Από δω το πάνε, από εκεί το φέρνουν και δεν διστάζουν  να επιχειρηματολογούν, ώστε στο τέλος, αυτό που θα έχεις να θυμάσαι να είναι μια ακόμη κυβέρνηση που δένει στον πάσαλο τους πολίτες, χωρίς να τους αφήνει κανένα περιθώριο διαφυγής από τούτο τον παράλογο, όσο και ανεξιχνίαστο κόσμο. Θα πουν και άλλα πολλά, θα αποκαλύψουν τάχα και άλλες ανατριχιαστικές λεπτομέρειες της τραγωδίας στο Μάτι, γιατί μόνο με αυτό τον τρόπο συμπολίτευση και αντιπολίτευση θα έχουν λόγο να διασταυρώσουν τα ξίφη τους.

Πέρασαν κάμποσες μέρες από την πύρινη τραγωδία και ακόμη δεν έχουμε δει την παραμικρή διαδήλωση διαμαρτυρίας για το συνεχιζόμενο έγκλημα σε βάρος των ανθρώπων, των ζώων, της βλάστησης, της φύσης στο σύνολό της. Πέρασαν και περνούν στιγμές, όπου η οργή ξεχειλίζει, μα η καθήλωση που ξεπερνά τα όρια της αγκυλώσεως με φόντο το βαθύ κόκκινο των πυρκαγιών συνεχίζεται ακατάπαυστα.

Γράφοντας αυτό το άρθρο, ένοιωσα την ανάγκη να συγχνωτιστώ με όλους αυτούς τους εθελοντές που προσφέρουν απλόχερα βοήθεια σε ανθρώπους και ζώα, αισθάνθηκα πως κάτι πρέπει να πω για εκείνους που δεν κοιτάζουν απλά και μόνο πού θα κάνουν «εξασφαλισμένες»  διακοπές, που πονάνε πραγματικά αυτό τον τόπο, που ζωγραφίζουν, γράφουν και μελετούν την ιστορία του σε κάυσωνα και παγετό.

Ναι, υπάρχουν πράγματι πολίτες που δεν ξεχνάν τον ρόλο τους, που δεν καταφεύγουν τούτες τις κρίσιμες ώρες σε κάποιο γραφικό νησί για να απολαύσουν τις λίγες εναπομείνασες ομορφιές. Νοιώθω πως είμαι υπεύθυνος και εγώ με τα λεγόμενά μου για την εξέλιξη αυτού του τόπου, εδώ που χιλιάδες χρόνια πριν, συντελέστηκε ένα πολιτιστικό θαύμα, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι είμαι προγονόπληκτος. Σε τούτους τους τόπους, όπου οι πολίτες του Δήμου αναδείκνυαν με θαυμαστό τρόπο την άμεση δημοκρατία, που στοχάζονταν βαθιά, επειδή ακριβώς υπήρχε δικαιοσύνη και λαϊκή συμμετοχή, χιλιάδες χρόνια μετά έρχονται οι πραγματικοί βάρβαροι να ισοπεδώσουν με τις αντιλήψεις τους το κάθε τι.

Είναι αυτοί, που δεν θα διστάσουν να παραδεχθούν ότι πιθανώς κάποια μέρα θα χάσουν από «αμέλεια» ή «κακό υπολογισμό» και το υπάρχον δάσος γύρω από την Ακρόπολη, τον εθνικό κήπο, το λίγο πράσινο στο Θησείο, το περιαστικό δάσος και όπου αλλού φυτρώνει ακόμη δέντρο. Από όλες τις πλευρές και αν το εξετάσεις, όπως και να το δεις, είναι οι ίδιοι που μπορούν να γκρεμίσουν συνειδησιακά ακόμη και την ίδια την ιστορία της αρχαίας Αθήνας αν τους δοθεί η ευκαιρία.

Δεν αναφέρομαι στην σημερινή κυβέρνηση και αντιπολίτευση θα τους ήταν τιμή- ούτε στην δήθεν ανικανότητα όλων των κομμάτων που παραπέμπει σε εύπεπτη κριτική. Ο λόγος του άρθρου αφορά τον ρόλο τους, το έργο που επιτελούν, την θρασύτητα που έχουν όταν μιλούν στα κανάλια και τα ραδιόφωνα. Μιλούν για παραιτήσεις. Ποιοι παραιτήθηκαν στο παρελθόν για τις εγκληματικές ενέργειες κατά του φυσικού περιβάλλοντος; Πόσοι και ποιοί είναι αυτοί που διδάχθηκαν από τις τραγωδίες του παρελθόντος;

Λαλίστατοι συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι αναμασούν την θλιβερή προπαγάνδα τους. Μαζί τους σύρεται ασφαλώς (γιατί πάντα έτσι γινόταν) και η δέουσα κουστωδία από «ευαίσθητους» κομπάρσους, από διανοούμενους της δεκάρας και καλλιτέχνες της συμφοράς, που βγαίνουν από το καβούκι τους (όσοι το κάνουν λόγω πλατωνικής αριστοκρατικής προέλευσης) και νομίζοντας πως είναι ακόμη στην επικαιρότητα, φροντίζουν να προκαλούν την μήνιν όλων εκείνων, που η τέχνη τους είναι στο δρόμο και τα σοκάκια.

Αισθάνομαι λοιπόν, να σηκώσω ορθάνοιχτη την παλάμη μου και να απονείμω το βραβείο της στον περιφερόμενο αυτόν θίασο με τους κάθε λογής ανιστόρητους «παρτάκηδες» που λέει και ο λαός - και αυτό με κάθε συνέπεια σκέψης και πράξης ενάντια σε όλον αυτό τον συρφετό που βιάζει τον ιστορικό και φυσικό πλούτο της χώρας. Και αυτό ως ύστατο φόρο τιμής στους χαμένους, ανθρώπους, τα ζώα, τα δέντρα την φύση ολόκληρη.

Πέραν τούτου, ούτε οργή, ούτε σιχασιά - αυτά τα αφήνω για όσους μετανοιώνουν που βρίζουν εν θερμώ και τα βρίσκουν όλα καλώς καμωμένα, όταν εξασφαλίσουν την πολυπόθετη θέση στον ήλιο. Εξαγοράζονται εύκολα οι συνειδήσεις την σημερινή εποχή. Απομένει μονάχα να δούμε, ποια είναι η τιμή, το συνειδησιακό κόστος αλλά και η ένταση της γονυκλυσίας. Τα υπόλοιπα τα κάλυψε ήδη η στάχτη.