Τρέχουν και δεν φτάνουν στην  κυβέρνηση και την αντιπολίτευση και με αφορμή της ΔΕΘ προβαίνουν σε πομπώδεις δηλώσεις για τα εισοδήματα των πολιτών, την ματαίωση των περικοπών και τα υποτιθέμενα καλύτερα προγράμματα υποστήριξης των πολιτών μετά την μακρόχρονη λαίλαπα.

«Η κυβέρνηση έχει ως βασικό στόχο, μετά την έξοδο από τα μνημόνια, να δημιουργήσει ένα κύκλο επενδύσεων και να τονώσει την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας βάζοντας στο επίκεντρο την εργασία και την κοινωνική στήριξη και ελάφρυνση κατηγοριών οι οποίες επιβαρύνθηκαν δυσανάλογα από την κρίση», τονίζει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δημήτρης Τζανακόπουλος. «Δεν έχω το ίδιο πρόγραμμα με τον κ. Τσίπρα», υπογραμμίζει, από την άλλη, ο αρχηγός της ΝΔ. «Θέλουμε να μειώσουμε φόρους και εισφορές και να μειώσουμε το κράτος. Ο κ. Τσίπρας θέλει να αυξήσει το κράτος», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης, προσθέτοντας ότι στόχος είναι η ανάπτυξη 4% και η δημιουργία 700.000 νέων θέσεων εργασίας μέσα στην επόμενη πενταετία!

Πολλές θέσεις εργασίας λοιπόν, ακύρωση περικοπών, περιορισμός της φορολογίας, αυτές είναι μερικές από τις υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ λίγο καιρό πριν την διεξαγωγή των εκλογών, που αναμένεται να παρουσιάσουν ενδιαφέρον από την πλευρά της διαφοράς μεταξύ των δύο κομμάτων εξουσίας. Το λέω αυτό γιατί η διαφορά, σύμφωνα με τελευταίο γκάλοπ που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα των Συντακτών, έχει πέσει στις 5,5 ποσοστιαίες μονάδες, κάτι που δημιουργεί αισιοδοξία στο κυβερνητικό στρατόπεδο ότι η διαφορά αυτή θα ψαλιδιστεί περαιτέρω μέχρι την διεξαγωγή των εκλογών.

Πέρα όμως από τα προεκλογικά παιχνίδια, υπάρχει και η πραγματικότητα που είναι ζοφερή. Η ανεργία ναι μεν πέφτει, όμως οι νέοι ειδικά εξακολουθούν να μεταναστεύουν στο εξωτερικό για τον απλό λόγο ότι εκεί έχουν περισσότερες πιθανότητες να βρουν μια αξιοπρεπή εργασία και να αμειφθούν αξιοπρεπώς. Οι δουλειές των 200 300 ευρώ στην Ελλάδα της δυστυχίας δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τις στοιχειώδης ανάγκες τους.

Ποιες θέσεις εργασίας άραγε και δη χιλιάδες θα δημιουργήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός; Που θα βρεθούν τα κονδύλια υποστήριξης ή τα αντίστοιχα προγράμματα όταν το μόνο που διαπιστώνει κανείς είναι ελεεινές εργασιακές συνθήκες και μισθοί πείνας; Έτσι παρουσιάζουν με ευκολία πτώση του ποσοστού ανεργίας, κατουσίαν όμως ο κοινωνικός ιστός συνεχίζει να βρίσκεται σε παρατεταμένη κρίση, καθώς ούτε καλοπληρωμένες είναι οι όποιες θέσεις εργασίας, ούτε ενδιαφέρον υπάρχει στο να δουλεύει κανείς με εξαντλητικά ωράρια για 300 ευρώ.

Και να μην ξεχνάμε ότι την στιγμή που συμβαίνουν όλα αυτά, η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι μια από τις πιο ακριβές χώρες σε όλα τα επίπεδα. Αλλά οι κομματικοί σχεδιασμοί δεν τα λαμβάνουν όλα αυτά υπόψιν τους. Στόχος είναι και παραμένει να φανεί προς τα έξω ανάπτυξη, έστω και αν αυτή στην πραγματικότητα είναι πλασματική. Με λίγα λόγια, τα κόμματα κάνουν την δουλειά τους, και οι πολίτες συνεχίζουν να υποφέρουν.

Δεν έχει κανένα νόημα λοιπόν να παρουσιάζονται με πανηγυρικό τρόπο αριθμοί ή στόχοι που έχουν επιτευχθεί, όταν στόχος της τρόικα, για παράδειγμα, ήταν η συρρίκνωση του εισοδήματος των νοικοκυριών, ένας στόχος που έχει ήδη εδώ και καιρό επιτευχθεί.  

Ακούσαμε για μια άλλη μια φορά πολλές υποσχέσεις στην ΔΕΘ, όπως συμβαίνει παραδοσιακά τα τελευταία χρόνια όπου πολλοί στην κυριολεξία  κρέμονται από τα χείλη των αρχηγών των κομμάτων. Τίποτε όμως δεν έχει αλλάξει ούτε στην νοοτροπία ούτε στην τακτική. Απλά βγαίνουν στην δημοσιότητα οι κομματικές  μπροσούρες, με μόνο στόχο το καταλάγιασμα των διαμαρτυριών.

«Ο επόμενος χρόνος θα πάει καλύτερα», λένε και όσο το λένε, το πιστεύουν και οι ίδιοι.  Εναλλακτικές λύσεις δεν υπάρχουν από το να ριχθεί για μια ακόμη φορά μια ακόμη άχρηστη ψήφος. Για να μπορούν τα κόμματα να υπόσχονται πως φτάσαμε στο τέλος της κρίσης και πως τα βάσανα πέρασαν. Η ύψιστη κοροϊδία και ο απόλυτος  εμπαιγμός.