Με εντάσεις και διαφωνίες μεταξύ των συνηγόρων και της δικαστικής έδρας, για τον τρόπο που πρέπει να συνεχιστεί η διαδικασία, κύλησε η χθεσινή ημέρα της δίκης για το μεγάλο σκάνδαλο της Συνεταιριστικής Τράπεζας Λέσβου - Λήμνου.

Η δίκη που ξεκίνησε ουσιαστικά τον περασμένο Δεκέμβριο, συνεχίστηκε τη Δευτέρα, με την κατάθεση του Διευθυντή και σημερινού υπεύθυνου εκκαθάρισης της Συνεταιριστικής Τράπεζας Λέσβου - Λήμνου Παναγιώτη Τριανταφύλλου. Το δικαστήριο τη Δευτέρα διέκοψε στις 5 το απόγευμα, μετά την ολοκλήρωση της εξέτασης του μάρτυρα από όλους τους συνηγόρους, υπεράσπισης και πολιτικής αγωγής.

Χθες η δίκη συνεχίστηκε με την εξέταση του μάρτυρα Μιχάλη Βουργουτζή, ο οποίος την επίμαχη περίοδο από το 2004 έως τον Φεβρουάριο του 2005 που αποχώρησε από την Τράπεζα, ήταν υποδιευθυντής και υπεύθυνος κυρίως για ζητήματα καταθέσεων, ενώ όπως επισήμανε σε όλους τους τόνους, δεν εμπλεκόταν πουθενά σε ότι αφορά τις χορηγήσεις και τα δάνεια, τα οποία χειριζόταν ο διευθυντής της Τράπεζας.

Στην κατάθεσή του ο Μ. Βουργουτζής επισήμανε μεταξύ άλλων, ότι ο ίδιος δεν είχε εικόνα για το τμήμα των χορηγήσεων, ούτε και μπορούσε να γνωρίζει τα ζητήματα που σχετίζονται με την κάλυψη των επιταγών από ίδια κεφάλαια της τράπεζας. Όπως επισήμανε, δεν συζητούσε ποτέ με το διευθυντή ή με άλλα στελέχη της τράπεζας, θέματα που αφορούσαν στα δάνεια και ότι ο ίδιος ασχολείτο με τα καθήκοντα που του είχαν ανατεθεί.

Στη συνέχεια, όπως σημείωσε, τον Αύγουστο του 2004 πληροφορήθηκε (όπως και όλα τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου) την περίφημη επιστολή του εσωτερικού ελεγκτή και το περιεχόμενό της, το οποίο αναφερόταν αναλυτικά στο ζήτημα της κάλυψης επιταγών μεγάλων χρηματικών ποσών για συγκεκριμένο αριθμό επιχειρηματιών, που ήταν και πελάτες της τράπεζας. Πρώτο στη λίστα ήταν το όνομα του συγκεκριμένου επιχειρηματία που είχε επιχείρηση με έδρα τις Αχαρνές και για τον οποίο καλύφθηκαν πολύ μεγάλα ποσά σε ακάλυπτες επιταγές.

Όπως επισήμανε ο Μ. Βουργουτζής, όλη αυτή η ιστορία τον ανησύχησε ιδιαίτερα, αφού ο ίδιος, κατά τους ισχυρισμούς του, ενδιαφερόταν για τα συμφέροντα της τράπεζας, την οποία υπηρετούσε με ζήλο και προσήλωση. Ζήτησε τότε από το αρμόδιο τμήμα να του χορηγήσουν όλες τις καρτέλες με τα απαραίτητα στοιχεία, παρά το γεγονός ότι δεν είχε καμία αρμοδιότητα να το κάνει.

Στη συνέχεια και αφού μελέτησε τα στοιχεία, συνέταξε στις 22 Νοεμβρίου του 2004 συγκεκριμένη επιστολή, η οποία έφτασε στα χέρια του προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου τρεις μέρες αργότερα και στην οποία κατέθετε τις απόψεις και τις ανησυχίες του για τα τεκταινόμενα. Η επιστολή αυτή αναγνώστηκε στις 18 Δεκεμβρίου στη συνεδρίαση 77 και έγινε σχετική συζήτηση.

Στο σημείο αυτό, προέκυψε διαφωνία μεταξύ του μάρτυρα και ενός από τους συνηγόρους, για το αν κλήθηκε να συμμετάσχει στη συγκεκριμένη συνεδρίαση ή όχι.

Στα πρακτικά της συνεδρίασης αναγράφεται ότι ο πρόεδρος του Δ.Σ. ανέφερε στα μέλη ότι αναζητούσε τον Μ. Βουργουτζή επί δέκα ημέρες, ωστόσο δεν στάθηκε δυνατόν να τον εντοπίσει. Ο Μ. Βουργουτζής από την πλευρά του, επισήμανε ότι στην εν λόγω συνεδρίαση, δεν κλήθηκε ποτέ.

Ο ίδιος τόνισε ότι παρέμεινε στην τράπεζα έως το Φεβρουάριο του 2005. Οι λόγοι της παραίτησής του, σύμφωνα με την κατάθεσή του,   σχετίζονταν από τη μία πλευρά με την κατάσταση που επικρατούσε στην τράπεζα και από την άλλη με μία εξαιρετικά δελεαστική επαγγελματική πρόταση που δέχθηκε από άλλο τραπεζικό οργανισμό.

Στη διάρκεια της εξέτασης του μάρτυρα, προέκυψε ότι είχαν προηγηθεί συναντήσεις ή συνάντηση, στην οποία συμμετείχε ο πρόεδρος της εταιρείας, ο Μ. Βουργουτζής και ο διευθυντής της τράπεζας. Ακολούθησαν και άλλες τριμερείς ή διμερείς συναντήσεις με διευθυντή πρόεδρο κ.λπ., στις οποίες, όμως, δεν συμμετείχε ο υποδιευθυντής λόγω οικογενειακών προβλημάτων που αντιμετώπιζε εκείνο το διάστημα.

Διεφάνη και το αποδέχθηκε άλλωστε, απαντώντας σε ερωτήσεις δικηγόρων και ο ίδιος ο υποδιευθυντής, ότι επιθυμούσε να πάρει τη θέση του διευθυντή, μετά την αποκάλυψη των σκανδάλων και να στηρίξει ο ίδιος την τράπεζα, ώστε να ξεπεράσει τα προβλήματά της. Όπως είπε, είχε την εμπειρία να το κάνει, ωστόσο δεν του δόθηκε η δυνατότητα.

Ο Μ. Βουργουτζής, κράτησε απόσταση ασφαλείας, όταν ερωτήθη για το αν θεωρεί ότι υπάρχουν ευθύνες στο Διοικητικό Συμβούλιο και για το αν γνώριζαν το ζήτημα της κάλυψης των επιταγών. Επισήμανε ότι δεν γνωρίζει τι γινόταν στις συνεδριάσεις, αφού ο ίδιος δεν συμμετείχε, αλλά ακόμη και αν ήταν παρών σε κάποιο από αυτά για δικά του θέματα, όταν ερχόταν η ώρα συζήτησης για τις χορηγήσεις, είτε αποχωρούσε από μόνος του, είτε τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του το ζητούσαν. Τόνισε δε, ότι ο καθένας ανάλογα με την κρίση του και με τις γνώσεις του, μπορούσε να αποδεχθεί ή να μην αποδεχθεί τις διαβεβαιώσεις του διευθυντή ότι δεν υπήρχε πρόβλημα.

Αναφερόμενος στο θέμα της κάλυψης των επιταγών, ο Μ. Βουργουτζής τόνισε ότι αυτή η μέθοδος δεν ήταν συνήθης τραπεζική τακτική, αλλά πρόσθεσε ότι τίποτα απ' όσα γινόταν στη Συνεταιριστική Τράπεζα δεν συνηθιζόταν στις υπόλοιπες εμπορικές τράπεζες. Όπως είπε, η Συνεταιριστική Τράπεζα είχε δικούς της, πιο χαλαρούς ρυθμούς αντιμετώπισης ορισμένων ζητημάτων, με κύριο στόχο την προσέλκυση πελατών, δίνοντας εξαιρετικά υψηλό επιτόκιο καταθέσεων περίπου 9%, σε σχέση με τις υπόλοιπες τράπεζες  που εκείνη την περίοδο έδιναν επιτόκιο 3%.

Μ. Χατζηγεωργίου

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»