Τις ημέρες εκείνες, τα φώτα της δημοσιότητας είχαν στραφεί στη μαρτυρική κοινότητα, την οποία επισκέπτονταν επί πολλές εβδομάδες στρατιές επιστημόνων, σεισμολόγων και γεωλόγων, καθώς και πολιτικοί απ' όλα τα κόμματα, προκειμένου να αξιολογήσουν την κατάσταση και να μοιράσουν υποσχέσεις.

Σε κάθε περίπτωση, κατά τη διάρκεια των δύο ετών που ακολούθησαν της μεγάλης καταστροφής, θα ήταν λογικό να είχαν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες της κατεδάφισης των κόκκινων σπιτιών και να είχε ξεκινήσει η ανοικοδόμηση του χωριού.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του συλλόγου σεισμοπαθών Βρίσας Νίκο Γκουγκούλιο, η κατεδάφιση των κόκκινων σπιτιών δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη, απομένουν περίπου 70 κτίρια, ενώ σε φάση ανοικοδόμησης βρίσκονται μόλις δύο σπίτια.

«Δεν θα μπορούσαμε να πούμε ότι η πολιτεία μας άφησε στη μοίρα μας ή ότι δεν λάβαμε αποζημιώσεις ή επίδομα ενοικίου ή ό,τι προέβλεπε το ΦΕΚ που εκδόθηκε για το σκοπό αυτό.

ΤΑ ΕΜΠΟΔΙΑ

Το πρόβλημα που καθυστερεί τις εξελίξεις και κυρίως την  ανοικοδόμηση του χωριού, που είναι και το ζητούμενο για τους κατοίκους της Βρίσας, είναι η γραφειοκρατία σε όλα τα επίπεδα.

Είχαμε επισημάνει πριν από μερικούς μήνες, ότι ένα από τα κύρια προβλήματα είναι οι καθυστερήσεις στην έγκριση της άδειας που απαιτείται από την Επιτροπή Αρχιτεκτονικής Λέσβου, λόγω του ότι η Βρίσα είναι χαρακτηρισμένη ως παραδοσιακός οικισμός.

Γνωρίζω καλά, ότι δεκάδες συντοπίτες μου έχουν κινήσει τις διαδικασίες για την ανέγερση των σπιτιών τους, η υπόθεση, όμως, έχει κολλήσει στην Επιτροπή Αρχιτεκτονικής, που έχει τεράστιο φόρτο εργασίας. Από την Επιτροπή αυτή, περνούν οι αιτήσεις και αδειοδοτήσεις από ολόκληρη τη Λέσβο και τη Λήμνο, σημαντικά και ασήμαντα ζητήματα. Πολλές φορές περνούν ακόμη και τρεις μήνες έως την εξέταση των αιτήσεων και των αδειοδοτήσεων. Αν δε η Επιτροπή κρίνει ότι χρειάζεται να γίνει κάποια τροποποίηση, τότε η κατάσταση είναι ακόμη πιο χρονοβόρα, γιατί θα πρέπει να συμπληρωθεί ο φάκελος και να επιστρέψει για επανεξέταση.

Εντωμεταξύ, παραμένουν σε εκκρεμότητα περίπου 70 σπίτια, που δεν έχουν ακόμη κατεδαφιστεί. Σε πολλές από αυτές τις περιπτώσεις, το πρόβλημα εντοπίζεται στο ιδιοκτησιακό καθεστώς και στους τίτλους ιδιοκτησίας. Πολλοί από τους συντοπίτες μας, έμεναν μεν στα σπίτια που είχαν κληρονομήσει από τους γονείς και τους παππούδες τους, ωστόσο το ιδιοκτησιακό καθεστώς δεν ήταν ξεκάθαρο. Σε άλλες περιπτώσεις, μπορεί ο ιδιοκτήτης να έμενε κανονικά στο σπίτι, στο συμβόλαιο, όμως, να εμφανίζεται ότι υπάρχει συνιδιοκτήτης κατά 20%, που, όμως, ζει στο εξωτερικό. Καταστάσεις που απαιτούν χρόνο για να ξεκαθαρίσουν, ώστε ο ενδιαφερόμενος να προχωρήσει σε κατεδάφιση του σπιτιού του.

Το τρίτο μεγάλο κεφάλαιο είναι τα «κίτρινα σπίτια» που ακόμη παραμένουν στην ίδια κατάσταση, χωρίς να έχουν προχωρήσει οι εργασίες αποκατάστασης. Το σχετικό ΦΕΚ για τα κίτρινα σπίτια ανάλογα με τη ζημιά που έχει υποστεί το καθένα, προβλέπει περίπου 460 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο, μέγιστο ποσό αποζημίωσης. Η πρόβλεψη που υπήρχε για αυτά ήταν να ολοκληρωθεί σε πρώτη φάση η κατεδάφιση των κόκκινων σπιτιών και στη συνέχεια να προχωρήσει η επισκευή των κίτρινων σπιτιών. Πολλοί εκ των οποίων τα σπίτια τους έχουν χαρακτηριστεί κίτρινα και έχουν υποστεί πολύ μεγάλες ζημιές, καταβάλλουν προσπάθεια χαρακτηρισμού τους ως κόκκινα, θεωρώντας ότι είναι καλύτερη λύση η κατεδάφιση και ανέγερση εκ θεμελίων.

Και στην περίπτωση των κίτρινων σπιτιών υπάρχει μεγάλη λίστα αναμονής στην Επιτροπή Αρχιτεκτονικής για τις σχετικές αδειοδοτήσεις».                             Μ. Χατζηγεωργίου

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»