Μετά την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην Λαμία, υπήρξε μια ...βαρυσήμαντη δήλωση. Ο πρόεδρος των ανά την Ελλάδα «Ρομά», άλλως πως αθιγγάνων, ή γύφτων, κ. Χαλιλόπουλος, δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι, ανταποκρινόμενος στην «απεύθυνση» του πρωθυπουργού, μετέφερε στην Λαμία, από την Ξάνθη, τριάντα τουριστικά λεωφορεία γεμάτα με ενθουσιώδεις ...ριζοσπάστες αριστερούς ομοφύλους του.

Στην Θεσσαλονίκη όμως, που είναι πιο κοντά στην Θράκη, η πυρετώδης κινητοποίηση του κ. Χαλίλογλου, ή Χαλιλόπουλου, απέδωσε περισσότερα ...φορτία. Τόσο ώστε, μαζί με τους επίσης κινητοποιούμενους από τον κομματικό μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ Αφρικανούς, Πακιστανούς κλπ, να προσδίδουν στην συγκέντρωση τέτοιο χρώμα, ώστε να μένει στους απληροφόρητους, που είδαν τις εικόνες, η απορία, «πώς μαύρισαν έτσι οι Θεσσαλονικείς, πριν ακόμη αρχίσουν τα μπάνια του λαού και οι ηλιοθεραπείες».

Κατόπιν αυτών, ήταν φυσικό να απευθύνει ο κ. Τσίπρας, στην ομιλία του, προς τον περιστασιακής συνθέσεως «λαό της Θεσσαλονίκης», ένα μεγάλο «ευχαριστώ», για την τόσο δυναμική κινητοποίηση των Ρομά, που εξασφάλισε μερικά τηλεοπτικά πλάνα με ενθουσιώδεις «Θεσσαλονικείς». Αν δεν υπήρχαν και αυτοί, θα ήταν πιο μίζερη η εικόνα, που έτσι και αλλιώς θύμιζε την πρακτική του «αραία-αραία, να φαινόμαστε καμιά σαρανταρέα».

Μετακινούμενοι οπαδοί κομμάτων, προς δημιουργία εντυπώσεων για το επιζητούμενο «μέγα πλήθος και μέγα πάθος» υπήρχαν πάντοτε. Αλλά τέτοια ξεφτίλα δεν ξανάγινε. Όσο για το συγκεκριμένο εκλογικό «σώμα», θα του θυμίσω την αφήγηση του αλησμόνητου συναδέλφου  Βίκτορα Νέτα. Που ήταν υποψήφιος, στην Κοζάνη, με την Ένωση Κέντρου, στις πρώτες εκλογές της μεταπολίτευσης. Και όταν τον ρωτούσαμε πώς και δεν εξελέγη, απαντούσε:

«Πίστεψα πολύ στο αξίωμα, ουδείς έχασε τάζοντας. Έφθασα να υπόσχομαι στους γύφτους της περιοχής, που έδιναν παραστάσεις με αλυσοδεμένα ζώα, ότι θα προωθήσω νόμο που θα τους επιτρέπει να χρησιμοποιούν τους ανελκυστήρες των πολυκατοικιών, για να ανεβαίνουν με τα ζώα τους. Επειδή οι διαχειριστές, τους το απαγόρευαν. Δεν ξέρω αν με ψήφισαν οι γύφτοι, αλλά με μαύρισαν όσοι νοικοκυραίοι το άκουσαν», κατέληγε γελώντας καλόκαρδα.

Το «ηθικόν δίδαγμα» είναι αυτονόητο. Με τα ταξίματα, μπορεί να κερδίσεις πολλά. Αλλά ελλοχεύει ο κίνδυνος να χάσεις περισσότερα. Ιδίως αν η πραγματικότητα αποδείξει τα ταξίματα κίβδηλα. Και είναι αυτό ακριβώς που ζούμε σήμερα.

Αυτά, πλην χωρίς κανένα φυλετικό μίσος για τους αθλίως χρησιμοποιούμενους. Η «γυφτιά» βαραίνει άλλους. 

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr