*Κόκκινα γιλέκα κυκλοφορούν μέσα στην παλιά δομή ταυτοποίησης και φιλοξενίας Μόριας, που έγινε στάχτη προ ημερών. Σύμφωνα με πληροφορίες, επιδίδονται σε εργασίες καθαρισμού. Σαν πυγολαμπίδες μέσα στα αποκαΐδια τριγυρίζουν. Απ' ό,τι μαθαίνουμε, όμως, δεν πρόκειται για υπαλλήλους συμβασιούχους που εκτελούν κάποια εργασία, αλλά για μέλη μη κυβερνητικών οργανώσεων, που εξακολουθούν να διαφεντεύουν. Και αναρωτιόμαστε μέχρι πού φτάνει η δικαιοδοσία των ξένων. Πώς επεμβαίνουν σε ξένες ιδιοκτησίες; Μέχρι ποιο σημείο διαχειρίζονται καταστάσεις και επεμβαίνουν στη ζωή των ντόπιων; Τι λένε οι τοπικοί άρχοντες;

Ποιους να ρωτήσουμε και ποιος θα πει την αλήθεια;

*Η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική και σωτήρια, σύμφωνα με τους ειδικούς. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία, οι πολίτες προσαρμόστηκαν, πειθάρχησαν ακούγοντας τη λογική, την γνώση και την επιστήμη. Υπάρχουν, όμως και ορισμένοι αντιρρησίες που δημιουργούν πρόβλημα με την αντίδρασή τους και την πεισματική τους στάση να μην χρησιμοποιούν το προστατευτικό αυτό μέτρο.

Και όταν τυγχάνει να είναι και γονείς, τότε το πρόβλημα μεγιστοποιείται. Γιατί εκτός από απείθαρχους γονείς, δημιουργούμε και απείθαρχα παιδιά, μελλοντικούς απείθαρχους πολίτες, έναντι των αρχών, των αποφάσεων, των κανόνων και των νόμων μιας ευνομούμενης κοινωνίας. Δεν είναι απίθανο δε, η στάση αυτή των γονιών, να αποτελέσει αιτία μπούλινγκ.

*Ενώ μέχρι τώρα βλέπαμε αποτσίγαρα στο δρόμο και στα πεζοδρόμια, στις πρασιές και στις ζαρντινιέρες πολυκατοικιών, τώρα το μάτι συναντά όλο μάσκες και γάντια. Πεταμένα εδώ και κει, όπου βολεύει τον καθέναν. Έτσι όμως, δημιουργείται εκτός από ένα περιβαλλοντικό θέμα, και θέμα αισθητικής, ένας σοβαρός υγειονομικός κίνδυνος. Δεν γίνεται από τη μια να προσπαθούμε με κόπο να τηρούμε όλα τα υγειονομικά μέτρα, προκειμένου να είμαστε υγιείς, ασφαλείς και να προστατεύουμε τις ευπαθείς ομάδες και από την άλλη να δημιουργούμε πιθανές εστίες μόλυνσης, επειδή ξεχάσαμε το σακουλάκι αποθήκευσης της μάσκας και  την πετάμε ασυναίσθητα, ή βαριόμαστε να ψάξουμε τον κάδο, και την αφήνουμε καθαρά την καρδία, χωρίς να σκεφτόμαστε τις συνέπειες.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»