Ανασχηματισμού πραγματοποιηθέντος και τα περιθώρια για σαρωτικές εποικοδομητικές αλλαγές περιορίζονται, εξαιρουμένης βέβαια, της ανάληψης πόστων από γυναίκες που καλούνται να βγάλουν τα κάστανα από την φωτιά, στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και αλλού. Το ζητούμενο βέβαια, δεν είναι τόσο το ότι οι γυναίκες καταλαμβάνουν κομβικές θέσεις, αλλά το γεγονός ότι από τις θέσεις αυτές καλούνται να αποδείξουν πως και πιο διορατικές είναι και πιο ελαστικές.

Καμαρώνει λοιπόν, το θηλυκό στοιχείο, επειδή η ισότητα φαίνεται τάχα και στα υπουργικά πόστα και όχι στο τι πρεσβεύει από κοινωνικο-πολιτικής απόψεως ο καθείς ή η καθεμία ξεχωριστά. Η κυβέρνηση προσπαθεί να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου κάνοντας το ντεμαράζ, με το αποφασιστικό άνοιγμα προς τα δεξιά, αλλά και το ΠΑΣΟΚ και μην αποκλείει κανείς στο αμέσως προσεχές διάστημα να δούμε και άλλες παρόμοιες πολιτικές αλχημείες ή μεταγραφές. Το πρόβλημα είναι σαφώς πολιτικό και καθώς οι ιδεολογίες έχουν πεθάνει, τα δεδομένα έχουν αλλάξει άρδην.

Το ζήτημα πάντως, είναι πώς τα εκλαμβάνει αυτά ο μέσος πολίτης, τι γνώμη έχει και σε τι συνηγορεί, καθώς οι ενστάσεις είναι ούτως ή άλλως πολλές. Το να αλλάζει κανείς έτσι αγόγγυστα πολιτικό στρατόπεδο, είναι κάτι που συμβαίνει έντονα τις τελευταίες δύο δεκαετίες στην Ελλάδα. Η απόκτηση πολιτικού πόστου και η διεκδίκηση περγαμηνών σε νεαρή ηλικία, από την άλλη, προκαλεί αναστάτωση σε αρκετούς νέους, που από αφισοκολλητές μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, μπορούν να διεκδικήσουν με αξιώσεις ακόμη και υπουργικά πόστα. Μαθαίνουν πολύ γρήγορα να ασκούν εξουσία και να βρίσκονται από την μια στιγμή στην άλλη, στο κέντρο της επικαιρότητας. Το όλο θέμα δημιουργεί νέα δεδομένα και καταστάσεις.

Η πείρα στην πολιτική, το χαρακηριστικό γνώρισμα παλαιότερων εποχών, αντικαθίσταται από την τάση να ανεβαίνει κανείς τα σκαλιά της ιεραρχίας, χωρίς να έχει ούτε καν τα απαιτούμενα προσόντα, ούτε βέβαια και να λογοδοτεί για τις πιθανές μελλοντικές εν θερμώ -λόγω ηλικίας- πολιτικές αποφάσεις. Άλλαξαν λοιπόν, τα πράγματα στο πολιτικό και κοινοβουλευτικό πεδίο. Το ηθικό δίδαγμα είναι ένα και μοναδικό: Αν έχετε οράματα, γραφτείτε από νωρίς στα κόμματα και ποιος ξέρει, κάποια μέρα ίσως γίνετε και πρωθυπουργός.

Την ίδια στιγμή, τα «τζάκια» δεν εκλείπουν, ενώ οι γνωριμίες δημιουργούν ακλόνητες πολιτικές φιλίες με το αζημίωτο. Είδαμε τι έγινε και στον τελευταίο ανασχηματισμό. Καμαρώσαμε τις αλλαγές σε υπουργούς και υφυπουργούς. Απομένει να δούμε πώς θα λειτουργήσει αυτό το ετερόκλητο σχήμα από ευρωπαϊστές αριστερούς, φιλελεύθερους, δεξιούς εθνικιστές, «συντρόφους» από το ΠΑΣΟΚ και άλλα τινά. Το άνοιγμα έχει ήδη γίνει. Παρά την αποδοκιμασία από το Κίνημα Αλλαγής, το φλερτ δεν είναι μακριά. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς μεταγραφές και συμμαχίες. Για τον λόγο αυτό, θα δείτε να συμβαίνουν και άλλα ευτράπελα.

Η ΝΔ δεν θα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια, έχει πεδίο δόξης λαμπρό στο να αντλήσει από την κεντρώα και σοσιαλιστική δεξαμενή. Το περίεργο είναι βέβαια, ότι ακόμη κόμματα τύπου Ένωσης Κεντρώων, ορέγονται και άλλες κοινοβουλευτικές θέσεις. Αλλά αυτό το φαινόμενο, όπως και η συνεχής πριμοδότηση της Χρυσής Αυγής, είναι δουλειά άλλων ειδικοτήτων.

Μένει μόνο το άρωμα μιας εποχής που βρίθει από παντογνώστες, από ειδικούς στα πολιτικά δρώμενα, από πνευματικούς που σπεύδουν να πάρουν μερίδιο από την εκάστοτε εξουσία και από ειδήμονες στα προεκλογικά γκάλοπ και την πρόθεση ψήφου. Μένει η γεύση μίας περιόδου, όπου το να έχει κανείς λιγότερη δράση και λόγο, υπακούοντας παράλληλα στα κελεύσματα των ανωτέρων, μετρά πόντους για την επαγγελματική του εξέλιξη.

Εποχές που αναδεικνύουν την ισότητα των δύο φύλων από την ανάληψη πολιτικών θέσεων και πόστων, την ίδια στιγμή που ενώ η νεολαία βυθίζεται στην ανεργία, προσφέρονται μοντέλα απομίμησης, με νεαρούς υπουργούς και γενικούς γραμματείς να φιγουράρουν στα πρωτοσέλιδα. Εποχές όπου το να προβάλλει κανείς τις γνώσεις και την Παιδεία του, είναι σα να σκάβει τον λάκκο του.