*Τις τελευταίες ημέρες παρατηρείται το αδιαχώρητο στα γραφεία της ΔΕΗ. Η μάνα χάνει το παιδί και το παιδί τη μάνα. Ουρές ατελείωτες από πολίτες- πελάτες της δημόσιας επιχείρησης ηλεκτρισμού που στέκουν υπομονετικά, προκειμένου να διεκπεραιώσουν διάφορες υποχρεώσεις. Όμως το γεγονός ότι εξυπηρετούνται εντελώς διαφορετικά αιτήματα και εξετάζονται ξεχωριστά και άσχετα θέματα, είναι λογικό ν' αναλαμβάνει για κάθε περίπτωση και άλλος υπάλληλος. Όλοι όμως  έχουμε επισκεφτεί έστω για μια φορά τα γραφεία και έχουμε εικόνα του μεγέθους, της έκτασης τους. Είναι λοιπόν λογικό κι επόμενο, οι ουρές για τις διάφορες θεματικές να γίνονται ένας αχταρμάς, ο ένας να μπερδεύεται στα πόδια του άλλου, να χάνεται η σειρά, και πολλοί να μην εξυπηρετούνται γιατί απευθύνθηκαν τελικά σε λάθος υπάλληλο. Μέσα στα πόδια εκείνου που θέλει να κάνει διακανονισμό, μπερδεύεται και ο φοιτητής που θέλει να κάνει μεταβίβαση τον αριθμό του μετρητή του σπιτιού που νοίκιασε για τις σπουδές του και που τελικά πήγε με λειψά χαρτιά, αφού δεν είχε την αποδοχή. Αυτός που θέλει να πληρώσει τον λογαριασμό του, ανακατεύεται με τους άλλους που είναι πνιγμένοι και μπερδεμένοι με τα χαρτιά και τα δικαιολογητικά που απαιτούνται για την χορήγηση και διατήρηση του αγροτικού τιμολογίου  για τις υφιστάμενες ή ήδη ηλεκτροδοτημένες αρδευτικές εκμεταλλεύσεις 

Μια ταμπελίτσα ευκρινής για κάθε περίπτωση πίσω και μπροστά από κάθε υπάλληλο ίσως βοηθούσε την κατάσταση.

Και ας μην ξεχνάμε ότι ο καλός ο λόγος βγάζει το φίδι από την τρύπα. Το να κάνεις πνεύμα και να ειρωνεύεσαι σε μια τέτοια τεταμένη κατάσταση δεν διευκολύνει. Μόνο προβλήματα δημιουργεί εκνευρισμό και ένταση.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»