*Δυστυχώς αν και πολλοί θέλουν να πιστεύουν ή τέλος πάντων αισιοδοξούν ότι τα Βατερά και η Βρίσα, θα αναδυθούν από τις στάχτες ή καλύτερα από τα συντρίμμια του εγκέλαδου του 2017, τα γεγονότα δείχνουν το εντελώς αντίθετο. Τα γκρεμίσματα εξακολουθούν να θυμίζουν τον τρόμο της φυσικής καταστροφής, που αν είσαι τυχερός το μόνο που σου επιτρέπει κατά την διάρκεια της, είναι να περιμένεις να δεις τι θα απομείνει.

Και μια και ζούμε στη Ελλάδα, όπου οι γραφειοκρατικές διαδικασίες είναι το ψωμοτύρι κυρίως του φτωχού και του ανήμπορου και όχι μόνο, ο χρόνος κυλά γρήγορα και αφήνει πίσω του την αδιαφορία και τ' αποτελέσματα αυτής. Έχουν χάσει τη διάθεση να ξαναστήσουν τα χωριά τους όσοι επλήγησαν, ενώ κάμπτεται το κουράγιο και η δύναμη. Γι' αυτό και πολλοί από τους πληγέντες, καθώς είναι υπερήλικες, δεν έχουν κληρονόμους ή όσοι έχουν, τα παιδιά τους δεν  δείχνουν καμιά διάθεση να μπουν στην διαδικασία της ανοικοδόμησης και της επιστροφής στα πάτρια ούτε και μετά την... συνταξιοδότησή τους!!! Γι' αυτό και ξεκίνησαν δειλά αλλά σταθερά διαδικασίες πώλησης. Τα πωλητήρια σφυρίζουν, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Αν και σε άλλες περιοχές γίνονται προσπάθειες ενίσχυσης της περιφέρειας, και ανάκτησης χαμένων εκτάσεων, στο νησί μας τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οι διάφορες καταστάσεις που ταλανίζουν τη Λέσβο τα τελευταία χρόνια, η υποβάθμιση του νησιού, καθώς έχει μετατραπεί σε προσφυγόπληκτο και έχει αποκτήσει την ταμπέλα της ντροπής ανά την οικουμένη, που έχει αγκιστρωθεί σε φήμες, σενάρια, επανάληψη και αναπαραγωγή εικόνων, έχουν κουράσει τον ντόπιο πληθυσμό που επιδίδεται σ' ένα πανικό πωλήσεων.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»