Το ότι είμαι ένας από εκείνους που πήγαν και ψήφισαν για την προσπάθεια ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς, ως ανάχωμα στην επέλαση του τσιπρικού λαϊκισμού, το γνωρίζουν οι αναγνώστες μου. Δεν κρύφτηκα. Διότι πάντοτε πίστευα στην καταλυτική σημασία της λειτουργίας, εντός του πολιτικού μας συστήματος, ενός ισχυρού μεσαίου πόλου. Έκτοτε, παρακολουθώ τις κινήσεις της κ. Γεννηματά, την οποία ομολογώ ότι δεν ψήφισα. Διότι, απλούστατα, δεν μου ενέπνευσε τίποτε. Και καθώς παρακολουθώ την «ηγετική» της σταδιοδρομία, με τον αντίκτυπο που έχει στην πορεία του ΚΙΝΑΛ, σε μια πορεία που είχε ως πρώτο σταθμό την αδυναμία όσμωσης με τα στελέχη του «Ποταμιού» και τελευταίο, για την ώρα, την αναγκαστική έξωση του Ευάγγελου Βενιζέλου, γυρίζουν διαρκώς και επιμόνως στο μυαλό μου οι στίχοι του Κωνσταντίνου Καβάφη. 

Είν' η προσπάθειές μας, των συφοριασμένων

είν' η προσπάθειές μας σαν των Τρώων.

Κομμάτι κατορθώνουμε κομμάτι

παίρνουμ' επάνω μας κι αρχίζουμε

νάχουμε θάρρος και καλές ελπίδες.

Μα πάντα κάτι βγαίνει και μας σταματά.

Πορεύεται η κ. Γεννηματά, μετά τις ευρωεκλογές, έχοντας καβαλήσει ένα φτερωτό άτι, περήφανη ως ...νικήτρια. Με το μεγάλο επιχείρημα ότι το ΚΙΝΑΛ αναδείχθηκε τρίτο κόμμα. Αλλά η αλήθεια δεν προσφέρεται για πανηγυρισμούς. Το 7,72% των εκλογέων που απέδωσε η προεκλογική της εκστρατεία, δεν συνιστά αύξηση, αλλά μείωση του ποσοστού της παράταξης, σε σχέση με τις ευρωεκλογές του 2014, όταν η «ΕΛΙΑ», το τότε σχήμα της Κεντροαριστεράς, πληρώνοντας το κόστος του συνεταιρισμού του ΠΑΣΟΚ με την Νέα Δημοκρατία, είχε αποσπάσει το 8,02 των ψήφων. Το ότι λοιπόν, το ΚΙΝΑΛ ήρθε τρίτο, δεν είναι επίτευγμα της κ. Γεννηματά. Είναι απλώς μια παταγώδης αποτυχία του Μιχαλολιάκου, αφού το ποσοστό των νεοφασιστών, από 9,39% το 2014, έπεσε τώρα στο 4,88%, μιας και οι μισοί από τους θιασώτες της ακροδεξιάς ρητορικής επέλεξαν τον Βελόπουλο, που είναι ασφαλώς πιο «μπαλκονάτος» από τον ...δυσλεξικό ηγέτη της «ΧΑ».

Αντί, όμως, η κ. Γεννηματά να πάρει το μήνυμα ότι δεν ...ζέστανε τις καρδιές των ψηφοφόρων, επισείει το «εγώ είμαι αρχηγός, εγώ αποφασίζω». Με γεια σας με χαρά σας κυρία. Αλλά μπορείτε να απαντήσετε στο ερώτημα, κάθε ανθρώπου με κοινό νου, αν σας περισσεύουν κοινοβουλευτικοί άνδρες με τις γνώσεις, την ευστροφία και την ρητορική δεινότητα του Βενιζέλου;

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr