Έχουμε μπει εδώ και πολύ καιρό, από τις ημέρες των «αγανακτισμένων», σε έναν επικίνδυνο δρόμο. Από τότε που κάποιοι συντάσσονταν με όσους φωνασκούσαν, μούντζωναν την Βουλή των Ελλήνων, με όσους κραύγαζαν συνθήματα για «προδότες» και «γερμανοτσολιάδες», καταλλήλως συνοδευόμενα από απεικονίσεις με κρεμάλες και ομοιώματα πολιτικών που παραδίδονταν στο πυρ. Τότε, αυτοί που σήμερα κυβερνούν, εντελώς καιροσκοπικώς, υποδαύλιζαν αυτές τις εκδηλώσεις. Ενίοτε και τις υιοθετούσαν επισήμως. Χωρίς να σκέπτονται ότι «έχει ο καιρός γυρίσματα». Ότι, όποιος ευλογεί ή ανέχεται τέτοιες ακρότητες, είτε προέρχονται από πράγματι ακραίους, είτε από λούμπεν απολιτικά στοιχεία, «δεν δικαιούται για να ομιλεί», όταν αργότερα γίνει ο ίδιος στόχος τέτοιων εκδηλώσεων.

Τώρα τις κραυγές «προδότες», «πουλημένοι για τριάντα αργύρια» και τα παρόμοια, εισπράττουν οι υπουργοί, οι βουλευτές και τα στελέχη της κυβερνητικής εταιρίας των Συριζανέλ. Εκείνοι που άλλοτε χαίρονταν κατά τρόπο κουτοπόνηρο, όταν την λάσπη της «προδοσίας» την εισέπρατταν οι πολιτικοί τους αντίπαλοι, για το γεγονός ότι και εκείνοι είχαν υπογράψει δυο μνημόνια, όσα στην πραγματικότητα έχουν υπογράψει και οι σημερινοί. Μόνο που ετούτοι, κατά το ένα σκέλος τους, «βαρύνονται» και με την «προδοτική» συμφωνία για το σκοπιανό.

Χαιρέκακα αντιμετώπιζαν τότε και το αίμα, όταν αυτό συνέβαινε να ρέει από το πρόσωπο ενός «εχθρού», του σημερινού αντιπροέδρου της Ν.Δ. Κωστή Χατζηδάκι. Ενώ τώρα το αποδοκιμάζουν, όταν ματώνει το δικό τους στρατόπεδο.

Καιρός να συνέλθουν όλοι, στο πολιτικό μας εποικοδόμημα. Οι ηγεσίες όλων των κομμάτων. Να συνειδητοποιήσουν την μεγάλη αλήθεια. Ότι το αίμα αλλά και η λάσπη, ως ...μεθοδολογία «πολιτικής αντιπαράθεσης», γλιστράνε. Ανοίγουν δρόμους επικινδύνως ολισθηρούς. Τα περί «προδοτών» και «πουλημένων» που τους περιμένουν «κρεμάλες» και «εκτελεστικά αποσπάσματα», ως και οι βιαιοπραγίες που τα συνοδεύουν ενίοτε, πρέπει να καταδικαστούν από όλους εκείνους που δεν έχουν είτε την επίσημη σφραγίδα του ακραίου νεοναζιστή, όπως οι χρυσαυγίτες, είτε του ...εφεδρικού και ψεκασμένου «υπερεθνικιστή» ανελίτη.

Πρωτίστως πρέπει να καταδικάζονται, καθημερινώς, από τα δυο κόμματα εξουσίας. Όχι μόνον από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και από την Νέα Δημοκρατία. Εάν δεν θέλει ο κ. Μητσοτάκης να τα βρει μπροστά του. «Κουκιά» από αυτόν τον χώρο ας μην ελπίζει ότι θα μαζέψει. Οι θιασώτες του αίματος, της λάσπης, της χυδαιότητας, τα λούμπεν στοιχεία, θα πάνε εκεί που τους ταιριάζει.

 

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

www.massavetas.gr