Τον προβληματισμό και το φόβο της, για τη δημιουργία νέων δομών φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών «από το παράθυρο», εξέφρασε μερίδα δημοτικών συμβούλων στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου τη Δευτέρα το βράδυ, κατά τη συζήτηση του θέματος, της ολιγοήμερης φιλοξενίας προσφύγων γυναικών θυμάτων βίας στον ξενώνα της Λέσβου.

Εισηγήτρια του θέματος η Αντιδήμαρχος Αναστασία Αντωνέλλη, η οποία εξήγησε στο Δημοτικό Συμβούλιο το ιστορικό της υπόθεσης, που ξεκινά από το 2016:

«Τον Ιούνιο του 2016, με έγγραφο από τον τότε Υπουργό Εσωτερικών  Παν. Κουρουμπλή, μας είχε ζητηθεί η φιλοξενία γυναικών προσφύγων θυμάτων βίας στον Ξενώνα Φιλοξενίας Γυναικών που διαθέτουμε ως Δήμος. Η απάντησή μας στο αίτημα του Υπουργείου ήταν αρνητική και με έγγραφό μας, εξηγήσαμε αναλυτικά τους λόγους για τους οποίους δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε μια τέτοια ενέργεια. Είχαμε αναφέρει μεταξύ άλλων, ότι οι θέσεις των 15 ατόμων που μας ζητούν είναι πάρα πολλές, τη στιγμή που ο ξενώνας έχει δυναμικότητα φιλοξενίας 20 ατόμων μόνο. Μάλιστα, επισημάναμε ότι ο Ξενώνας αυτός δημιουργήθηκε για τη φιλοξενία των κακοποιημένων γυναικών και των παιδιών τους και θα πρέπει να συνεχίσει να επιτελεί το σκοπό αυτό.

Ένα χρόνο αργότερα και συγκεκριμένα τον Απρίλιο του 2017, η ΚΕΔΕ υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας με τη Γενική Γραμματεία Ισότητας, ώστε οι δήμοι να φιλοξενούν στους ξενώνες κακοποιημένων γυναικών και γυναίκες πρόσφυγες θύματα βίας.

 

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

Με έγγραφό μας, διαμαρτυρηθήκαμε έντονα για την υπογραφή αυτού του μνημονίου, χωρίς πρωτύτερα να έχουν ερωτηθεί οι δήμοι που διαθέτουν τέτοιες δομές. Μεταξύ άλλων, στην επιστολή μας εξηγήσαμε ότι  υπάρχουν λειτουργικά προβλήματα και ελλείψεις στο δήμο μας και στη δομή, που δεν μας επιτρέπουν να προχωρήσουμε σε τέτοιες ενέργειες, όπως η έλλειψη αυτοκινήτων για τη μετακίνηση των γυναικών. Επίσης, θέσαμε στην ΚΕΔΕ και το ζήτημα των ιατρικών εξετάσεων, καθώς αναφέραμε ότι οι Ελληνίδες που εντάσσονται στο Κέντρο αυτό, κάνουν πλήρη έλεγχο σε δημόσιο νοσοκομείο, προκειμένου να φιλοξενηθούν. Για τις γυναίκες πρόσφυγες, όμως, το μόνο που προβλέπει το μνημόνιο συνεργασίας, είναι πιστοποιητικό λειτουργικής καταλληλότητας, το οποίο δεν γνωρίζουμε τι είναι, δερματολογική και ιατρική γνωμάτευση για την μη ύπαρξη αερογενώς μεταδιδόμενων νοσημάτων και μάλιστα να γίνονται δεκτές ακόμα και εάν προέρχονται από Μ.Κ.Ο. που δραστηριοποιούνται στα θέματα υγείας! Εμείς εκτιμάμε ότι οι γνωματεύσεις υγείας όλων των ωφελουμένων μας, προκειμένου να εισαχθούν στον Ξενώνα, θα πρέπει να είναι υποχρεωτικά από Δημόσιες δομές υγείας και ίδιες για όλες τις ωφελούμενες, προκειμένου να διασφαλιστεί πλήρως η υγεία τους.

Ερχόμενοι στο σήμερα, πρόσφατα εξέφρασα και προφορικά τις αντιρρήσεις μας σε κλιμάκιο της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων κατά την εδώ επίσκεψή του. Χαρακτηριστικά, τους ανέφερα: «δεν δεχόμαστε να φιλοξενήσουμε γυναίκες πρόσφυγες θύματα βίας στο Ξενώνα μας, όχι γιατί είμαστε ρατσιστές ή εναντίον των προσφύγων - μεταναστών γυναικών θυμάτων βίας, αλλά για λόγους που έχω κατ' επανάληψιν εξηγήσει και στον τότε Υπουργό και στον Πρόεδρο της ΚΕΔΕ. Πέραν των λόγων αυτών, έχω εξηγήσει σε υπηρεσιακά στελέχη της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, πως η άρνησή μας αυτή, μπορεί να γίνει εργαλείο για την Κυβέρνηση, καθώς οι γυναίκες πρόσφυγες θύματα βίας ανήκουν στις ευάλωτες ομάδες και μπορούν να μεταφερθούν σε ξενώνες της Ηπειρωτικής Ελλάδας, επιτυγχάνοντας έτσι την διακαώς ποθούμενη από εμάς αποσυμφόρηση του νησιού μας». Τόνισα δε, ότι προκειμένου να μην υπάρξει πρόβλημα, μπορούμε να αναλάβουμε εμείς να φιλοξενήσουμε γυναίκες άλλων ευπαθών ομάδων, που θα ζητήσουν να μπουν σε Ξενώνες της υπόλοιπης Ηπειρωτικής Ελλάδας. Το τελευταίο διάστημα, το προσωπικό του Ξενώνα μας δέχεται ιδιαίτερη πίεση από Οργανώσεις, θεσμικούς φορείς και ΜΚΟ, προκειμένου να φιλοξενήσουμε ακόμα και από άλλα νησιά του Αιγαίου, γυναίκες πρόσφυγες θύματα βίας, μετά βεβαίως από την παρότρυνση που είχαν από την Γενική Γραμματέα Ισότητας των Φύλων, κατά την εδώ πρόσφατη παρουσία της στην ημερίδα που προανέφερα και στην οποία έμμεσα κατηγόρησε, όπως έμαθα, την Δημοτική Αρχή, για άρνηση συνεργασίας.

Το Συμβούλιο καλείται να αποφασίσει για τη φιλοξενία γυναικών προσφύγων θυμάτων βίας στον Ξενώνα Φιλοξενίας Γυναικών του Δήμου Λέσβου, μόνο σε έκτακτες και κατεπείγουσες περιπτώσεις, κατά την κρίση του επιστημονικού προσωπικού του Ξενώνα μας, με μέγιστο διάστημα φιλοξενίας δύο ημερών. Επίσης, καθιστούμε σαφές, πως οι γυναίκες πρόσφυγες θύματα βίας, έχουν ανάγκη και πρέπει να δεχτούν ιδιαίτερη επιστημονική φροντίδα και να διαβιούν σε περιβάλλον ασφάλειας, κατά προτεραιότητα, καθώς είναι θύματα πολλαπλής βίας (πολεμικής, έμφυλης, διώξεων κ.λ.π). Επιβάλλεται  να μετακινούνται άμεσα και να φιλοξενούνται σε δομές της Ηπειρωτικής χώρας».

Το θέμα της ολιγοήμερης φιλοξενίας των γυναικών προσφύγων στον Ξενώνα του Δήμου Λέσβου, δημιούργησε αρκετό προβληματισμό και εντάσεις στη διάρκεια της συζήτησης, ενώ δίχασε ακόμη και την ίδια τη Δημοτική Αρχή, μέλη της οποίας εξέφρασαν κάθετα την αντίθεσή τους.

Πρώτος την αντίθεσή του εξέφρασε ο Γ. Κατζανός, ο οποίος επισήμανε ότι πρόκειται για παγίδα και δημιουργία νέας δομής φιλοξενίας, με πρόσχημα την κακοποίηση και την ευαλωτότητα. Προέβλεψε δε, ότι το Κέντρο Φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών, σύντομα θα μετατραπεί σε πολυπληθή δομή, με αντίσκηνα, ακόμη και στην αυλή του, αφού δεν θα χωρούν πλέον στο κτίριο. Τόνισε μάλιστα, ότι  πολλές γυναίκες πρόσφυγες και μετανάστες θα εκμεταλλευτούν αυτήν την κατάσταση και θα δηλώνουν κακοποιημένες, για να ξεφύγουν από τη Μόρια και να πάρουν το πολυπόθητο χαρτί για τη μετακίνησή τους στην Ηπειρωτική Ελλάδα. Επισήμανε ότι ο ίδιος δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να αποδεχθεί μια τέτοια εξέλιξη και θα αντιδράσει έντονα.                               Μ. Χατζηγεωργίου

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»