«Πού είναι τα πυροσβεστικά αεροπλάνα, πού είναι τα ελικόπτερα;» κραυγάζουν συνήθως οι πολίτες την ώρα που οι πυρκαγιές απειλούν τις ζωές και τις περιουσίες τους. Θα νόμιζε κανείς ότι ενδεχομένως υστερούμε σε τέτοιου είδους βαρύ εξοπλισμό αντιμετώπισης της φωτιάς. Αλλά η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική.

Τον Ιούνιο του 2015, ο πρώην υπαρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος, αντιστράτηγος ε.α. Ανδριανός Γκουρμπάτσης, δημοσίευσε μια μελέτη με τον τίτλο «Το κόστος της δασοπυρόσβεσης στην Ελλάδα». Μια μελέτη που εξέταζε αναλυτικώς τα όσα έχουν συμβεί στην περίοδο 1981-2014. Δείτε λοιπόν κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία:

*** Μετά το 2007 και τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Ηλεία, η χώρα μας διαθέτει τον μεγαλύτερο στόλο σε μέσα αεροπυρόσβεσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο στόλος πυροσβεστικών αεροσκαφών και ελικοπτέρων (ιδιόκτητων και μισθωμένων) έχει καταγράψει συνολική μεταφορική ικανότητα νερού 220 τόνων ανά ώρα, όταν πολύ μεγαλύτερες ευρωπαϊκές χώρες υστερούν. Η Γαλλία διαθέτει μεταφορική ικανότητα 180 τόνων ανά ώρα και  η Ισπανία 120.

*** Διαθέτουμε αρκετά μεγάλο αριθμό πυροσβεστών, μονίμων και πενταετούς θητείας.  Μεγαλύτερο ακόμα και από χώρες όπως οι ΗΠΑ. Ειδικότερα, στην Ελλάδα αντιστοιχούν 115 πυροσβέστες ανά 100.000 κατοίκους τη στιγμή που στις ΗΠΑ ο αντίστοιχος αριθμός είναι 109, στη Γαλλία αντιστοιχούν 80, στη Μεγάλη Βρετανία 65, στη Γερμανία 54, στην Ιταλία 48, στην Πορτογαλία και στην Αυστρία 31.
*** Η μελέτη αυτή απέδειξε ότι κάθε Έλληνας πληρώνει 22 ευρώ τον χρόνο για δασοπυρόσβεση όταν ο Αμερικανός πολίτης πληρώνει για τις ίδιες υπηρεσίες 4,5 και ο Καναδός στη χώρα με τη μεγαλύτερη δασική κάλυψη στον κόσμο 20 ευρώ. Η συνολική κρατική δαπάνη σε ετήσια βάση για τη δασοπροστασία ανέρχεται στην Ελλάδα σε 357 εκατ. ευρώ, ένα ποσό που αναλύεται σε 127 εκατ. ευρώ για πρόληψη και 230 εκατ. ευρώ για καταστολή των πυρκαγιών.

Τι δείχνουν όλα αυτά; Ότι οι πολιτικές μας ηγεσίες, μετά από κάθε καταστροφή, προσπαθούν να εξευμενίσουν τους πολίτες προχωρώντας σε νέες αγορές εξοπλισμού ή και σε νέες προσλήψεις προσωπικού που δεν ανατρέπουν βεβαίως το γεγονός ότι στην Ελλάδα η μέση καμένη έκταση ανά πυρκαγιά, είναι τριπλάσια της αντίστοιχης καμένης έκτασης στην Ισπανία, στην Πορτογαλία και στη Γαλλία.

Λειτουργούμε μονίμως ως επιμηθείς. Κυνηγάμε το κακό στο κατόπι του. Ενώ μας διαφεύγει η σοβαρή πολιτική της πρόληψης.

 

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

www.massavetas.gr