Να το χαιρόμαστε το νέο μας υπουργικό συμβούλιο. Μπορεί τα οικονομικά μας να είναι τα χειρότερα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το κατά κεφαλήν εισόδημα να έχει μειωθεί δραματικώς στα χρόνια της κρίσης, αλλά από υπουργούς ...να φάνε και οι κότες. Εδώ το υψηλότερο κατά κεφαλήν ...χαρτοφυλάκιο. Έχουμε πανευρωπαϊκώς, ενδεχομένως δε και παγκοσμίως, την πλέον ...ευτραφή κυβέρνηση. Πενήντα τρεις καρέκλες, περιλαμβανομένων εκείνων του πρωθυπουργού και του αντιπροέδρου της κυβέρνησης. 

Για να καταλάβουμε το γελοίον του πράγματος, αρκεί να κάνουμε μια σύγκριση με ό,τι συμβαίνει στις οικονομικώς ισχυρότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Χώρες που έχουν και πολλαπλάσιο πληθυσμό από τον δικό μας. Από τετραπλάσιο και άνω. Ιδού λοιπόν, τι λένε τα στοιχεία:

*** Η Γερμανία, η οικονομική «ατμομηχανή της Ευρώπης», έχει μόλις 15 υπουργούς.

*** Στην Ισπανία, τα υπουργικά χαρτοφυλάκια είναι μόνον 17, με την πρωτοτυπία ότι, στην κυβέρνηση Σάντσεθ τα 11 τα κρατούν γυναίκες υπουργοί.

*** Η Γαλλία και η Βρετανία διαθέτουν από 18 υπουργούς. Σημειώστε μάλιστα, πως στην κυβέρνηση Μακρόν υπάρχουν όλοι κι όλοι μόνον τέσσερις υφυπουργοί, ενώ εμείς διαθέτουμε 17, ζωή να έχουν.

*** Στην Ιταλία, με κυβέρνηση συνασπισμού τριών κομμάτων, υπάρχουν 19 υπουργοί. 

Τώρα, ως προς τα πρόσωπα, τι να πει κανείς; Σκέπτομαι μόνον εκείνο το ταλαίπωρο υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, που αλλάζει για τέταρτη φορά υπουργό. Με την εξαιρετική τύχη να του πέφτει τώρα ένας Κουβέλης. Και την ...τιμητική αποστρατεία του Κουρουμπλή, αφού έλυσε τα προβλήματα τριών υπουργείων, από τα οποία πέρασε. Όσο για τον Κοντονή, με το πολλά βαρύ και επιθετικό ύφος, θα έχει χρόνο να σκεφθεί, τι πήγε στραβά στην αποφυλάκιση του Φλώρου.

Δεν μπορεί να σας διαφεύγει βεβαίως, ότι η νέα κυβέρνηση είναι ενισχυμένη με εκείνο που διαφήμιζε άλλοτε γνωστό απορρυπαντικό: «Με δυναμικούς μπλε και πράσινους κόκκους». Ε, με μια γαλάζια Παπακώστα και μια πράσινη Μαριλίζα, δεν μπορεί παρά να «πετάει» το νέο κυβερνητικό παχύδερμο.

Μη νομίζετε, όμως, ότι τελειώσαμε. Δεν θα εκπλαγώ καθόλου αν επινοηθεί και κάποια καινούργια υπουργική καρέκλα, για να βολευτεί και κάποιος ακόμη από αυτούς που πιστοποιούν το «άνοιγμα στις προοδευτικές δημοκρατικές δυνάμεις». Κανένας Ραγκούσης ας πούμε. Αν δεν χωρά άλλη καρέκλα στην αίθουσα του υπουργικού συμβουλίου, δεν χάλασε ο κόσμος. Υπάρχουν και τα σκαμνάκια.

 Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr