όποτε ακούω διαφορετική άποψη από αναγνώστη δίνει πάντα αφορμή για συζήτηση και γόνιμο διάλογο.
Δώστε μας παρακαλώ, την εικόνα του εαυτού σας ως αναγνώστη πια, σε πέντε λέξεις μέσα.
Αρκεί μόνο μία; Επιλεκτική.
vamvouramar@gmail.com
www.marianthiv.blogspot.com